Tuesday 16 April 2013

Σκέψεις για την απεμπλοκή της κοινωνίας από το πολιτικό-οικονομικό αδιέξοδο που μας περιβάλλει.


ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Σκέψεις για την απεμπλοκή της κοινωνίας από το πολιτικό-οικονομικό αδιέξοδο που μας περιβάλλει.
Βασίλης ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ,
Οικονομολόγος - Διεθνολόγος
Στις φοιτητικές εκλογές στην Ελλάδα, η αποχή και η απουσία διακυβεύματος πρωταγωνιστούν και στην τόσο δα μικρούλα Κύπρο, οι κομματικές αντιπαραθέσεις δίνουν και παίρνουν χωρίς ουσία και αποτέλεσμα. Στο Μαραθώνιο της Βοστώνης, η τρομοκρατία επισκιάζει το ευ αγωνίζεσθε και παιχνίδια εξουσίας στη Β. Κορέα αναγάγουν την πυρηνική κρίση, στην περιοχή της Άπω Ανατολής, σε παίγνιο μηδενικού αθροίσματος ψυχροπολεμικής έμπνευσης.
Πίσω στα καθημάς, διερωτώμαι: ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να ελέγξει τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του κράτους και των πολιτών;
Ας αναλάβει η Κοινωνία των Πολιτών να δράσει παραγωγικά, με προτάσεις-ιδέες-τοποθετήσεις και πολιτικό ακτιβισμό, να εκδημοκρατικοποιήσει την κομματοκρατία που έχει διαλύσει το ελλαδικό - κυπριακό κράτος. Έχοντας πάντα ως πυξίδα και οδηγό το διεθνοπολιτικό πλαίσιο στο οποίο δρούμε, μακριά από κοντόφθαλμες πολιτικές και λαϊκιστές πολιτικούς, μακριά δε από το αρχοντοχωριάτικο πνεύμα (Zeitgeist) που διαπνέει την καθημερινότητά μας.
Ας ξεκινήσουμε από τα πανεπιστήμια, απαγορεύοντας καταρχάς τη δράση κομματικών παρατάξεων και εισαγάγοντας στις φοιτητικές εκλογές την ατομική υποψηφιότητα και όχι την παραταξιακή. Οι πολίτες ας συμμετέχουν δε στα κοινά, μέσω κομμάτων, κινημάτων, δεξαμενών σκέψης, fora και κοινωνικά δίκτυα, επιλέγοντας τους καλύτερους, βάσει βιογραφικού, γνώσεων, ικανοτήτων και δράσης, αντί του σύνηθες των κουμπαριών, των συναντήσεων τσαγιού ή καφέ, των χαιρετούρων σε γάμους, βαφτίσια και λοιπές ανούσιες μαζικές συνάξεις, ή λόγω επιθέτου, κομματικών οικογενειοκρατικών καταβολών ή δογματικής φανατικής πίστης στο Κόμμα.
Ας περάσουμε τα μηνύματα του εκσυγχρονισμού της κοινωνίας από τη βάση, αντιστρέφοντας την πυραμίδα των κομματικών μηχανισμών.
Ας επιλέξουμε επιτέλους τους Αντιπροσώπους μας που ιεραρχούν πρωτίστως τον συνάνθρωπό τους, τον συμπολίτη και την κοινωνία μας!
Πότε επιτέλους θα αντιληφθούμε, σύσσωμος ο Ελληνισμός, ότι το συμφέρον μας βρίσκεται στο αέναο ρητό "η ισχύς εν τη ενώσει";
Όπως λέει και ο φίλος Γιάννης, αναβιώνοντας Α. Σαμαράκη:
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ !!!

No comments: