Περί επικείμενης διεθνούς επέμβασης στη Συρία

ΈΡΕΥΝΑ – ΓΝΩΜΗ

Περί επικείμενης διεθνούς επέμβασης στη Συρία

Το 2011, στον επίλογο-συμπέρασμα της μεταπτυχιακής διπλωματικής μου έγραψα:

Κατάληξη της εφαρμογής της ευθύνης προστασίας από τη διεθνή κοινότητα, όπως τουλάχιστον καταδείχθηκε στις δύο περιπτώσεις καθηλωμένης σύγκρουσης στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στο Κοσσυφοπέδιο την τελευταία εικοσαετία, ήταν το ΝΑΤΟ να μετεξελιχθεί παράλληλα τόσο δογματικά όσο και επιχειρησιακά. Πλέον, το ΝΑΤΟ, ως ένα περιφερειακό σύστημα συλλογικής ασφάλειας και άμυνας απαρτιζόμενο από μία διεθνή κοινωνία κρατών καθίσταται ως ο κυριότερος δικαιοπάροχος του συστήματος συλλογικής ασφάλειας των Ηνωμένων Εθνών.

Επιπλέον, σε αυτό ακριβώς το δογματικό πλαίσιο εντάσσεται η Νατοϊκή επέμβαση στη Λιβύη και η εν εξελίξει διεθνής διαβούλευση στα ΗΕ για την κατάσταση στη Συρία. Και στα δύο αυτά αραβικά κράτη, τα απολυταρχικά καθεστώτα διακυβέρνησης απέτυχαν να προστατεύσουν τους πληθυσμούς τους και μάλιστα στράφηκαν εναντίον του λαού τους στο βαθμό της συντέλεσης εγκλημάτων μαζικής καταστροφής, εγκλημάτων δηλαδή κατά της ανθρωπότητας που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του ΔΠΔ και του ΣΑ των ΗΕ.

Εκτίμηση του συγγραφέα είναι ότι, μετά το πέρας της διεθνούς επέμβασης στη Λιβύη, και εφόσον αποκατασταθεί η ειρήνη και η ασφάλεια σε ενιαίο καθεστώς τάξης και σταθερότητας, και περαιτέρω, εφόσον δεν δημιουργηθεί ακόμη μία περίπτωση κράτους σε κατάσταση καθηλωμένης σύγκρουσης, τότε η διεθνής κοινότητα και πιο συγκεκριμένα η διεθνής κοινωνία του Βορειοατλαντικού Συμφώνου θα λάβουν παρόμοια εξαναγκαστικά μέτρα και στην περίπτωση της Συρίας, εάν δεν έχει επέλθει ήδη και εκεί μία εσωτερική καθεστωτική μετάβαση σε μία περισσότερο δημοκρατικού τύπου διακυβέρνηση όπως έχει επί του παρόντος επιτευχθεί στην Τυνησία και την Αίγυπτο.

Δημοσιεύθηκε στους εξής ιστοτόπους:

http://www.philenews.com/el-gr/f-me-apopsi-eponymes-gnomes/385/159916/peri-epikeimenis-diethnous-epemvasis-sti-syria

http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=145032>

http://www.kathimerini.com.cy/mobile.php?modid=2&artid=145032

και στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας Ο Φιλελεύθερος, της Δευτέρας, 2 Σεπτεμβρίου, 2013

http://www.philenews.com/el-gr/f-me-apopsi-eponymes-gnomes/385/159916/peri-epikeimenis-diethnous-epemvasis-sti-syria

Περί Λήδρας!

Περί Λήδρας!

Για τη Λευκωσία, συνοπτικά, έχω να σας πω ότι είναι μια ανεπτυσσόμενη πόλη, με τα καλά της και τα άσχημά της. Ίσως κάτι από Λάρισσα να θυμίζει, αν και δεν έχω ζήσει εκεί ποτέ, απλά περαστικός ήμουνα.

Εγώ εδώ μεγάλωσα, προτού ζήσω στη Θεσσαλονίκη για κάμποσα χρόνια. Ποτέ δεν μου πολυάρεσε σαν πόλη, οι άνθρωποί της, σαν πρωτεύουσα και τόπος να ζεις, ειδικά σαν νέος. Η επιστροφή μου όμως, πριν δύο χρόνια, μου αποκάλυψε ένα άλλο πρόσωπο της πόλης.

Το κέντρο της πόλης, που πάντοτε μου άρεσε να βγαίνω, αναζωογονήθηκε. Βοήθησε σε αυτό και το άνοιγμα της πράσινης γραμμής και η ξένη χρηματοδότηση των περιοχών της εντός των τοιχών πόλης, που κάνει πιο ενδιαφέρουσα την εμπειρία διαβίωσης μεταξύ δύο κόσμων, στη βόρεια-κατεχόμενη και στη νότια Λευκωσία.

Πολλά μαγαζιά και στέκια άνοιξαν επίσης τα τελευταία χρόνια. Οι ντόπιοι επιτέλους άρχισαν να κυκλοφορούν περισσότερο και σε λιγότερο "δήθεν" μέρη.

Επίσης πολλοί Έλληνες εξ Ελλάδος και ξένοι, κοινοτικοί εννοώ, έχουν έρθει εδώ για εργασία. Εκτός από τους παιδικούς μου φίλους, κυρίως εδώ κάνω παρέα με τους προαναφερθέντες.

Τα μόνα αρνητικά για μένα της πόλης, εν ολίγοις, παραμένουν η αναχρονιστική συμπεριφορά των κατοίκων της και η νεογιάππικη τους νοοτροπία, η σχετική απόσταση από τις παραλίες για τα κυπριακά δεδομένα, η συνεχιζόμενη αναγκαστική συνειδητοποίηση των συνεπειών και της πραγματικότητας της τουρκικής εισβολής και κατοχής του βορείου τμήματος της Νήσου, καθώς και η αφόριτη ζέστη του καλοκαιριού.

Εύχομαι να σας κατατόπισα κάπως και για όσους σκέφτονται να μετοικήσουν στην πόλη τούτη, να πάρετε την καλύτερη δυνατή για σας απόφαση!

Βασίλης

Βλ. επίσης: http://www.ledraproperties.com/el-gr/home/

Το Μανιφέστο του Σκοπ ! Εμπνευσμένη επανατοποθέτηση λόγω πρόσφατης κοίμησης συγχωριανού, τέως μουσικού στην ορχήστρα «Ηρακλής»

Το Μανιφέστο του Σκοπ !

Δουλεύουμε για να ζούμε και όχι το αντίθετο, όπως προσπαθούν να επιτύχουν οι εκάστοτε διοικούντες, διευθυντές και κυβερνώντες. Η ανάπαυση και οι διακοπές είναι εκ των ων ουκ άνευ κάθε πνευματικά ισορροπημένης προσωπικότητας, άξιας προς τεκνοποίηση και προσφοράς στην κοινωνία.

Οι εργαζόμενοι, οι σκόπηδες πάσης γης, θαλάσσης και ουρανού, λόγω ανάγκης οδηγούνται σε μεταξύ τους αντιπαλότητες και συνεχείς υπαναχωρήσεις από τα δικαιώματα που, πολλές φορές, με αίμα κερδήθηκαν από τις προηγούμενες γενεές εργαζομένων και αστών. Αντίθετα, οι κεφαλαιοκράτες, οι ιδιοκτήτες, οι πλούσιοι και οι βολεμένοι ανά τη γη, η πλειοψηφία τουλάχιστον εξ αυτών, σκέφτονται κοστοκεντρικά και επιδιώκουν, ό,τι κίνητρα και να τους δώσεις, να ξεζουμίσουν από τον υφιστάμενό τους και την τελευταία του προσδοκία για κάτι καλύτερο. Ο εργαζόμενος χωρίς ελπίδα είναι στον απόλυτο έλεγχο του κεφαλαιοκράτη, αυτού που δεν έχει αίσθηση ανθρωπιάς και δεν κατανοεί το όφελος που θα μπορεί να έχει και για τον ίδιο και την επιχείρησή του η μετάδοση της συλλογικότητας και του ανήκειν στους υπαλλήλους του. Μόνο ο καλλιεργημένος άρχοντας έχει πετύχει τη μετάβαση αυτή σε υψηλά ιδανικά, πρακτικές και ήθος, καθώς μόνο αυτός καταφέρνει να επιβιώνει από γενιά σε γενιά ανά τους αιώνες.

Αντίθετα, ο Εφήμερος άνθρωπος, ο τυπολάτρης νεωκόρος, ο υλιστής νεογιάπης, ο ακαλλιέργητος κληρονόμος, ο Μονοδιάστατος άνθρωπος, προτιμά να έχει τους υφιστάμενούς του σε μια κατάσταση υπνηλίας, λόγω κούρασης σωματικής και μη αμφισβήτησης, λόγω ύπνωσης πνευματικής. Έτσι η άρχουσα τάξη θα μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά και να διαφεντεύει τους αδυνάτους, οι οποίοι δυσχεραίνουν περισσότερο τη θέση τους όταν μετακυλύουν την ευθύνη διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους σε άλλους τρίτους, λεγόμενους και συνδικαλιστές.

Πώς να πιστέψει πια κανείς στο σύστημα, το πολιτικό, το εκκλησιαστικό και το οικονομικό!

Οι σύγχρονοι ολιγάρχες δεν θα λυπηθούν τους υφιστάμενούς τους, ούτε θα τους κατανοήσουν ποτέ, εφόσον αυτοί που κληρονόμησαν τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές ολιγαρχίες δεν έχουν διανοηθεί ποτέ να μπουν στον κόπο να βιώσουν τη θέση των εξαρτώμενών τους μισθωτών.

Γι’ αυτό και στη ζωή πρέπει να παλεύουμε και να διεκδικούμε για τα δικαιώματά μας, όπως αυτά καθορίστηκαν στις πανανθρώπινες αξίες που είναι καταγεγραμμένες στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη ζωή πρέπει να είμαστε μονιασμένοι έναντι των αφεντικών και με διάλογο και αλληλοκατανόηση να επιδιώκουμε και να πετυχαίνουμε τη συλλογική και την ατομική μας πρόοδο. Δεν είμαστε απέναντι, ούτε αναμεταξύ μας ούτε αντίπαλοι των ηγητόρων μας. Με σεβασμό προς αλλήλους και συναίσθηση της υπαρξιακής και λειτουργικής θέσης που κατέχει ο συνάδελφος ή ο διευθυντής μας θα μπορούμε να πετυχαίνουμε, με σύμπνοια, την ανάπτυξη του οργανισμού που εργαζόμαστε και αύξηση της παραγωγικότητάς μας, καθώς και βελτίωση της προσωπικότητάς μας.

Αναμένοντας την καταστρατήγηση του νέου ωραρίου, εκτιμώ ότι οι εργοδότες, αν δεν υποχρεωθούν εκ των πραγμάτων, κινήτρων, κανονισμών και νόμων να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, έστω ευέλικτης μορφής, θα προσφέρουν το μερίδιο που αντιστοιχεί στην επέκταση του συνολικού εργασιακού χρόνου στους ίδιους τους υποτελείς τους, με ελάχιστη επιπλέον ανταμοιβή. Οι εργοδότες δεν πρόκειται να προσλάβουν νέο προσωπικό για το συγκεκριμένο ζήτημα∙ οι εργοδότες θα επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο το δύστυχο το Σκόπ και τους σκόπηδες όλου του κόσμου, έως ότου και ο τελευταίος υποκύψει, ωσότου ο κόσμος λείψει !

Για το λόγο αυτό σας καλώ να αποφύγετε τα ψώνια σας εντός του χρόνου ενισχυμένου ωραρίου, εκτός και αν πρόκειται για τα απαραιτήτως αναγκαία ή έκτακτες καταστάσεις. Με αυτό τον τρόπο δείχνουμε μερικώς την αλληλεγγύη μας στα όσα συμβαίνουν γύρω μας και σε όσους αναγκάζονται, εκ των πραγμάτων, να παίξουν το παιχνίδι της μοίρας που τους επιφύλαξε ετούτη η ζωή στο μάταιο ετούτο κόσμο!

Συμπαράσταση στους σκόπηδες όλου του κόσμου! Αλληλεγγύη στους συμπολίτες μας που εργάζονται υπό ολοένα και χειρότερες συνθήκες στον άχαρο, μη ισότιμα δομημένο και μη δίκαια κατανεμημένο, με όρους αναφοράς ευκαιριών, χρηματοοικονομικό μας κόσμο! Συμπαράσταση στους άνεργους και το ολοένα αυξανόμενο πλήθος τους στην κοινωνία που ζούμε!

[1] Σκόπηδες από το Σκόπ, το όνομα του πρώτου και μοναδικού έως σήμερα σκυλιού μου, το οποίο υιοθέτησα επί διμήνου στη Σκόπελο, εξού και το όνομα Σκοπ, όσο καιρό εργαζόμουνα, σαν άλλως Σκόπ, στο ξενοδοχείο της Αντρίνας, μαζεύοντας από τα σκουπίδια τσίχλες νικοτίνης για την ανεύθυνη μάνατζερ του εστιατορίου και παλεύοντας για περισσότερη οργάνωση με τους νεαρούς κληρονόμους/διαχειριστές, στο πολύ ακριβό για την αξία του ξενοδοχείο, των βολεμένων ιδιοκτητών και πελατών στην Σκόπελο.

Περί του Μεγάλου Ασθενούς!

Ο μεγάλος ασθενής του ευρύτερου ελληνισμού, ήτοι η δημόσια διοίκηση [1], ο κρατικός μηχανισμός [2] και οι εκάστοτε κυβερνώντες, συνεπαρμένοι από τη γοητεία και το χρήμα που προσφέρεται στον πολιτικό στίβο, συμπεριφέρονται με περίσσια υπερηφάνια και αλαζονεία, σε ένα περιβάλλον ελιτισμού, όπου η ασυδοσία, η ατιμωρησία, η σχεδόν παντελής απουσία λογοδοσίας, η αχνόφωτη διαφάνεια και η κλειστή προσβασιμότητα στις δομές του κράτους, αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της περιοχής μας και της κοινωνίας μας, με αποτέλεσμα ο Πολίτης να βρίσκεται στο περιθώριο και να βιώνει μια παράλληλη τηλεοπτική και εφήμερη πραγματικότητα. Τουτέστιν, η κοινωνία, καθώς και το κράτος, πτωχεύουν οικονομικά, πολιστικά και πνευματικά!

[1] Η διεύθυνση, όπου επεμβαίνει, πρέπει να κάνει τούτο προς επίλυση των όποιων προβλημάτων προκύπτουν και όχι προς μεγέθυνσή τους! Η διεύθυνση, επίσης, σκοπό πρέπει να έχει τη θέσπιση στρατηγικής, επαναλαμβανόμενων τακτικών, του χρονοδιαγράμματος, της κατανομής των ευθυνών και άλλα παρόμοιας φύσης θέματα αρμοδιοτήτων και εργασιών. Αντ’ αυτού, η διεύθυνση στην κυπριακή δημόσια διοίκηση, συνήθως, καταπιάνεται με διαδικαστικής φύσεως εργασίες, [2] λόγω του πυραμοειδούς συστήματος διοικήσεως, ενός απαρχαιωμένου συστήματος δημόσιας διοίκησης του κυπριακού κράτους, κατάλοιπο και αυτό της αποικιοκρατίας.

---

Μετά από 18 ολόκληρα χρόνια στην πρωθυπουργία και 30 χρόνια στην ενεργό πολιτική ζωή του Λουξεμβούργου, παραιτήθηκε ο Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ, ο μακροβιότερος πρωθυπουργός στην Ευρώπη και πρόεδρος οργάνου της ΕΕ, μια προσωπικότητα σεβαστή από έναν κύκλο κατά πολύ ευρύτερο της πολιτικής του οικογένειας. Η παραίτησή του υπεβλήθη για ένα σκάνδαλο υποκλοπών, θύμα του οποίου υπήρξε και ο ίδιος.

Στην Ελλάδα, όχι μόνο παραίτηση πρωθυπουργού δε θα είχαμε, αλλά θα ερίζανε στα τηλεπαράθυρα και στη Βουλή οι πρόεδροι των κομμάτων και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι εξαπολύοντας επίθεση ο ένας στον άλλον, με φυσική κατάληξη τη σύσταση μιας εξεταστικής επιτροπής και τη σύνταξη έξι διαφορετικών πορισμάτων, που φυσικά κανένας δε θα διάβαζε αλλά που θα έδιναν τροφή σε περαιτέρω κοκορομαχίες.

[Πηγή: Σχόλιο καθηγητή Ι. Παπαδόπουλου στο προσωπικό του Fb]

Ελλαδάρα και ας τρώγωμεν πέτρες : ) Σοβαρά τώρα, σαν την Ελλάδα μας καμία!

Συγχαρητήρια στο παιδί για το κατόρθωμά του, στα μούτρα των ψευδοπατριωτών της άκρας δεξιάς (και αριστεράς), καθώς και μια ευκαιρία να προβληματιστούμε για το θεμιτό/αθέμιτο, ωφέλιμο/ανώφελο και παραγωγικό/εφήμερο του ονείρου που κυνηγάνε αδίκως οι λαθρομετανάστες απανταχού της γής ...

Ο μαύρος μετανάστης χωρίς χαρτιά, ο "λαθραίος" όπως τον έλεγαν, ο παράνομος μικροπωλητής για να ζήσει την οικογένειά του, επιλέχτηκε στο νο 15 από τους Bucks στο ΝΒΑ!!! Και τι έκανε αυτός ο μαύρος λαθραίος με το περίεργο όνομα; Έβγαλε την Ελληνική Σημαία για να πανηγυρίσει την προσωπική του επιτυχία!!!

Κατάλαβες μικρόψυχε ηλίθιε Χρυσαυγίτη τι είναι τελικά πατρίδα, που το παίζεις πατριώτης με τις σβάστικες τατουαζ και τα μαχαίρια στην τσέπη; "From Greece, Giannis Adetokunbo..."

Αυτό δεν ήταν μια απλή γροθιά στον ρατσισμό. Ηταν... μπουνιά, κλωτσιά, κεφαλοκλείδωμα και "χαντούκεν" μαζί!!! via gazzeta.gr

On the movie «The Ides of March» (2011)

COMMENTARY

On the movie «The Ides of March» (2011)

This movie reveals the truth on Politics, both on issues relating to the candidates, as well as on their campaigns and staff!

The first half, at least, of the film, realistically presents the way things run on current politics and the role that massive media play, how political marketing is over-ruling substantive political issues of a debate and how political cynicism prevails between candidates and their staff, even when they are coming from the same Party during the primaries' election for granting the candidature to lead a country.

The same modus vivendi in politics is observed in any modern liberal democracy, including Greece and Cyprus, though in a much higher degree of unorganized, populist and clumsy way!

Λίγα λόγια και απλά για την ... Κριτική Θεωρία της Σχολής της Φρανκφούρτης!

Ο H. Marcuse, αποσαφηνίζοντας και εμβαθύνοντας στο περιεχόμενο της Κριτικής Θεωρίας, της προσέδωσε ένα αισιόδοξο στίγμα, το οποίο απουσίαζε στην μέχρι τότε ανάλυση των θεωρητικών της Σχολής της Φρανκφούρτης, όπως ονομάστηκαν οι στοχαστές του Ινστιτούτου για την Κοινωνική Έρευνα του πανεπιστημίου της ομώνυμης πόλης.

Διάμεσω δε του J. Habermas η Κριτική Θεωρία συνεχίζει να συνεισφέρει στην Κοινωνική Θεωρία, έστω στις παρυφές της, κρίσιμα μεταεπιστημονικά θέματα, προσεγγίζοντας την Κοινωνία Ολιστικά και επιχειρώντας να εξηγήσει τα κοινωνικά φαινομένα με βάση τις συνθήκες μέσα από τις οποίες αυτά αναδύονται!

Βλ. Ο Μονοδιάστατος Άνθρωπος (1971) [1964].

Το καζάνι του κοινωνικού αναβρασμού στην Τουρκία εκρήγνυται, με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες! και μια ΕΡΓΑΣΙΑ – ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΡΘΡΟΥ Περί Νεότουρκων...

Το καζάνι του κοινωνικού αναβρασμού στην Τουρκία εκρήγνυται, με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες!

και

μια ΕΡΓΑΣΙΑ – ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΡΘΡΟΥ Περί Νεότουρκων...

Mέσα στη δίνη του κοινωνικού αναβρασμού στη γείτονα χώρα, διακυβεύονται ύψιστα εθνικά μας συμφέροντα.

Σε κάθε ενδεχόμενο αποτέλεσμα και αναλόγως έκβασης των εξελίξεων, η πολιτιστική αυτή εξέγερση, σύμφωνα με τον γνωστό Τούρκο δημοσιογράφο Yavuz Baydar, απότοκος του νεοΟθωμανικού νεποτισμού της κυβερνώσας ελίτ του Κόμματος "Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης" (AKP) και του εσαεί ελλείμματος Δημοκρατίας που βασανίζει το τουρκικό κράτος, δύναται να έχει, με άγνωστες πιθανότητες, είτε θετική έκβαση εκδημοκρατικοποίησης της χώρας και βελτίωσης των διεθνών σχέσεων με Ελλάδα - Κύπρο, είτε να οδηγήσει σε ένταση, κλιμάκωσή της και ένα νέο ατέρμονο αδιέξοδο στο Κυπριακό.

Η κρυφή-άγνωστη απειλή παραμένει η αντίδραση του βαθέως στρατοκρατικού κράτους, των μυστικών υπηρεσιών και η πιθανή ενεργοποίηση σεναρίων πολέμων στην ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδος.

ΕΡΓΑΣΙΑ – ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΡΘΡΟΥ

Περί Νεότουρκων...

Βασίλης ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ, Οικονομολόγος - Διεθνολόγος

Πανεπιστημιακή εργασία για το μάθημα Τουρκία: Κοινωνία, Οικονομία & Πολιτικό Σύστημα, του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

Νεότουρκοι

Το άρθρο ακολουθεί μία περιγραφική, ιστορική και ιδεολογική προσέγγιση του Κινήματος των Νεότουρκων, που έδρασαν στην τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία για μια περίοδο τριών περίπου δεκαετιών, στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου.

Το κίνημα αυτό αποτελείτο από μία συσσωμάτωση ομάδων συμφερόντων και προσωπικοτήτων, διαφορετικής εθνοτικής καταγωγής, μεταξύ άλλων, Τουρκικής, Εβραϊκής, Ελληνικής και Αρμενικής, που είχαν ως κοινή επιθυμία τη μεταρρύθμιση της Αυτοκρατορίας, την επανεισαγωγή συντάγματος και εν τέλει την πρόοδο και τον εκσυγχρονισμό της χώρας και της κοινωνίας. “Εννοιολογικά, οι Νεότουρκοι αναφέρονται σε οποιαδήποτε ομάδα ή προσωπικότητα εντός μιας οργάνωσης, η οποία επιθυμεί την απόκτηση προεξέχουσας θέσης, δύναμης και πολιτικής εξουσίας”.

Σήμερα πολλοί καταλογίζουν στους Νεότουρκους θετικά και αρνητικά στοιχεία, με κυριότερο, αμφότερα, αυτό που θεωρείται σήμερα ως σύγχρονη Τουρκία. Η Επανάσταση δε των Νεότουρκων οδήγησε αρχικά στην εγκαθίδρυση της 2ης Συνταγματικής εποχής (1908) και αργότερα στην πτώση του Σουλτάνου Abtul Hamit ΙΙ (1909), καθώς και στην επανάσταση του Atatürk (1919 – επανάσταση η οποία στην σημερινή Τουρκία είναι γνωστή ως Τουρκικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας) εναντίον των συμμαχικών δυνάμεων που κατείχαν οθωμανικά εδάφη μετά την ήττα των δυνάμεων των Κεντρικών Δυνάμεων στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (Α΄ΠΠ), την επακόλουθη ήττα της Ελλάδας στην μικρασιατική εκστρατεία (1922) και στην ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας (1923).

Αναφέρονται οι κυριότεροι αρθρογράφοι, ακτιβιστές και στρατιωτικοί εμπνευστές, ιδεολόγοι και πολιτικοί του Κινήματος, με κυριότερους εκφραστές τον “Θεσσαλονικιό” (τότε η Θεσσαλονίκη ήταν γνωστή ως Salonica, πόλη της οθωμανικής αυτοκρατορίας), μετέπειτα Υπουργό Οικονομικών, Mehmet Cavit Bey (εβραϊκής καταγωγής, αργότερα καταδικάστηκε για εσχάτη προδοσία και κρεμάστηκε), τον επίσης “Θεσσαλονικιό” Munis Tekinalp (επίσης εβραϊκής καταγωγής), εκ των πατέρων-ιδρυτών της εθνικιστικής ιδεολογίας του Παν-Τουρκισμού, όπως επίσης και τον στρατιωτικό Ismail Enver Pasha, ηγέτη της Επανάστασης των Νεότουρκων και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα [κατηγορείται για τη γενοκτονία των Αρμενίων (1915) και την εμπλοκή της Αυτοκρατορίας στον Α΄ΠΠ χωρίς ερείσματα νομιμοποίησης και εξυμνείται για την δράση του στο Κίνημα και την Επανάσταση των Νεότουρκων (1908), η οποία αποτέλεσε θεμέλιο λίθο της μετέπειτα δράσης του Atatürk (ίδε πιο πάνω)].

Το κείμενο καταπιάνεται με τρεις ιστορικές περιόδους. Στην πρώτη (1889-1906), γίνεται αναφορά στην μυστικότητα του κινήματος και την πανεπιστημιακή του προέλευση, με ιδιαίτερη αναφορά στο 1ο Συνέδριο της Τουρκικής Αντιπολίτευσης, στο οποίο συμμετείχαν και ελληνικής καταγωγής υπήκοοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στη δεύτερη περίοδο (1906-08), αναφέρεται η αρχική οργάνωση του κινήματος στη Θεσσαλονίκη και η γιγάντωσή του, με αιτία το Μακεδονικό Ζήτημα, που οδήγησε στη Συνταγματική Μοναρχία. Τέλος, στην τρίτη περίοδο (1914-17), στις πολιτικές εξελίξεις (Επιτροπή Ένωσης και Προόδου – Committee of Union and Progress), που οριοθετούνται από τη 2η Συνταγματική περίοδο και, εν μέσω του Α΄ΠΠ, στα μικρασιατικά μέτωπα, ανατολικά και δυτικά, στην εθνοκάθαρση των Αρμενίων και τον εκτοπισμό των Κούρδων, εντοπίζονται τα στρατιωτικά αίτια της κατάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ακολούθως, το άρθρο περιγράφει συνοπτικά τις ιδεολογικές-φιλοσοφικές ρίζες του Κινήματος, ήτοι τον Φιλελευθερισμό (Gustave Le Bon), τον Υλισμό και Θετικισμό (συνδυασμός θρησκείας-επιστήμης – Auguste Comte, Order and Progress), τον συγκεντρωτικό Κρατισμό-Κυβερνητισμό (από μια παγιωμένη κυβερνητική ελίτ που υποστήριζε απολυταρχικές θεωρίες) και τον Εθνικισμό [ο οποίος εξελίχθηκε από τις αρχικές μεταρρυθμίσεις (Tanzimat), στην ιδεολογία του Οθωμανισμού, προτού καταλήξει στην ιδεολογία του Τουρκισμού (Ahmer Riza, 1902) και την ψευδό-επιστημονική θεώρηση της ανώτερης φυλής].

Τέλος, στον άρθρο παρουσιάζονται οι επιδράσεις που είχε στην σύγχρονη Τουρκική Δημοκρατία το Κίνημα των Νεότουρκων, με κυριότερη επίδραση το γεγονός ότι έθεσε τις βάσεις για την επανάσταση του Atatürk. Εν κατακλείδι, τα κυριότερα χαρακτηριστικά του Κινήματος των Νεότουρκων μπορούν να συνοψιστούν στο συγκεντρωτικό κράτος και την πίστη στην πολιτική-ιδεολογική σοφία της ελίτ, καθώς και στις ιδεολογίες του εθνικισμού και θετικισμού, με αποτέλεσμα την υπέρβαση της ιδεολογίας σε μια ευρύτερη χρονική περίοδο επί των πολιτικών συνεπειών της συγκεκριμένης περιόδου που έδρασε το Κίνημα.

Εισήγηση για εισαγωγή Πιθκιαυλιού στα δημοτικά σχολεία

Πολιτιστικές Υπηρεσίες, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, Λευκωσία.

Λευκωσία, Δευτέρα, 27 Μαΐου 2013

Θέμα: Εισήγηση για εισαγωγή Πιθκιαυλιού στα δημοτικά σχολεία

Κυρίες, κύριοι,

Ονομάζομαι Μιχαλάκης Κοιλιαρής και είμαι παραδοσιακός μουσικός και οργανοπαίχτης βιολιού, σαξοφώνου και πιθκιαυλιού. Καθώς είμαι και καθοδηγητής εκμάθησης πιθκιαυλιού με μουσικές νότες, σκέφτηκα να εισηγηθώ στο Υπουργείο να εισαχθεί το πιθκιαύλι στο πρόγραμμα σπουδών των δημόσιων σχολείων, προτείνω στη δημοτική εκπαίδευση, ως κανονικό μουσικό όργανο, με νότες και ορθούς δακτυλισμούς, ως περαιτέρω μουσική επιλογή οργάνου αντί του αυλού και άλλων μουσικών οργάνων που σήμερα προσφέρονται. Δεν είναι πολύ ακριβό μουσικό όργανο, εξού και στην Υπηρεσία Κυπριακής Χειροτεχνίας (Λεωφόρος Αθαλάσσας) πωλείται προς 4.80 € συν ΦΠΑ, τουτέστιν στοιχίζει 5.66 € έκαστο.

Κατέβαλα αρκετή προσπάθεια και πέτυχα να βρω τους κατάλληλους δακτυλισμούς στο πιθκιαύλι για δυο οκτάβες του Ντο (C) έως 5η Σολ (G), με χρωματική ανιούσα και κατιούσα, καθώς και με πίνακα δακτυλισμών, στο πρότυπο του αυλού. Καθότι είναι πιο εύκολοι οι δακτυλισμοί του πιθκιαυλιού από τον αυλό, επειδή έχει έξι τρύπες αντί επτά, μετατρέπεται ο δακτυλισμός του Ρε (D) του αυλού σε νέο Ντο (C) του πιθκιαυλιού.

Οποιοσδήποτε γνώστης μουσικής μπορεί να επιχειρηματολογήσει ότι το πιθκιαύλι δεν είναι κουρδισμένο ορθά. Η απάντηση μου στην καλοδεχούμενη αυτή κριτική είναι ότι αυτό δεν παίζει κανένα ουσιαστικό ρόλο όταν κάποιο παιδί θα παίζει ατομικά και για σκοπούς εκμάθησης. Αργότερα, όταν κάποιος θα παίξει με ορχήστρα, τότε μπορεί να αγοράσει κουρδισμένο πιθκιαύλι σε τονική Ντο (C), όπου δεν θα ακούγεται φάρσα ή θα παίξει σε άλλο τόνο όπως κάνουν συνήθως οι μουσικοί με το σαξόφωνο τενόρε και το κλαρίνο, που είναι σε τονική Σι (B).

Αν ενδιαφέρεται το Υπουργείο να εισαγάγει το πιθκιαύλι στα δημοτικά σχολεία, αφού είναι ένα από τα πιο αρχαία κυπριακά μουσικά όργανα, με προ Χριστού ιστορία, επικοινωνήστε μαζί μου να σας στείλω πίνακα δακτυλισμών για να τον μελετήσετε και να σας προσφέρω, ως παραδοσιακός μουσικός, τις υπηρεσίες μου αφιλοκερδώς.

Με εκτίμηση,

Μιχαλάκης Κοιλιαρής

Παραδοσιακός Μουσικός

Επιμνημόσυνο αφιέρωμα στον Καθηγητή δρ Kenneth Neal Waltz

Επιμνημόσυνο αφιέρωμα στον Καθηγητή δρ Kenneth Neal Waltz

Ο Μέγιστος θεωρητικός των σύγχρονων διεθνών σχέσεων, Καθηγητής δρ Kenneth Neal Waltz, ο οποίος τίμησε όσο κανείς άλλος και ανέδειξε τη διανόηση του πρώτου διεθνολόγου Θουκυδίδη, κοιμήθηκε στις 13 Μαΐου 2013. Ο Θεός να αναπαύει τη ψυχή του και να συνεχίζει να αποτελεί πρότυπο ερευνητή στις πολιτικές επιστήμες, ακαδημαΐκού διδασκάλου και ανθρώπου!

Δείτε Conversations with History: Kenneth Waltz http://www.youtube.com/watch?v=F9eV5gPlPZg και

Waltz, K. N. (1954). MAN, THE STATE, AND THE STATE SYSTEM IN THEORIES OF THE CAUSES OF WAR, ProQuest Dissertations and Theses; ProQuest Dissertations & Theses

Waltz, K. N. (2010). Θεωρία διεθνούς πολιτικής, Εισαγωγή για την ελληνική έκδοση: Αθανάσιος Πλατιάς, Αθήνα: Ποιότητα

The Great theorist of modern international relations, Professor Dr. Kenneth Neal Waltz, who was honored as noone else and highlighted the intellect of the first International Relations sofist, i.e. Thucydides, died on 13 May 2013.

God rests his soul and fingers crossed to continue being a paradigm of researcher in political science, academic teacher and human being!

http://www.foreignpolicy.com/articles/2013/05/15/requiem_for_a_realist_kenneth_waltz

Kenneth Waltz and His Legacy The Man and The State of War

Robert Art and Robert Jervis May 22, 2013

Article Summary and Author Biography In his scholarship, Waltz asked the tough questions about the difficult and important issues. He was motivated by both theoretical and policy questions, the latter often setting the agenda for the former. He was intellectually courageous, usually staking out iconoclastic positions -- some of which were initially derided, many of which ended up becoming mainstream thinking. No matter what one’s theoretical persuasion, he was an intellectual force that had to be reckoned with.

ROBERT ART is Christian A. Herter Professor of International Relations at Brandeis University and Fellow at MIT Center for International Studies.

ROBERT JERVIS is Adlai E. Stevenson Professor of International Politics at Columbia University and a member of the Saltzman Institute of War and Peace Studies.

Ken was the leading realist theorist of his generation, and arguably the leading international politics theorist of the last half century. His first publication, Man, the State, and War, came out in 1959 and remains in print today;

http://www.foreignaffairs.com/articles/139400/robert-art-and-robert-jervis/kenneth-waltz-and-his-legacy?page=show

Περί αιτιών και θεραπείας της οικονομικής κρίσης

Λευκωσία, Σάββατο, 27 Απριλίου 2013

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Περί αιτιών και θεραπείας της οικονομικής κρίσης

Τα αίτια

Σε μια χώρα όπου η ανοχή, η αναξιοκρατία, η ευθυνοφοβία, η απόσειση ευθύνης, μερικές φορές η απαξίωση των νόμων και σίγουρα η απαξίωση των θεσμών, «μια ανθρώπινη τραγωδία όπως ήταν το Μαρί και μια οικονομική τραγωδία όπως είναι η σημερινή κατάσταση» ήταν περίπου προδιαγεγραμμένες, ήταν το καταληκτικό σχόλιο της Γενικής Ελέγκτριας της Δημοκρατίας Χρυστάλλας Γιωρκάτζη, η οποία κατέθεσε χθες στην Ερευνητική Επιτροπή για την οικονομία.

«Το Μαρί και οι τράπεζες διέλυσαν την κυπριακή οικονομία», δήλωσε χθες ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής για την οικονομία ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Χαρίλαος Σταυράκης, προσθέτοντας πως εκ των υστέρων και εκ του αποτελέσματος τα μέτρα δεν ήταν αρκετά, επιρρίπτοντας την ευθύνη για αυτό σε δύο εξωγενείς παράγοντές, και συγκεκριμένα στην έκρηξη στο Μαρί και στις ζημιές των Τραπεζών. Πηγή: ΚΥΠΕ

Αναμένουμε αντιπροτάσεις για την επίτευξη αξιοκρατίας και δημιουργίας κινήτρων για ανάληψη ευθύνης, με τη μορφή της διοικητικής ευθύνης για ανάληψη πρωτοβουλιών προς την κατεύθυνση της χρηστής διοίκησης, της καινοτομίας και της αύξησης της παραγωγικότητας.

Οι εξωγενείς παράγοντες ήταν ταυτόχρονα και συστημικοί παράγοντες της οικονομίας, ο ενεργειακός και ο χρηματοοικονομικός. Το τραπεζικό και το δημόσιο διοικητικό σύστημα ευθύνονται για τη διάλυση της κυπριακής οικονομίας.

Η Θεραπεία

Ioannis Papadopoulos

Βλέπω τον Κύπριο Νομπελίστα Οικονομικών Χριστόφορο Πισσαρίδη* στην εκπομπή της Βίκυς Φλέσσα. Αυτός ο νηφάλιος, μειλίχιος και οικονομικά πολύ φιλελεύθερος άνθρωπος έχει γίνει ακόμα πιο αντιγερμανός και από τον μέσο Ελλαδίτη. * Πρόεδρος του Συμβουλίου Εθνικής Οικονομίας της Κύπρου, ο οποίος έλεγε πριν από τις 15 Μαρτίου 2013 ότι "αποκλείεται το Eurogroup να κουρέψει καταθέσεις και να τινάξει έτσι στον αέρα την τραπεζική πίστη στην ευρωζώνη".

Vasilis Kiliaris

@περί εκπομπής: Κρίμα που δεν μεταδίδεται η εκπομπή, ζωντανά και στην Κύπρο. Το τηλεοπτικό τοπίο είναι αναχρονιστικό και σε μεγάλο βαθμό (μεγαλύτερο από ότι ισχύει στην Ελλάδα) καθοδηγούμενο και κομματικά ελεγχόμενο.

@σχόλια ελλαδίτης: στην Κύπρο χρησιμοποιείται συνήθως η έννοια αυτή, αν και τελευταία την ακούω όλο και περισσότερο από τον ελληνισμό της διασποράς όταν αναφερόμαστε στους Έλληνες που διαβιούν/γεννήθηκαν στην Ελλάδα, ήτοι ως έννοια γεωγραφικής κατανομής/προέλευσης. Αρνητικό περιεχόμενο προσδίδουν, ατυχώς, οι κύπριοι όταν αναφέρονται στους Έλληνες της Ελλάδας ως "καλαμαράδες". Δυστυχώς η στενόμυαλη και κοντόφθαλμη αντίληψη περί του ελληνισμού, βρίσκει την απόλυτη συνταγή καταστροφής στην "Μεγαλόνησο".

@Μνημόνιο και συζήτησης περί αυτού: Χωρίς να μπορώ να παρακολουθήσω την εκπομπή, πιστεύω ότι οι συζητήσεις θα πρέπει να επικεντρωθούν στο πώς θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τις μνημονιακές ρήτρες και όρους με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο έτσι ώστε να απεμπλακούμε το συντομότερο δυνατόν από την Τρόικα. Η λίρα και η πειραματική επιστροφή στο παρελθόν, δεν είναι η λύση. Λύση είναι μεν η ταχύτερη έξοδος από τροϊκανά τελεσίγραφα και μνημόνια με το σωστό τρόπο δε, αφού πετύχουμε την αποκατάσταση της εθνικής μας κυριαρχίας, μέσω μιας ισχυρής και εκσυγχρονισμένης οικονομίας! Προσωπικά πιστεύω ότι η λύση είναι εντός ΟΝΕ, Ευρώ και Συνεταιρισμού για την Ειρήνη! Συνάμα προκρίνω ότι ο μόνος δρόμος για την απεξάρτηση από την οικονομική κρίση και τις υπόλοιπες απειλές εναντίον της κυριαρχίας και ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας (και της Ελληνικής Δημοκρατίας) είναι η ΑΛΛΑΓΗ του Κυπριακού (και του Ελληνικού-Ελλαδικού) πολιτικού, οικονομικού και γενικότερα κοινωνικού ιστού της χώρας μας σε ένα διαφορετικό εκσυγχρονισμένο μοντέλο σκέψης, πολιτικής και οικονομίας.

Σκέψεις για την απεμπλοκή της κοινωνίας από το πολιτικό-οικονομικό αδιέξοδο που μας περιβάλλει.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Σκέψεις για την απεμπλοκή της κοινωνίας από το πολιτικό-οικονομικό αδιέξοδο που μας περιβάλλει.

Βασίλης ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ,

Οικονομολόγος - Διεθνολόγος

Στις φοιτητικές εκλογές στην Ελλάδα, η αποχή και η απουσία διακυβεύματος πρωταγωνιστούν και στην τόσο δα μικρούλα Κύπρο, οι κομματικές αντιπαραθέσεις δίνουν και παίρνουν χωρίς ουσία και αποτέλεσμα. Στο Μαραθώνιο της Βοστώνης, η τρομοκρατία επισκιάζει το ευ αγωνίζεσθε και παιχνίδια εξουσίας στη Β. Κορέα αναγάγουν την πυρηνική κρίση, στην περιοχή της Άπω Ανατολής, σε παίγνιο μηδενικού αθροίσματος ψυχροπολεμικής έμπνευσης.

Πίσω στα καθημάς, διερωτώμαι: ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να ελέγξει τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του κράτους και των πολιτών;

Ας αναλάβει η Κοινωνία των Πολιτών να δράσει παραγωγικά, με προτάσεις-ιδέες-τοποθετήσεις και πολιτικό ακτιβισμό, να εκδημοκρατικοποιήσει την κομματοκρατία που έχει διαλύσει το ελλαδικό - κυπριακό κράτος. Έχοντας πάντα ως πυξίδα και οδηγό το διεθνοπολιτικό πλαίσιο στο οποίο δρούμε, μακριά από κοντόφθαλμες πολιτικές και λαϊκιστές πολιτικούς, μακριά δε από το αρχοντοχωριάτικο πνεύμα (Zeitgeist) που διαπνέει την καθημερινότητά μας.

Ας ξεκινήσουμε από τα πανεπιστήμια, απαγορεύοντας καταρχάς τη δράση κομματικών παρατάξεων και εισαγάγοντας στις φοιτητικές εκλογές την ατομική υποψηφιότητα και όχι την παραταξιακή. Οι πολίτες ας συμμετέχουν δε στα κοινά, μέσω κομμάτων, κινημάτων, δεξαμενών σκέψης, fora και κοινωνικά δίκτυα, επιλέγοντας τους καλύτερους, βάσει βιογραφικού, γνώσεων, ικανοτήτων και δράσης, αντί του σύνηθες των κουμπαριών, των συναντήσεων τσαγιού ή καφέ, των χαιρετούρων σε γάμους, βαφτίσια και λοιπές ανούσιες μαζικές συνάξεις, ή λόγω επιθέτου, κομματικών οικογενειοκρατικών καταβολών ή δογματικής φανατικής πίστης στο Κόμμα.

Ας περάσουμε τα μηνύματα του εκσυγχρονισμού της κοινωνίας από τη βάση, αντιστρέφοντας την πυραμίδα των κομματικών μηχανισμών.

Ας επιλέξουμε επιτέλους τους Αντιπροσώπους μας που ιεραρχούν πρωτίστως τον συνάνθρωπό τους, τον συμπολίτη και την κοινωνία μας!

Πότε επιτέλους θα αντιληφθούμε, σύσσωμος ο Ελληνισμός, ότι το συμφέρον μας βρίσκεται στο αέναο ρητό "η ισχύς εν τη ενώσει";

Όπως λέει και ο φίλος Γιάννης, αναβιώνοντας Α. Σαμαράκη:

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ !!!

Περί εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης (Σχεδίου «Αθηνά») και στόχων Πανεπιστημίου Μακεδονίας

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στο άρθρο της εφημερίδας Αγγελιοφόρος (28.3.2013)

Περί εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης (Σχεδίου «Αθηνά») και στόχων Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Ως μεταπτυχιακός απόφοιτος του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Επιστημών), επιθυμώ να αναφέρω μερικά βιωματικά στοιχεία, τα οποία επιχειρηματολογούν υπέρ των δυνατοτήτων του ιδρύματος, ώστε να καταστεί ένα από τα πιο ανταγωνιστικά και προσήκοντα στην ακαδημαϊκή και ερευνητική αριστεία ελληνικά πανεπιστήμια, στους επιστημονικούς κλάδους των κοινωνικών και οικονομικών επιστημών.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών στις Διεθνείς Σχέσεις, μου δόθηκε δυο φορές η ευκαιρία να εκπροσωπήσω το τμήμα, υπό την ιδιότητα του μεταπτυχιακού φοιτητή, σε ακαδημαϊκά συνέδρια στο εξωτερικό, με επιδότηση εξόδων διαμονής, μεταφορικών και συμμετοχής, στη Σόφια [University of National and World Economy (UNWY)] και στο Λονδίνο [London School of Economics and Political Science (LSE)].

Τα γεγονότα αυτά αποτελούν ένδειξη ότι το πανεπιστήμιο έχει ικανοποιητική αναγνωρισιμότητα ώστε φοιτητές του να προσκαλούνται ή να γίνονται αποδεκτές οι αιτήσεις τους να παρουσιάσουν ερευνητικές εργασίες σε ανώτατο επιστημονικό επίπεδο. Αντίθετα, η υποστήριξη που έτυχα από τους καθηγητές μου στο τμήμα, σε σχέση με την αναγκαία καθοδήγηση για την καλύτερη δυνατή παρουσίαση των εργασιών μου, κυμάνθηκε από χαμηλό ενδιαφέρον έως και πλήρη αδιαφορία.

Παραταύτα, οι δυνατότητες υπάρχουν. Αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι να ωθηθεί η εξωστρέφεια, να δοθεί η απαραίτητη υποστήριξη από τους καθηγητές προς τους φοιτητές τους και να διευρυνθεί η αντιληπτική προσέγγιση των μελών της ακαδημαϊκή κοινότητας ως προς τα συνολικά οφέλη που αποκομίζονται μέσω αυτών των δράσεων.

Η εσωστρεφής προσέγγιση και η μέχρι σήμερα αντίληψη της απόδοσης ερευνητικής καθοδήγησης αλλά και προβολής των μελών που αριστεύουν ή έστω συμμετέχουν σε διεθνή επιστημονικές και ερευνητικές δράσεις μόνο εφόσον αυτές έχουν άμεσο αντίκρισμα, οικονομικό ή επιστημονικό, στα μέλη της κοινότητας ή σ’ αυτό καθ’ αυτό το ίδρυμα, όπως επίσης και η ευνοιοκρατία προς την ακαδημαϊκή οικογενειοκρατία πρέπει επιτέλους να εξοβελισθούν και να αντικατασταθούν από διαφανείς, αξιοκρατικές και δίκαιες διαδικασίες που να ωφελούν συνολικά το εκπαιδευτικό σύστημα και να δίδουν τα πολυπόθητα κίνητρα για μια σε βάθος εκπαιδευτική εμπειρία των μελών, καθηγητών, φοιτητών αλλά και διοικητικών, της έκαστης ακαδημαϊκής κοινότητας.

SAVE CYPRUS ECONOMY: SAVE THE EUROZONE !!!

Παρεμβαση

Save Cyprus Economy: Save the Eurozone !!!

Cyprus has been on the news all over the world, without any ads' cost, though for the wrong reasons!

The principle of European SOLIDARITY is NOT sound and NOT present!

The EC law, in regard with the deposits guarantee of the first 100 000 EUR per depositor, has been nearly breached!!

The democratic deficit and untransparency in decision-making in Cyprus and the EU are on their highest level ever.

Strategy politics [i.e. Politics by practitioners (elected officials)] have almost no place and role in domestic Cypriot politics, even since Cyprus' independence in 1960, even more after the disastrous coup' etat in 1974 and its subsequent Turkish invasion that resulted the division of the island, as well as since the disastrous explosion in the military naval-base in Mari (South coast of Cyprus) in 2011. Rather tactical policy-implementation and media politics (Political marketing) prevail in today's political scene.

Our Politicians failed Cyprus Today, Citizens failed their selves, too !!!

Probably, the only potentially accepted by Troika solution is Bail-In (Levy In) the deposits OVER 100 000 EUR in parallel with the other measures already included in Cyprus Plan B ...

Ο αρχικός εκβιασμός ΔΕΝ πέρασε: Σώστε το Ευρώ!

ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Ο αρχικός εκβιασμός ΔΕΝ πέρασε:

Σώστε το Ευρώ!

Οι πολιτικοί ηγέτες σπάνια λαμβάνουν αποφάσεις οι οποίες, είτε με τον ένα είτε με τον άλλον τρόπο, δεν φέρνουν κάποιο όφελος στην πολιτική τους ιδεολογία και καριέρα.

Αρνούμαι να δεχθώ ότι ο ωμός εκβιασμός, όπως κατέληξε να είναι το κούρεμα, ήτοι καθολικό (erga omnes), παραβιάζοντας τις νομικές ασφαλιστικές δικλείδες των εγγυημένων καταθέσεων έως τα πρώτα 100 000 Ευρώ, ήταν αποτέλεσμα πολιτικής ανευθυνότητας και αντί-οικονομικής λογικής, "λογικής" δηλαδή που οδηγεί με μαθηματικό-οικονομική ακρίβεια προς την απώλεια της εμπιστοσύνης προς το τραπεζικό-οικονομικό σύστημα και την απομείωση των προσδοκιών των επενδυτών, θεσμικών και μη.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) πάντοτε προχωρούσε προς την ολοκλήρωσή της με βήματα μπρος και πίσω. Όπως στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου η ενδεχόμενη πτώχευσή της, που θα επέφερε συνθήκες συστημικού ντόμινο-κατάρρευσης της Ευρωζώνης, είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των Μηχανισμών Στήριξης του ενιαίου νομίσματος και την επακόλουθη τροϊκανή μνημονιακή "σωτηρία" της Ελλάδας, έτσι και στην Κύπρο, η εν εξέλιξη κατάρρευση του τραπεζικού της συστήματος θα οδηγήσει είτε προς την πρώτη έξοδο κράτους-μέλους της ΕΕ από την Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) και την επιστροφή του στην προ-Ευρώ νομισματική εποχή (η Ελλάδα γλύτωσε την έμμεση αποβολή της ως προβληματικού εταίρου στην ΟΝΕ) είτε προς την περαιτέρω νομισματική ενοποίηση, ήτοι προς την τραπεζική ένωση.

Το λεγόμενο πείραμα, η στρατηγική κατ' εμέ πρόταση των ευρωπαίων εταίρων μας για καθολικό κούρεμα καταθέσεων, εκμεταλλευόμενοι και τη δική μας ανικανότητα για δημιουργία στρατηγικής πολιτικής σκέψης, σκοπεί είτε στη δημιουργία προηγούμενου με τη συμπερίληψη και των μεγαλοκαταθετών, μεταξύ άλλων, στη σωτηρία του κρατικού χρέους μιας χώρας είτε στην έμμεση απομείωση του τραπεζικού τομέα της Κύπρου σε βιώσιμα επίπεδα.

Ο τελικός τους σκοπός, να φύγουν δηλαδή τα ρωσικά κεφάλαια και να σωθεί η οικονομία της Κύπρου και εν τέλει της Ευρωζώνης με το μικρότερο δυνατό κόστος και με τον παραδειγματισμό του προβληματικού εταίρου που τόσο πολύ διακαώς επιθυμούν οι Γερμανοί επιτυγχάνεται είτε με το κούρεμα των καταθέσεων είτε με την έξοδο της Κύπρου από την ΟΝΕ.

Καιρός οι Κύπριοι να κοιτάξουμε ρεαλιστικά και το δικό μας χρηματοοικονομικό ορθολογικό συμφέρον. Όση οργή και να κουβαλάμε έναντι των εταίρων μας και της ανυπαρξίας αλληλεγγύης έναντί μας, πιστεύω ότι η ψύχραιμη λύση βρίσκεται κάπου στη μέση:

• τελικός στόχος πρέπει να παραμείνει η Παραμονή μας στην ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ,

• να αξιοποιηθεί στο μέγιστο η τροϊκανή μνημονιακή "σωτηρία" (αφού μόνοι μας αδυνατούμε να αυτοπειθαρχήσουμε ως λαός),

• να συνεχιστεί η διαδικασία μεταφοράς σε άλλη τράπεζα του ενεργητικού των Κυπριακών τραπεζών στο εξωτερικό,

• να αποδεχτούμε την επιβολή αναγκαστικού τέλους στις άνω των 100 000 Ευρώ καταθέσεων, με αντικαταβολή ομολόγων συνδεδεμένων με το ΑΕΠ και τα προσδοκώμενα έσοδα από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ και, τέλος,

• να επιτευχθεί η συνδυαστική αναπλήρωση του ποσού που θα υπολείπεται των 5,8 δις Ευρώ, λόγω της μη συμμετοχής των μικρο-μεσαίων καταθετών στο χαράτσι, μέσω της υλοποίησης της πρότασης Γ. Λιλλήκα για άμεση αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, μέσω διαπραγμάτευσης με τη Ρωσία για ευνοϊκή ρύθμιση του διακρατικού δανείου και η ανάθεση και στην Gazprom στρατηγικού ρόλου στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), ως αντιστάθμισμα στις απεχθείς απώλειες των μεγαλοκαταθέσεων ρωσικών συμφερόντων.

Με αυτόν τον τρόπο θεωρώ ότι θα μπορέσουμε να εξέλθουμε από την κρίση ταχύτερα και με τις λιγότερες συνέπειες σε ανθρώπινο-κοινωνικό και χρηματοοικονομικό κεφάλαιο, καθώς και με την εξαγωγή πορίσματος από ανεξάρτητη επιτροπή ως προς τα αίτια της οικονομικής κρίσης στην Κύπρο, κατονομάζοντας όσους πρόλαβαν (έχοντας εσωτερική πληροφόρηση) να αποσύρουν τις μεγαλοκαταθέσεις τους από τη Νήσο το αμέσως προηγούμενο χρονικό διάστημα, αλλά και οδηγώντας στην δικαιοσύνη τους υπεύθυνους-ανεύθυνους που "έπαιξαν" στη δευτερογενή αγορά με τα ελληνικά ομόλογα.

Save the Children!

Save the Children!

The question shouldn't be more or less immigration. It should be more or less births.

To achieve a higher birthrate, at least two policies should be prioritized on a pan-European level:

1) Implementing the Promotion Pact - First Youth Employment Guarantee (European Youth Guarantee - http://www.youth-guarantee.eu), to combat unemployment, especially among young people. Youth with jobs, could create their own family nests in a sensible age period of their lives.

2) Implementing a policy favouring population replacement of the states (2.1 children per woman in fertile childbearing age), to address the current and future socio-economic crisis. The policy should benefit with tax-cuts and flexible working hours mothers and fathers holding legal citizenship of a country.

These two policies could be a positive-thinking way out of the crisis, instead of enhancing employment from the Least Developed Countries in the world, in a contemporary sense of slavery. The future are the children, the future citizens that are going to pay their taxes and social insurances for the elderly. When they grow up, they are going to be the shield of the welfare state, such as the european economic model. This could only be achieved if they work in a healthy and competitive economy, with high productivity, high social cohesion, in the framework of sustainable development! Less developed countries in the world shouldn't have only one option of success and hapiness, through immigration to Europe. They should have more options in labour, via working-policies towards a socio-economically advancement of their countries as well!

Save the children in Europe as well, by giving them a chance to get born in a peaceful and sustainable developing Europe. Save the children in the world, by giving them the chance to get born in their ancestral home, where sustainable growth and economic development is possible.

Έλλειψη συλλογικής συνείδησης του λαού μας !

Ελλείψει συλλογικής συνείδησης, μας διοικούν οικονομικά ευκατάστατοι, οι οποίοι αδυνατούν να κατανοήσουν τα βασικά ελλείμματα της παιδείας, της αλλοτρίωσης του κοινωνικού ιστού, της σκληρής καθημερινότητας του κάθε βιοπαλαιστή πατριώτη και της εξαθλίωσης που βιώνουν οι άνεργοι. Οι μακαριστοί αξιοπρεπείς νεαροί φοιτητές, θυμίζουν σε κάθε αποφοιτήσαντα τις δυσκολίες που περνούσαν αρκετοί από τους συμφοιτητές μας, την ίδια ώρα που άλλοι καλοπερνούσαν, ταξίδευαν ανά τον κόσμο, διασκεδάζανε στα νυχτερινά μπαρ κ μπουζούκια και δεν αντιλαμβάνονταν τις ουσιώδεις δυσκολίες και ανάγκες που απαιτεί η διαβίωση εκτός οικογενειακής θαλπωρής, ειδικά όταν συνδυάζεται η μελέτη με την εργασία κ τη συμβίωση.

---

Τουναντίον, με βρίσκουν σύμφωνο τα περισσότερα που αναφέρεις (αναφέρομαι στα σχόλια του Παναγιώτη Βλάσση σχετικά με το πιο πάνω θέμα). Η μικρή μου επιμνημόσυνη παρέμβαση είχε σκοπό να τονίσει ότι η αμάθεια των νεαρών δεν προήλθε εξ ουρανού. Με ανίκανους, πλουτοκράτες, συστημικούς κομματικούς και άλλους διευθύνοντες της πολιτικής μας κοινωνίας αλλά και της καθημερινότητας, όλα αυτά που αναφέρεις είναι αποτέλεσμα απλά ανήθικης τεχνοκρατικής προσέγγισης, που δεν λαμβάνει υπόψη τον ανθρώπινο παράγοντα. Οι θεσμικοί παράγοντες αλλά και οι ίδιοι οι θεσμοί του τόπου (παιδεία, εκκλησία, τοπική αυτοδιοίκηση, κοινωνική ευθύνη εταιριών, διαχειριστικά συμβούλια πολυκατοικιών για να αναφέρω μόνο μερικά) έχουν αποτύχει παταγωδώς να υλοποιήσουν τα βασικά για τα οποία προορίζονται.

Περί προεδρικών εκλογών ΚΔ 2013_Μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων

Πρόταση – Παρέμβαση Για Δημοσίευση

Τι ψηφίζουμε μετά την πρώτη αυτή χαμένη μάχη;

Αναμένοντας τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων του ΚΣ ΕΔΕΚ αλλά και των αποφάσεων που θα εξαχθούν μετά τις συναντήσεις του Γ. Λιλλήκα στις κατά τόπους εκλογικές περιφέρειες, καταθέτω τη δική μου πρόταση:

Στη βάση ενός στρατηγικού πλαισίου πενταετίας, μέχρι δηλαδή την επόμενη καθοριστική προεδρική εκλογική μάχη, οι αποφάσεις θα πρέπει να παρθούν κατ' αρχάς συλλογικά και ενιαία. [1]

Μαζί κατεβήκαμε στη μάχη αυτή. Μαζί θα την ολοκληρώσουμε !

Η πολιτική βούληση των πολιτών που στήριξαν τον μοναδικό αυτόν υποψήφιο που εναντιώνεται στο οπισθοδρομικό κατεστημένο του κυπριακού πολιτικού βίου, τον μοναδικό υποψήφιο που πέτυχε να συσπειρώσει τον ενδιάμεσο χώρο όσο κανείς άλλος για σειρά εκλογικών αναμετρήσεων και τον μοναδικό υποψήφιο που έφερε το όραμα και την ελπίδα στους κύπριους νέους, σε καρδιά και μυαλό, την κρίσιμη στιγμή της ψήφου στον δεύτερο γύρο δεν πρέπει κατ' ουδένα λόγο να χειραγωγηθεί.

Όποιο ποσοστό και να λάβει ο επόμενος Πρόεδρος, όσο δυνατόν μεγαλύτερη αποχή καταγραφεί, συμπεριλαμβανομένων λευκών και άκυρων, θα απονομιμοποιήσει την αγιογράφηση και «εθναρχοποίησή» του.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, η ψήφος προς τα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος της κυπριακής πολιτικής σκηνής θα τους προσδώσει την επιζητούμενη δυναμική για συνέχιση της ψευδεπίγραφης διπολικής αντιπαλότητας και την εναλλαγή τους στην εξουσία.

Η εσαεί απλή εναλλαγή της εξουσίας μεταξύ δύο κομματικών παρατάξεων, ανεξαρτήτως αποτελεσματικότητας διακυβέρνησης και ικανότητας στην άσκηση πολιτικής από τα κομματικά τους στελέχη, όπου αποκλείονται από τη διαδικασία του δημόσιου πολιτικού ακτιβισμού όσοι δεν ανήκουν στο βαθύ κομματικό σύστημα, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, όλα αυτά τα τεχνητά εμπόδια οδηγούν μία πολιτική κοινωνία, ένα κομματικό σύστημα, μία κοινοβουλευτική δημοκρατία και κάθε εθνοκρατική συσσωμάτωση σε στασιμότητα και οπισθοδρόμηση, καθώς και σε ακραία, για το θεαθήναι, διπολική αντιπαράθεση από τους προαναφερθέντες ιδεολογικούς αντιπάλους.

Η διακυβέρνηση από τον ένα υποψήφιο, όπου την πραγματική εκτελεστική εξουσία θα ασκεί το διευθυντήριο ενός βαθέως κομματικού μηχανισμού, όπου υπέρ πάντων πίστεως είναι ο κομματικός πατριωτισμός, ή η διακυβέρνηση από τον άλλο υποψήφιο, όπου η εξουσία ενός αλάθητου ηγέτη θα είναι αδιαμφισβήτητη, απλά δεν αποτελούν επιλογές του ενδιάμεσου – εναλλακτικού πόλου.

Η ανάδειξη του τρίτου πόλου σε μια σταθερή πολιτική δύναμη, όπου με ισότιμους όρους πολιτικής διαπραγμάτευσης θα επιδιώκει την άσκηση πολιτικής εξουσίας, είναι ο μόνος ικανός και δημοκρατικός τρόπος για την αποδόμηση του παλαιοκομματικού διπολισμού και στη χώρα μας.

Ήρθε η ώρα να ολοκληρωθεί η πολιτική υπέρβαση που ξεκίνησε το ΚΣ ΕΔΕΚ, η μεγαλύτερη μερίδα των Δηκοϊκών ψηφοφόρων, πλήθος πολιτών, ανένταχτων ή μη, καθώς και εθελοντών στο εκλογικό επιτελείο του Γ. Λιλλήκα.

Με την ηγετική του παρουσία, ο ενδιάμεσος χώρος, επιτέλους, ΜΠΟΡΕΙ να ενωθεί!

---

[1] Τελεολογικά, η συμμετοχή στις εκάστοτε εκλογικές αναμετρήσεις, με απαρχή τις επόμενες ευρωβουλευτικές και βουλευτικές εκλογές, υπό κοινή-συνασπισμιακή σκεπή, στο πρότυπο της «Ελιάς» (Ιταλία), είναι εκ των ων ουκ άνευ της αναβάθμισης της εκλογικής δύναμης του ενδιάμεσου τρίτου πόλου σε ένα ικανό ανταγωνιστικό πλαίσιο λειτουργίας ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά. Υπενθυμίζουμε ότι Κεντροαριστερό συνασπισμό τύπου «Ελιάς» πρότεινε και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Β. Βενιζέλος στο βήμα της Εθνικής Συνδιάσκεψης για τη Διαδικασία Ανασύστασης της Παράταξης. Βλ. Ηλεκτρονική έκδοση Εφημερίδας Το Βήμα (6.7.2012), «Άνοιγμα αλά Ιταλικά του ΠΑΣΟΚ σε ΔΗΜΑΡ και Πράσινους», http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=465665.

Περί προεδρικών εκλογών Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) 2013

Πρόταση – Παρέμβαση Για Δημοσίευση

Περί προεδρικών εκλογών Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) 2013

Ποτέ η απουσία δεν καθόρισε τις εξελίξεις!

Τουλάχιστον ποτέ δεν καθόρισε τις όποιες εξελίξεις προς ένα προοδευτικό πλαίσιο βιώσιμης ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού!

Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι ... γι' αυτό επιλέγουμε την ενεργό συμμετοχή στα κοινά!

Συμμετέχοντας στις επικείμενες εκλογές για την ανάδειξη του επόμενου Προέδρου της ΚΔ (ΠΔ) επιτυγχάνουμε τη μείωση της αποχής, ήτοι εκλογές δύο γύρων, τουτέστιν, εκλογή του υποψηφίου της Προόδου, της Σοσιαλδημοκρατίας και των Πολιτών!

Όλοι μαζί μπορούμε για την ανατροπή ... την ανατροπή του πολιτικού κατεστημένου (αριστεροί vs. δεξιοί) που συνεχίζει να χαλιναγωγεί τον τόπο μας και τον ελληνισμό, αφότου επιτεύχθηκε η εθνική μας ανεξαρτησία (ίδε Παράρτημα πιο κάτω)!

Την ανατροπή της λογοκρισίας που θυμίζει άλλες απολυταρχικές εποχές [1].

Την ανατροπή της εκτροπής [2] στην οποία έχει διολισθήσει η «Δεύτερη Κυπριακή Δημοκρατία», μετά το προδοτικό πραξικόπημα που άνοιξε την Κερκόπορτα στον τούρκο εισβολέα. Μιας ολοένα επαυξανόμενης έντασης εκτροπής προς α) την ανομία και το αλάθητο του ενός, β) αναχρονιστικά ιδεολογικά δόγματα και πολιτική προπαγάνδα, γ) παρωχημένες πολιτικό-κομματικές τακτικές και ελιγμούς διαμοίρασης των καρεκλών της εξουσίας, καθώς και δ) συνεχιζόμενης εκτροπής προς την αδυναμία ανάκλησης της ιστορικής μνήμης και του θυμικού του λαού, ο οποίος τόσο εύκολα ξέχασε τους αληθινούς υπαίτιους της σύγχρονης τραγικής του μοίρας. [3]

Υπενθυμίζουμε ότι, σύμφωνα με το αποικιακής εμπνεύσεως κληροδότημα του Συντάγματος της ΚΔ, η προεδρική θητεία είναι πενταετής εφόσον ο ΠΔ δρα, πέραν της διαβεβαίωσης, με πίστη και σεβασμό στο Σύνταγμα και τους Νόμους της Δημοκρατίας και για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κύπρου ∙ ειδάλλως, η Έκπτωση του Προεδρικού Αξιώματος υλοποιείται όταν, πέραν της σωματικής αδράνειας, υπάρχει καταδίκη του ΠΔ για εσχάτη προδοσία (πχ το ανδρείκελο της Χούντας «προεδρεύων» του κράτους Ν. Σαμψών) ή οιονδήποτε άλλο αδίκημα ατιμωτικό (πχ, σύμφωνα με το πόρισμα Πολυβίου, η ευθύνη του ΠΔ και των Υπουργών της διακυβέρνησής του για το Μαρί) ή ηθικής αισχρότητας (λαμβάνοντας υπόψη την υποκειμενικότητα της ρήτρας αυτής, η οποία υπονοεί μάλλον περιπτώσεις σήψης των ηθών και ερωτικών – σεξουαλικών εγκλημάτων ή πλημμελημάτων). [4]

Όπως αναφέρεται σε άρθρο του ο Καθηγητής Π. Ήφαιστος (δες σχετική υποσημείωση), «[Σ]τις εκλογές του Φεβρουαρίου 2013 η κυπριακή κοινωνία θα δείξει, ουσιαστικά, κατά πόσον είναι βιώσιμη συλλογική οντότητα και κατά πόσο διαθέτει συλλογικό ένστικτο αυτοσυντήρησης»! Μέσω της Προεδρίας, ενός θεσμού άμεσης δημοκρατίας, παρέχεται στον κυπριακό ελληνισμό μία μοναδική ευκαιρία να αξιοποιήσει αυτήν την ασφαλιστική δικλείδα για την επιβίωσή του, ενάντια στην απουσία στρατηγικής σκέψης που βαραίνει τα πολιτικά ναυαγισμένα κόμματα της μεταπολίτευσης στη Μεγαλόνησο, ήτοι της Αριστεράς και της Δεξιάς.

Χωρίς εξαρτήσεις σε απαρχαιωμένο πολιτικό και ιδεολογικό παρελθόν και κομματική δράση.

Με όραμα για το μέλλον και μια νέα πορεία πολιτικής διεκδίκησης και δράσης.

Προς τον εκσυγχρονισμό, την αναδιάρθρωση, την ανανέωση, την ανασυγκρότηση, την ανασύσταση και τον εξευρωπαϊσμό του σύγχρονου κυπριακού πολιτικού μας βίου.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ !!!

---

Παράρτημα: Μια ιστορικό-εκλογοαπολογιστική αναδρομή [5]

Η ιστορία, στην Ελλάδα, μοιάζει να επαναλαμβάνεται: εν αρχή ήταν ο Εμφύλιος 1824-31 (κοτζαμπάσηδες γαιοκτηματίες vs. κλεφτών-αρματολών vs. νησιωτών πλοιοκτητών vs. διανοούμενων πολιτικών), ακολούθως η τρικομματική αντιπαράθεση (τα τρία κόμματα των προστάτιδων δυνάμεων - αγγλικό, γαλλικό και ρωσικό) και ο πρώτος διπολισμός (Δηλιγιάννης vs. Τρικούπης) , ύστερα ο Εθνικός Διχασμός 1915-22 (Βενιζελικοί vs. Βασιλικοί), για να ακολουθήσει ξανά ο Εμφύλιος 1946-49 (Λαϊκή Δεξιά vs. Κομμουνιστών), η Χούντα 1967-74 (Ακροδεξιοί παράφρονες Εθνικιστές vs. Δημοκρατών-Πατριωτών και Κομμουνιστών) και από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας έως το 2011 ακόμα ένας Διπολισμός (Δεξιά vs. Αριστερά).

Στη δε Κύπρο οι εθνικοί διχασμοί, εμφύλιοι, πραξικοπήματα και άλλες μορφές ενδοεθνοτικών συγκρούσεων, από τον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59 (Εθνικόφρονες vs. Κομμουνιστών) και την Ανεξαρτησία 1960-74 (Δημοκρατικές, Εθνικόφρονες και Αριστερές Δυνάμεις vs. Ακροδεξιών της ΕΟΚΑ Β') και, τέλος, από την επαναφορά της Δημοκρατίας μετά την καταστροφική τουρκική εισβολή έως σήμερα ο φανατικός και παράλογος διπολισμός (Δεξιοί vs. Αριστερών) συνεχίζουν ακάθεκτα να βασιλεύουν.

Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι στην Ελλάδα οι δυνάμεις της δημοκρατικής ομαλότητας αναγκάστηκαν, έστω αργά, να συνεργαστούν εναντίον της λαϊκίστικης αριστεράς και της σοβινιστικής ακροδεξιάς (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ vs. ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ & ΧΑ), εξαιτίας της πτώχευσης της οικονομίας και του τροϊκανού μνημονίου που επιβλήθηκε στη χώρα.

Ηθικόν δίδαγμα-ρητορικά ερωτήματα, αντίστοιχα, προς τους νόμιμους πολίτες της ΚΔ, τους ηγήτορες των κομματικών και άλλων πολιτικών σχηματισμών, καθώς και προς την Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου και την Υπηρεσία Εκλογών [6]:

ως πότε η μικρή Κύπρος θα ανέχεται τον ψευδεπίγραφο διαχωρισμό μεταξύ δεξιών και αριστερών; πότε επιτέλους θα εξευρωπαϊσθούμε πολιτικά-πολιτισμικά και θα αντιπαρατάσσουμε σύγχρονα ιδεολογικά επιχειρήματα κατά τον πολιτικό λόγο - αντίλογο και όχι παρωχημένα εννοιολογήματα από τους δήθεν εθνικόφρονες δεξιούς προς τους δήθεν κοινωνικόφρονες αριστερούς; ως πότε θα ανεχόμαστε πρακτικές λογοκρισίας που θυμίζουν άλλες απολυταρχικές εποχές;

Τολμώ να προβλέψω ότι και εμείς, εδώ στη Μεγαλόνησο, σε ένα με τρία χρόνια, δηλαδή στις επόμενες ευρωεκλογές ή βουλευτικές εκλογές, θα "αναγκαστούμε" (οι δημοκρατικές-πατριωτικές δυνάμεις του τόπου) να συνεργαστούμε για να εξοστρακίσουμε από τον πολιτικό μας βίο τους προπαγανδιστικούς αριστερίστικους-κομμουνιστικούς δογματισμούς και τους φανφαρονισμούς της εθνικιστικής ακροδεξιάς της νήσου μας;

---

[1] Αναφερόμαστε στην απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου για απαγόρευση μετάδοσης της πολιτικής διαφήμισης «Εφιάλτης» της Παγκύπριας Κίνηση Πολιτών. Βλ. το σχετικό προεκλογικό σποτ στο http://www.youtube.com/watch?v=Knuaa21c8oY.

[2] Στην έννοια της εκτροπής, γενικά, αναφέρθηκε ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΣ ΕΔΕΚ (Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών Ενιαίας Δημοκρατικής Ένωσης Κέντρου), Γιατρός Β. Λυσσαρίδης, στο έκτακτο συνέδριο της ΕΔΕΚ ενόψει των προεδρικών εκλογών Φεβρουαρίου 2013. Υπενθυμίζουμε ότι στο ανακοινωθέν τύπου της 8ης Απριλίου 1970, που αναφερόταν στο Ιδρυτικό Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΕΚ (3 Μαΐου 1970), ο Γιατρός ανέφερε ότι «[Ε]ίναι πίστις του δημοκρατικού Κυπριακού λαού ότι η ομαλή κοινοβουλευτική ανέλιξις, μακράν οιασδήποτε εκτροπής, είναι δυνατόν να αποτρέψει τους τεραστίους κινδύνους οι οποίοι επικρέμονται επί του κυπριακού λαού». Δυστυχώς, οι ανεγκέφαλοι της ΕΟΚΑ Β’ υλοποίησαν την εκτροπή από τη δημοκρατική κοινοβουλευτική ομαλότητα μέσω του επίορκου πραξικοπήματος.

[3] Αναφερόμαστε αντίστοιχα στα εξής: α) στην απόρριψη από τον ΠΔ του πορίσματος της Μονομελούς Διερευνητικής Επιτροπής αναφορικά με την φονική έκρηξη - τραγωδία στη ναυτική βάση στο Μαρί, όπου στα συμπεράσματα του νομικού Π. Πολυβίου (2011) καταδεικνυόταν η θεσμική και προσωπική ευθύνη του Προέδρου Χριστόφια (το πόρισμα εδώ) ∙ β) στην κομμουνιστική ιδεολογία όπου η προπαγάνδα και το φαινομενικό κατέχουν σημαίνοντα θέση κατά την άσκηση πολιτικής παρά η σε βάθος υλοποίηση πολιτικών προς όφελος της κοινωνίας και των πολιτών του κράτους (εξού και η «πτώχευση» της ΚΔ και το επικείμενο τροϊκανό μνημόνιο) ∙ γ) στις συμφωνίες «κυρίων» για διακομματική συνεργασία που σκοπεί στον διαμοιρασμό των υπουργικών θώκων και άλλων θέσεων ευθύνης εξουσίας όπως έγινε πχ στις τελευταίες δημοτικές εκλογές και κυρίως στις διαβουλεύσεις μεταξύ των κομμάτων της κεντροδεξιάς (εξού και η υποστήριξη στην υποψηφιότητα Ν. Αναστασιάδη από το λεγόμενο Κέντρο) ∙ και, τέλος, δ) στο γεγονός ότι φαινομενικά, τουλάχιστον, οι κύπριοι πάσχουν από συλλογικά σύνδρομα αυτοκτονίας, καθώς δεν εξηγείται η αθρόα υποστήριξη των ψηφοφόρων προς υποψηφίους του Ναι στο Σχέδιο Ανάν 5, υποψηφίους που στο παρελθόν υπερασπίστηκαν παράφρονες εγκληματίες – προδότες – πραξικοπηματίες ή υποψηφίους που στηρίζονται από κομματικούς μηχανισμούς οι οποίοι δεν σεβάστηκαν το συλλογικό αίτημα για έκπτωση του προεδρικού αξιώματος όπως αυτό κατατέθηκε σύσσωμα από το λαό με τις μαζικές διαδηλώσεις του προπέρσινου καλοκαιριού. Ειδικά για το τελευταίο σημείο δες το άρθρο του ακαδημαϊκού Καθηγητή Π. Ήφαιστου, Γιατί Γ. Λιλλήκα για Πρόεδρο της ΚΔ, δημοσιευμένο στον Φιλελεύθερο, http://www.philenews.com/digital/ (απόψεις και άρθρα) 22.12.2012.

[4] Δες την επίσημη ιστοσελίδα του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών (ΓΤΠ) και της Υπηρεσίας Εκλογών: http://www.proedrikes2013.gov.cy/index.htm.

[5] Βλ. Clogg R. (2003). Συνοπτική ιστορία της Ελλάδας, Αθήνα: Κάτοπρο.

[6] Σχετικά με το δημοσίευμα της Καθημερινής Κύπρου (15.2.13) «Με νοοτροπίες του ’80 ο έφορος εκλογών»: http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=123080.

Η πεζοδρόμηση (και ποδηλατοδρόμηση) ήρθε για να μείνει!

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Η πεζοδρόμηση (και ποδηλατοδρόμηση) ήρθε για να μείνει!

Η οικονομική κρίση ευτυχώς οδήγησε την κοινωνία των πολιτών σε ακτιβιστική δράση, όπως είναι και η παρούσα, υπέρ δηλαδή της πεζοδρόμησης και ποδηλατοδρόμησης, προσθέτω εγώ, της τέως οδού αυτοκίνησης της Αγίας Σοφίας.

Η πτώση του κύκλου εργασιών των αγαπητών μας συμπολιτών και καταστηματαρχών επί της οδού δεν οφείλεται στην απουσία των αυτοκινήτων, ούτε στην οχλαγωγία που αυτά προκαλούν, αλλά ούτε και στην επιβάρυνση της περιβαλλοντικής μόλυνσης που αυτά επιφέρουν στην ατμόσφαιρα. Η πτώση του τζίρου τους οφείλεται στην παρωχημένη τους νοοτροπία που μας κατάντησαν επαίτες της Ευρώπης.

Δήμαρχε, προχώρα!