Το Μανιφέστο του Σκοπ ! Εμπνευσμένη επανατοποθέτηση λόγω πρόσφατης κοίμησης συγχωριανού, τέως μουσικού στην ορχήστρα «Ηρακλής»

Το Μανιφέστο του Σκοπ !

Δουλεύουμε για να ζούμε και όχι το αντίθετο, όπως προσπαθούν να επιτύχουν οι εκάστοτε διοικούντες, διευθυντές και κυβερνώντες. Η ανάπαυση και οι διακοπές είναι εκ των ων ουκ άνευ κάθε πνευματικά ισορροπημένης προσωπικότητας, άξιας προς τεκνοποίηση και προσφοράς στην κοινωνία.

Οι εργαζόμενοι, οι σκόπηδες πάσης γης, θαλάσσης και ουρανού, λόγω ανάγκης οδηγούνται σε μεταξύ τους αντιπαλότητες και συνεχείς υπαναχωρήσεις από τα δικαιώματα που, πολλές φορές, με αίμα κερδήθηκαν από τις προηγούμενες γενεές εργαζομένων και αστών. Αντίθετα, οι κεφαλαιοκράτες, οι ιδιοκτήτες, οι πλούσιοι και οι βολεμένοι ανά τη γη, η πλειοψηφία τουλάχιστον εξ αυτών, σκέφτονται κοστοκεντρικά και επιδιώκουν, ό,τι κίνητρα και να τους δώσεις, να ξεζουμίσουν από τον υφιστάμενό τους και την τελευταία του προσδοκία για κάτι καλύτερο. Ο εργαζόμενος χωρίς ελπίδα είναι στον απόλυτο έλεγχο του κεφαλαιοκράτη, αυτού που δεν έχει αίσθηση ανθρωπιάς και δεν κατανοεί το όφελος που θα μπορεί να έχει και για τον ίδιο και την επιχείρησή του η μετάδοση της συλλογικότητας και του ανήκειν στους υπαλλήλους του. Μόνο ο καλλιεργημένος άρχοντας έχει πετύχει τη μετάβαση αυτή σε υψηλά ιδανικά, πρακτικές και ήθος, καθώς μόνο αυτός καταφέρνει να επιβιώνει από γενιά σε γενιά ανά τους αιώνες.

Αντίθετα, ο Εφήμερος άνθρωπος, ο τυπολάτρης νεωκόρος, ο υλιστής νεογιάπης, ο ακαλλιέργητος κληρονόμος, ο Μονοδιάστατος άνθρωπος, προτιμά να έχει τους υφιστάμενούς του σε μια κατάσταση υπνηλίας, λόγω κούρασης σωματικής και μη αμφισβήτησης, λόγω ύπνωσης πνευματικής. Έτσι η άρχουσα τάξη θα μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά και να διαφεντεύει τους αδυνάτους, οι οποίοι δυσχεραίνουν περισσότερο τη θέση τους όταν μετακυλύουν την ευθύνη διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους σε άλλους τρίτους, λεγόμενους και συνδικαλιστές.

Πώς να πιστέψει πια κανείς στο σύστημα, το πολιτικό, το εκκλησιαστικό και το οικονομικό!

Οι σύγχρονοι ολιγάρχες δεν θα λυπηθούν τους υφιστάμενούς τους, ούτε θα τους κατανοήσουν ποτέ, εφόσον αυτοί που κληρονόμησαν τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές ολιγαρχίες δεν έχουν διανοηθεί ποτέ να μπουν στον κόπο να βιώσουν τη θέση των εξαρτώμενών τους μισθωτών.

Γι’ αυτό και στη ζωή πρέπει να παλεύουμε και να διεκδικούμε για τα δικαιώματά μας, όπως αυτά καθορίστηκαν στις πανανθρώπινες αξίες που είναι καταγεγραμμένες στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη ζωή πρέπει να είμαστε μονιασμένοι έναντι των αφεντικών και με διάλογο και αλληλοκατανόηση να επιδιώκουμε και να πετυχαίνουμε τη συλλογική και την ατομική μας πρόοδο. Δεν είμαστε απέναντι, ούτε αναμεταξύ μας ούτε αντίπαλοι των ηγητόρων μας. Με σεβασμό προς αλλήλους και συναίσθηση της υπαρξιακής και λειτουργικής θέσης που κατέχει ο συνάδελφος ή ο διευθυντής μας θα μπορούμε να πετυχαίνουμε, με σύμπνοια, την ανάπτυξη του οργανισμού που εργαζόμαστε και αύξηση της παραγωγικότητάς μας, καθώς και βελτίωση της προσωπικότητάς μας.

Αναμένοντας την καταστρατήγηση του νέου ωραρίου, εκτιμώ ότι οι εργοδότες, αν δεν υποχρεωθούν εκ των πραγμάτων, κινήτρων, κανονισμών και νόμων να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, έστω ευέλικτης μορφής, θα προσφέρουν το μερίδιο που αντιστοιχεί στην επέκταση του συνολικού εργασιακού χρόνου στους ίδιους τους υποτελείς τους, με ελάχιστη επιπλέον ανταμοιβή. Οι εργοδότες δεν πρόκειται να προσλάβουν νέο προσωπικό για το συγκεκριμένο ζήτημα∙ οι εργοδότες θα επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο το δύστυχο το Σκόπ και τους σκόπηδες όλου του κόσμου, έως ότου και ο τελευταίος υποκύψει, ωσότου ο κόσμος λείψει !

Για το λόγο αυτό σας καλώ να αποφύγετε τα ψώνια σας εντός του χρόνου ενισχυμένου ωραρίου, εκτός και αν πρόκειται για τα απαραιτήτως αναγκαία ή έκτακτες καταστάσεις. Με αυτό τον τρόπο δείχνουμε μερικώς την αλληλεγγύη μας στα όσα συμβαίνουν γύρω μας και σε όσους αναγκάζονται, εκ των πραγμάτων, να παίξουν το παιχνίδι της μοίρας που τους επιφύλαξε ετούτη η ζωή στο μάταιο ετούτο κόσμο!

Συμπαράσταση στους σκόπηδες όλου του κόσμου! Αλληλεγγύη στους συμπολίτες μας που εργάζονται υπό ολοένα και χειρότερες συνθήκες στον άχαρο, μη ισότιμα δομημένο και μη δίκαια κατανεμημένο, με όρους αναφοράς ευκαιριών, χρηματοοικονομικό μας κόσμο! Συμπαράσταση στους άνεργους και το ολοένα αυξανόμενο πλήθος τους στην κοινωνία που ζούμε!

[1] Σκόπηδες από το Σκόπ, το όνομα του πρώτου και μοναδικού έως σήμερα σκυλιού μου, το οποίο υιοθέτησα επί διμήνου στη Σκόπελο, εξού και το όνομα Σκοπ, όσο καιρό εργαζόμουνα, σαν άλλως Σκόπ, στο ξενοδοχείο της Αντρίνας, μαζεύοντας από τα σκουπίδια τσίχλες νικοτίνης για την ανεύθυνη μάνατζερ του εστιατορίου και παλεύοντας για περισσότερη οργάνωση με τους νεαρούς κληρονόμους/διαχειριστές, στο πολύ ακριβό για την αξία του ξενοδοχείο, των βολεμένων ιδιοκτητών και πελατών στην Σκόπελο.

Περί του Μεγάλου Ασθενούς!

Ο μεγάλος ασθενής του ευρύτερου ελληνισμού, ήτοι η δημόσια διοίκηση [1], ο κρατικός μηχανισμός [2] και οι εκάστοτε κυβερνώντες, συνεπαρμένοι από τη γοητεία και το χρήμα που προσφέρεται στον πολιτικό στίβο, συμπεριφέρονται με περίσσια υπερηφάνια και αλαζονεία, σε ένα περιβάλλον ελιτισμού, όπου η ασυδοσία, η ατιμωρησία, η σχεδόν παντελής απουσία λογοδοσίας, η αχνόφωτη διαφάνεια και η κλειστή προσβασιμότητα στις δομές του κράτους, αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της περιοχής μας και της κοινωνίας μας, με αποτέλεσμα ο Πολίτης να βρίσκεται στο περιθώριο και να βιώνει μια παράλληλη τηλεοπτική και εφήμερη πραγματικότητα. Τουτέστιν, η κοινωνία, καθώς και το κράτος, πτωχεύουν οικονομικά, πολιστικά και πνευματικά!

[1] Η διεύθυνση, όπου επεμβαίνει, πρέπει να κάνει τούτο προς επίλυση των όποιων προβλημάτων προκύπτουν και όχι προς μεγέθυνσή τους! Η διεύθυνση, επίσης, σκοπό πρέπει να έχει τη θέσπιση στρατηγικής, επαναλαμβανόμενων τακτικών, του χρονοδιαγράμματος, της κατανομής των ευθυνών και άλλα παρόμοιας φύσης θέματα αρμοδιοτήτων και εργασιών. Αντ’ αυτού, η διεύθυνση στην κυπριακή δημόσια διοίκηση, συνήθως, καταπιάνεται με διαδικαστικής φύσεως εργασίες, [2] λόγω του πυραμοειδούς συστήματος διοικήσεως, ενός απαρχαιωμένου συστήματος δημόσιας διοίκησης του κυπριακού κράτους, κατάλοιπο και αυτό της αποικιοκρατίας.

---

Μετά από 18 ολόκληρα χρόνια στην πρωθυπουργία και 30 χρόνια στην ενεργό πολιτική ζωή του Λουξεμβούργου, παραιτήθηκε ο Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ, ο μακροβιότερος πρωθυπουργός στην Ευρώπη και πρόεδρος οργάνου της ΕΕ, μια προσωπικότητα σεβαστή από έναν κύκλο κατά πολύ ευρύτερο της πολιτικής του οικογένειας. Η παραίτησή του υπεβλήθη για ένα σκάνδαλο υποκλοπών, θύμα του οποίου υπήρξε και ο ίδιος.

Στην Ελλάδα, όχι μόνο παραίτηση πρωθυπουργού δε θα είχαμε, αλλά θα ερίζανε στα τηλεπαράθυρα και στη Βουλή οι πρόεδροι των κομμάτων και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι εξαπολύοντας επίθεση ο ένας στον άλλον, με φυσική κατάληξη τη σύσταση μιας εξεταστικής επιτροπής και τη σύνταξη έξι διαφορετικών πορισμάτων, που φυσικά κανένας δε θα διάβαζε αλλά που θα έδιναν τροφή σε περαιτέρω κοκορομαχίες.

[Πηγή: Σχόλιο καθηγητή Ι. Παπαδόπουλου στο προσωπικό του Fb]

Ελλαδάρα και ας τρώγωμεν πέτρες : ) Σοβαρά τώρα, σαν την Ελλάδα μας καμία!

Συγχαρητήρια στο παιδί για το κατόρθωμά του, στα μούτρα των ψευδοπατριωτών της άκρας δεξιάς (και αριστεράς), καθώς και μια ευκαιρία να προβληματιστούμε για το θεμιτό/αθέμιτο, ωφέλιμο/ανώφελο και παραγωγικό/εφήμερο του ονείρου που κυνηγάνε αδίκως οι λαθρομετανάστες απανταχού της γής ...

Ο μαύρος μετανάστης χωρίς χαρτιά, ο "λαθραίος" όπως τον έλεγαν, ο παράνομος μικροπωλητής για να ζήσει την οικογένειά του, επιλέχτηκε στο νο 15 από τους Bucks στο ΝΒΑ!!! Και τι έκανε αυτός ο μαύρος λαθραίος με το περίεργο όνομα; Έβγαλε την Ελληνική Σημαία για να πανηγυρίσει την προσωπική του επιτυχία!!!

Κατάλαβες μικρόψυχε ηλίθιε Χρυσαυγίτη τι είναι τελικά πατρίδα, που το παίζεις πατριώτης με τις σβάστικες τατουαζ και τα μαχαίρια στην τσέπη; "From Greece, Giannis Adetokunbo..."

Αυτό δεν ήταν μια απλή γροθιά στον ρατσισμό. Ηταν... μπουνιά, κλωτσιά, κεφαλοκλείδωμα και "χαντούκεν" μαζί!!! via gazzeta.gr

On the movie «The Ides of March» (2011)

COMMENTARY

On the movie «The Ides of March» (2011)

This movie reveals the truth on Politics, both on issues relating to the candidates, as well as on their campaigns and staff!

The first half, at least, of the film, realistically presents the way things run on current politics and the role that massive media play, how political marketing is over-ruling substantive political issues of a debate and how political cynicism prevails between candidates and their staff, even when they are coming from the same Party during the primaries' election for granting the candidature to lead a country.

The same modus vivendi in politics is observed in any modern liberal democracy, including Greece and Cyprus, though in a much higher degree of unorganized, populist and clumsy way!

Λίγα λόγια και απλά για την ... Κριτική Θεωρία της Σχολής της Φρανκφούρτης!

Ο H. Marcuse, αποσαφηνίζοντας και εμβαθύνοντας στο περιεχόμενο της Κριτικής Θεωρίας, της προσέδωσε ένα αισιόδοξο στίγμα, το οποίο απουσίαζε στην μέχρι τότε ανάλυση των θεωρητικών της Σχολής της Φρανκφούρτης, όπως ονομάστηκαν οι στοχαστές του Ινστιτούτου για την Κοινωνική Έρευνα του πανεπιστημίου της ομώνυμης πόλης.

Διάμεσω δε του J. Habermas η Κριτική Θεωρία συνεχίζει να συνεισφέρει στην Κοινωνική Θεωρία, έστω στις παρυφές της, κρίσιμα μεταεπιστημονικά θέματα, προσεγγίζοντας την Κοινωνία Ολιστικά και επιχειρώντας να εξηγήσει τα κοινωνικά φαινομένα με βάση τις συνθήκες μέσα από τις οποίες αυτά αναδύονται!

Βλ. Ο Μονοδιάστατος Άνθρωπος (1971) [1964].

Το καζάνι του κοινωνικού αναβρασμού στην Τουρκία εκρήγνυται, με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες! και μια ΕΡΓΑΣΙΑ – ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΡΘΡΟΥ Περί Νεότουρκων...

Το καζάνι του κοινωνικού αναβρασμού στην Τουρκία εκρήγνυται, με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες!

και

μια ΕΡΓΑΣΙΑ – ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΡΘΡΟΥ Περί Νεότουρκων...

Mέσα στη δίνη του κοινωνικού αναβρασμού στη γείτονα χώρα, διακυβεύονται ύψιστα εθνικά μας συμφέροντα.

Σε κάθε ενδεχόμενο αποτέλεσμα και αναλόγως έκβασης των εξελίξεων, η πολιτιστική αυτή εξέγερση, σύμφωνα με τον γνωστό Τούρκο δημοσιογράφο Yavuz Baydar, απότοκος του νεοΟθωμανικού νεποτισμού της κυβερνώσας ελίτ του Κόμματος "Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης" (AKP) και του εσαεί ελλείμματος Δημοκρατίας που βασανίζει το τουρκικό κράτος, δύναται να έχει, με άγνωστες πιθανότητες, είτε θετική έκβαση εκδημοκρατικοποίησης της χώρας και βελτίωσης των διεθνών σχέσεων με Ελλάδα - Κύπρο, είτε να οδηγήσει σε ένταση, κλιμάκωσή της και ένα νέο ατέρμονο αδιέξοδο στο Κυπριακό.

Η κρυφή-άγνωστη απειλή παραμένει η αντίδραση του βαθέως στρατοκρατικού κράτους, των μυστικών υπηρεσιών και η πιθανή ενεργοποίηση σεναρίων πολέμων στην ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδος.

ΕΡΓΑΣΙΑ – ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΡΘΡΟΥ

Περί Νεότουρκων...

Βασίλης ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ, Οικονομολόγος - Διεθνολόγος

Πανεπιστημιακή εργασία για το μάθημα Τουρκία: Κοινωνία, Οικονομία & Πολιτικό Σύστημα, του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

Νεότουρκοι

Το άρθρο ακολουθεί μία περιγραφική, ιστορική και ιδεολογική προσέγγιση του Κινήματος των Νεότουρκων, που έδρασαν στην τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία για μια περίοδο τριών περίπου δεκαετιών, στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου.

Το κίνημα αυτό αποτελείτο από μία συσσωμάτωση ομάδων συμφερόντων και προσωπικοτήτων, διαφορετικής εθνοτικής καταγωγής, μεταξύ άλλων, Τουρκικής, Εβραϊκής, Ελληνικής και Αρμενικής, που είχαν ως κοινή επιθυμία τη μεταρρύθμιση της Αυτοκρατορίας, την επανεισαγωγή συντάγματος και εν τέλει την πρόοδο και τον εκσυγχρονισμό της χώρας και της κοινωνίας. “Εννοιολογικά, οι Νεότουρκοι αναφέρονται σε οποιαδήποτε ομάδα ή προσωπικότητα εντός μιας οργάνωσης, η οποία επιθυμεί την απόκτηση προεξέχουσας θέσης, δύναμης και πολιτικής εξουσίας”.

Σήμερα πολλοί καταλογίζουν στους Νεότουρκους θετικά και αρνητικά στοιχεία, με κυριότερο, αμφότερα, αυτό που θεωρείται σήμερα ως σύγχρονη Τουρκία. Η Επανάσταση δε των Νεότουρκων οδήγησε αρχικά στην εγκαθίδρυση της 2ης Συνταγματικής εποχής (1908) και αργότερα στην πτώση του Σουλτάνου Abtul Hamit ΙΙ (1909), καθώς και στην επανάσταση του Atatürk (1919 – επανάσταση η οποία στην σημερινή Τουρκία είναι γνωστή ως Τουρκικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας) εναντίον των συμμαχικών δυνάμεων που κατείχαν οθωμανικά εδάφη μετά την ήττα των δυνάμεων των Κεντρικών Δυνάμεων στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (Α΄ΠΠ), την επακόλουθη ήττα της Ελλάδας στην μικρασιατική εκστρατεία (1922) και στην ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας (1923).

Αναφέρονται οι κυριότεροι αρθρογράφοι, ακτιβιστές και στρατιωτικοί εμπνευστές, ιδεολόγοι και πολιτικοί του Κινήματος, με κυριότερους εκφραστές τον “Θεσσαλονικιό” (τότε η Θεσσαλονίκη ήταν γνωστή ως Salonica, πόλη της οθωμανικής αυτοκρατορίας), μετέπειτα Υπουργό Οικονομικών, Mehmet Cavit Bey (εβραϊκής καταγωγής, αργότερα καταδικάστηκε για εσχάτη προδοσία και κρεμάστηκε), τον επίσης “Θεσσαλονικιό” Munis Tekinalp (επίσης εβραϊκής καταγωγής), εκ των πατέρων-ιδρυτών της εθνικιστικής ιδεολογίας του Παν-Τουρκισμού, όπως επίσης και τον στρατιωτικό Ismail Enver Pasha, ηγέτη της Επανάστασης των Νεότουρκων και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα [κατηγορείται για τη γενοκτονία των Αρμενίων (1915) και την εμπλοκή της Αυτοκρατορίας στον Α΄ΠΠ χωρίς ερείσματα νομιμοποίησης και εξυμνείται για την δράση του στο Κίνημα και την Επανάσταση των Νεότουρκων (1908), η οποία αποτέλεσε θεμέλιο λίθο της μετέπειτα δράσης του Atatürk (ίδε πιο πάνω)].

Το κείμενο καταπιάνεται με τρεις ιστορικές περιόδους. Στην πρώτη (1889-1906), γίνεται αναφορά στην μυστικότητα του κινήματος και την πανεπιστημιακή του προέλευση, με ιδιαίτερη αναφορά στο 1ο Συνέδριο της Τουρκικής Αντιπολίτευσης, στο οποίο συμμετείχαν και ελληνικής καταγωγής υπήκοοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στη δεύτερη περίοδο (1906-08), αναφέρεται η αρχική οργάνωση του κινήματος στη Θεσσαλονίκη και η γιγάντωσή του, με αιτία το Μακεδονικό Ζήτημα, που οδήγησε στη Συνταγματική Μοναρχία. Τέλος, στην τρίτη περίοδο (1914-17), στις πολιτικές εξελίξεις (Επιτροπή Ένωσης και Προόδου – Committee of Union and Progress), που οριοθετούνται από τη 2η Συνταγματική περίοδο και, εν μέσω του Α΄ΠΠ, στα μικρασιατικά μέτωπα, ανατολικά και δυτικά, στην εθνοκάθαρση των Αρμενίων και τον εκτοπισμό των Κούρδων, εντοπίζονται τα στρατιωτικά αίτια της κατάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ακολούθως, το άρθρο περιγράφει συνοπτικά τις ιδεολογικές-φιλοσοφικές ρίζες του Κινήματος, ήτοι τον Φιλελευθερισμό (Gustave Le Bon), τον Υλισμό και Θετικισμό (συνδυασμός θρησκείας-επιστήμης – Auguste Comte, Order and Progress), τον συγκεντρωτικό Κρατισμό-Κυβερνητισμό (από μια παγιωμένη κυβερνητική ελίτ που υποστήριζε απολυταρχικές θεωρίες) και τον Εθνικισμό [ο οποίος εξελίχθηκε από τις αρχικές μεταρρυθμίσεις (Tanzimat), στην ιδεολογία του Οθωμανισμού, προτού καταλήξει στην ιδεολογία του Τουρκισμού (Ahmer Riza, 1902) και την ψευδό-επιστημονική θεώρηση της ανώτερης φυλής].

Τέλος, στον άρθρο παρουσιάζονται οι επιδράσεις που είχε στην σύγχρονη Τουρκική Δημοκρατία το Κίνημα των Νεότουρκων, με κυριότερη επίδραση το γεγονός ότι έθεσε τις βάσεις για την επανάσταση του Atatürk. Εν κατακλείδι, τα κυριότερα χαρακτηριστικά του Κινήματος των Νεότουρκων μπορούν να συνοψιστούν στο συγκεντρωτικό κράτος και την πίστη στην πολιτική-ιδεολογική σοφία της ελίτ, καθώς και στις ιδεολογίες του εθνικισμού και θετικισμού, με αποτέλεσμα την υπέρβαση της ιδεολογίας σε μια ευρύτερη χρονική περίοδο επί των πολιτικών συνεπειών της συγκεκριμένης περιόδου που έδρασε το Κίνημα.

Εισήγηση για εισαγωγή Πιθκιαυλιού στα δημοτικά σχολεία

Πολιτιστικές Υπηρεσίες, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, Λευκωσία.

Λευκωσία, Δευτέρα, 27 Μαΐου 2013

Θέμα: Εισήγηση για εισαγωγή Πιθκιαυλιού στα δημοτικά σχολεία

Κυρίες, κύριοι,

Ονομάζομαι Μιχαλάκης Κοιλιαρής και είμαι παραδοσιακός μουσικός και οργανοπαίχτης βιολιού, σαξοφώνου και πιθκιαυλιού. Καθώς είμαι και καθοδηγητής εκμάθησης πιθκιαυλιού με μουσικές νότες, σκέφτηκα να εισηγηθώ στο Υπουργείο να εισαχθεί το πιθκιαύλι στο πρόγραμμα σπουδών των δημόσιων σχολείων, προτείνω στη δημοτική εκπαίδευση, ως κανονικό μουσικό όργανο, με νότες και ορθούς δακτυλισμούς, ως περαιτέρω μουσική επιλογή οργάνου αντί του αυλού και άλλων μουσικών οργάνων που σήμερα προσφέρονται. Δεν είναι πολύ ακριβό μουσικό όργανο, εξού και στην Υπηρεσία Κυπριακής Χειροτεχνίας (Λεωφόρος Αθαλάσσας) πωλείται προς 4.80 € συν ΦΠΑ, τουτέστιν στοιχίζει 5.66 € έκαστο.

Κατέβαλα αρκετή προσπάθεια και πέτυχα να βρω τους κατάλληλους δακτυλισμούς στο πιθκιαύλι για δυο οκτάβες του Ντο (C) έως 5η Σολ (G), με χρωματική ανιούσα και κατιούσα, καθώς και με πίνακα δακτυλισμών, στο πρότυπο του αυλού. Καθότι είναι πιο εύκολοι οι δακτυλισμοί του πιθκιαυλιού από τον αυλό, επειδή έχει έξι τρύπες αντί επτά, μετατρέπεται ο δακτυλισμός του Ρε (D) του αυλού σε νέο Ντο (C) του πιθκιαυλιού.

Οποιοσδήποτε γνώστης μουσικής μπορεί να επιχειρηματολογήσει ότι το πιθκιαύλι δεν είναι κουρδισμένο ορθά. Η απάντηση μου στην καλοδεχούμενη αυτή κριτική είναι ότι αυτό δεν παίζει κανένα ουσιαστικό ρόλο όταν κάποιο παιδί θα παίζει ατομικά και για σκοπούς εκμάθησης. Αργότερα, όταν κάποιος θα παίξει με ορχήστρα, τότε μπορεί να αγοράσει κουρδισμένο πιθκιαύλι σε τονική Ντο (C), όπου δεν θα ακούγεται φάρσα ή θα παίξει σε άλλο τόνο όπως κάνουν συνήθως οι μουσικοί με το σαξόφωνο τενόρε και το κλαρίνο, που είναι σε τονική Σι (B).

Αν ενδιαφέρεται το Υπουργείο να εισαγάγει το πιθκιαύλι στα δημοτικά σχολεία, αφού είναι ένα από τα πιο αρχαία κυπριακά μουσικά όργανα, με προ Χριστού ιστορία, επικοινωνήστε μαζί μου να σας στείλω πίνακα δακτυλισμών για να τον μελετήσετε και να σας προσφέρω, ως παραδοσιακός μουσικός, τις υπηρεσίες μου αφιλοκερδώς.

Με εκτίμηση,

Μιχαλάκης Κοιλιαρής

Παραδοσιακός Μουσικός

Επιμνημόσυνο αφιέρωμα στον Καθηγητή δρ Kenneth Neal Waltz

Επιμνημόσυνο αφιέρωμα στον Καθηγητή δρ Kenneth Neal Waltz

Ο Μέγιστος θεωρητικός των σύγχρονων διεθνών σχέσεων, Καθηγητής δρ Kenneth Neal Waltz, ο οποίος τίμησε όσο κανείς άλλος και ανέδειξε τη διανόηση του πρώτου διεθνολόγου Θουκυδίδη, κοιμήθηκε στις 13 Μαΐου 2013. Ο Θεός να αναπαύει τη ψυχή του και να συνεχίζει να αποτελεί πρότυπο ερευνητή στις πολιτικές επιστήμες, ακαδημαΐκού διδασκάλου και ανθρώπου!

Δείτε Conversations with History: Kenneth Waltz http://www.youtube.com/watch?v=F9eV5gPlPZg και

Waltz, K. N. (1954). MAN, THE STATE, AND THE STATE SYSTEM IN THEORIES OF THE CAUSES OF WAR, ProQuest Dissertations and Theses; ProQuest Dissertations & Theses

Waltz, K. N. (2010). Θεωρία διεθνούς πολιτικής, Εισαγωγή για την ελληνική έκδοση: Αθανάσιος Πλατιάς, Αθήνα: Ποιότητα

The Great theorist of modern international relations, Professor Dr. Kenneth Neal Waltz, who was honored as noone else and highlighted the intellect of the first International Relations sofist, i.e. Thucydides, died on 13 May 2013.

God rests his soul and fingers crossed to continue being a paradigm of researcher in political science, academic teacher and human being!

http://www.foreignpolicy.com/articles/2013/05/15/requiem_for_a_realist_kenneth_waltz

Kenneth Waltz and His Legacy The Man and The State of War

Robert Art and Robert Jervis May 22, 2013

Article Summary and Author Biography In his scholarship, Waltz asked the tough questions about the difficult and important issues. He was motivated by both theoretical and policy questions, the latter often setting the agenda for the former. He was intellectually courageous, usually staking out iconoclastic positions -- some of which were initially derided, many of which ended up becoming mainstream thinking. No matter what one’s theoretical persuasion, he was an intellectual force that had to be reckoned with.

ROBERT ART is Christian A. Herter Professor of International Relations at Brandeis University and Fellow at MIT Center for International Studies.

ROBERT JERVIS is Adlai E. Stevenson Professor of International Politics at Columbia University and a member of the Saltzman Institute of War and Peace Studies.

Ken was the leading realist theorist of his generation, and arguably the leading international politics theorist of the last half century. His first publication, Man, the State, and War, came out in 1959 and remains in print today;

http://www.foreignaffairs.com/articles/139400/robert-art-and-robert-jervis/kenneth-waltz-and-his-legacy?page=show

Περί αιτιών και θεραπείας της οικονομικής κρίσης

Λευκωσία, Σάββατο, 27 Απριλίου 2013

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Περί αιτιών και θεραπείας της οικονομικής κρίσης

Τα αίτια

Σε μια χώρα όπου η ανοχή, η αναξιοκρατία, η ευθυνοφοβία, η απόσειση ευθύνης, μερικές φορές η απαξίωση των νόμων και σίγουρα η απαξίωση των θεσμών, «μια ανθρώπινη τραγωδία όπως ήταν το Μαρί και μια οικονομική τραγωδία όπως είναι η σημερινή κατάσταση» ήταν περίπου προδιαγεγραμμένες, ήταν το καταληκτικό σχόλιο της Γενικής Ελέγκτριας της Δημοκρατίας Χρυστάλλας Γιωρκάτζη, η οποία κατέθεσε χθες στην Ερευνητική Επιτροπή για την οικονομία.

«Το Μαρί και οι τράπεζες διέλυσαν την κυπριακή οικονομία», δήλωσε χθες ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής για την οικονομία ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Χαρίλαος Σταυράκης, προσθέτοντας πως εκ των υστέρων και εκ του αποτελέσματος τα μέτρα δεν ήταν αρκετά, επιρρίπτοντας την ευθύνη για αυτό σε δύο εξωγενείς παράγοντές, και συγκεκριμένα στην έκρηξη στο Μαρί και στις ζημιές των Τραπεζών. Πηγή: ΚΥΠΕ

Αναμένουμε αντιπροτάσεις για την επίτευξη αξιοκρατίας και δημιουργίας κινήτρων για ανάληψη ευθύνης, με τη μορφή της διοικητικής ευθύνης για ανάληψη πρωτοβουλιών προς την κατεύθυνση της χρηστής διοίκησης, της καινοτομίας και της αύξησης της παραγωγικότητας.

Οι εξωγενείς παράγοντες ήταν ταυτόχρονα και συστημικοί παράγοντες της οικονομίας, ο ενεργειακός και ο χρηματοοικονομικός. Το τραπεζικό και το δημόσιο διοικητικό σύστημα ευθύνονται για τη διάλυση της κυπριακής οικονομίας.

Η Θεραπεία

Ioannis Papadopoulos

Βλέπω τον Κύπριο Νομπελίστα Οικονομικών Χριστόφορο Πισσαρίδη* στην εκπομπή της Βίκυς Φλέσσα. Αυτός ο νηφάλιος, μειλίχιος και οικονομικά πολύ φιλελεύθερος άνθρωπος έχει γίνει ακόμα πιο αντιγερμανός και από τον μέσο Ελλαδίτη. * Πρόεδρος του Συμβουλίου Εθνικής Οικονομίας της Κύπρου, ο οποίος έλεγε πριν από τις 15 Μαρτίου 2013 ότι "αποκλείεται το Eurogroup να κουρέψει καταθέσεις και να τινάξει έτσι στον αέρα την τραπεζική πίστη στην ευρωζώνη".

Vasilis Kiliaris

@περί εκπομπής: Κρίμα που δεν μεταδίδεται η εκπομπή, ζωντανά και στην Κύπρο. Το τηλεοπτικό τοπίο είναι αναχρονιστικό και σε μεγάλο βαθμό (μεγαλύτερο από ότι ισχύει στην Ελλάδα) καθοδηγούμενο και κομματικά ελεγχόμενο.

@σχόλια ελλαδίτης: στην Κύπρο χρησιμοποιείται συνήθως η έννοια αυτή, αν και τελευταία την ακούω όλο και περισσότερο από τον ελληνισμό της διασποράς όταν αναφερόμαστε στους Έλληνες που διαβιούν/γεννήθηκαν στην Ελλάδα, ήτοι ως έννοια γεωγραφικής κατανομής/προέλευσης. Αρνητικό περιεχόμενο προσδίδουν, ατυχώς, οι κύπριοι όταν αναφέρονται στους Έλληνες της Ελλάδας ως "καλαμαράδες". Δυστυχώς η στενόμυαλη και κοντόφθαλμη αντίληψη περί του ελληνισμού, βρίσκει την απόλυτη συνταγή καταστροφής στην "Μεγαλόνησο".

@Μνημόνιο και συζήτησης περί αυτού: Χωρίς να μπορώ να παρακολουθήσω την εκπομπή, πιστεύω ότι οι συζητήσεις θα πρέπει να επικεντρωθούν στο πώς θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τις μνημονιακές ρήτρες και όρους με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο έτσι ώστε να απεμπλακούμε το συντομότερο δυνατόν από την Τρόικα. Η λίρα και η πειραματική επιστροφή στο παρελθόν, δεν είναι η λύση. Λύση είναι μεν η ταχύτερη έξοδος από τροϊκανά τελεσίγραφα και μνημόνια με το σωστό τρόπο δε, αφού πετύχουμε την αποκατάσταση της εθνικής μας κυριαρχίας, μέσω μιας ισχυρής και εκσυγχρονισμένης οικονομίας! Προσωπικά πιστεύω ότι η λύση είναι εντός ΟΝΕ, Ευρώ και Συνεταιρισμού για την Ειρήνη! Συνάμα προκρίνω ότι ο μόνος δρόμος για την απεξάρτηση από την οικονομική κρίση και τις υπόλοιπες απειλές εναντίον της κυριαρχίας και ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας (και της Ελληνικής Δημοκρατίας) είναι η ΑΛΛΑΓΗ του Κυπριακού (και του Ελληνικού-Ελλαδικού) πολιτικού, οικονομικού και γενικότερα κοινωνικού ιστού της χώρας μας σε ένα διαφορετικό εκσυγχρονισμένο μοντέλο σκέψης, πολιτικής και οικονομίας.

Σκέψεις για την απεμπλοκή της κοινωνίας από το πολιτικό-οικονομικό αδιέξοδο που μας περιβάλλει.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Σκέψεις για την απεμπλοκή της κοινωνίας από το πολιτικό-οικονομικό αδιέξοδο που μας περιβάλλει.

Βασίλης ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ,

Οικονομολόγος - Διεθνολόγος

Στις φοιτητικές εκλογές στην Ελλάδα, η αποχή και η απουσία διακυβεύματος πρωταγωνιστούν και στην τόσο δα μικρούλα Κύπρο, οι κομματικές αντιπαραθέσεις δίνουν και παίρνουν χωρίς ουσία και αποτέλεσμα. Στο Μαραθώνιο της Βοστώνης, η τρομοκρατία επισκιάζει το ευ αγωνίζεσθε και παιχνίδια εξουσίας στη Β. Κορέα αναγάγουν την πυρηνική κρίση, στην περιοχή της Άπω Ανατολής, σε παίγνιο μηδενικού αθροίσματος ψυχροπολεμικής έμπνευσης.

Πίσω στα καθημάς, διερωτώμαι: ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να ελέγξει τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του κράτους και των πολιτών;

Ας αναλάβει η Κοινωνία των Πολιτών να δράσει παραγωγικά, με προτάσεις-ιδέες-τοποθετήσεις και πολιτικό ακτιβισμό, να εκδημοκρατικοποιήσει την κομματοκρατία που έχει διαλύσει το ελλαδικό - κυπριακό κράτος. Έχοντας πάντα ως πυξίδα και οδηγό το διεθνοπολιτικό πλαίσιο στο οποίο δρούμε, μακριά από κοντόφθαλμες πολιτικές και λαϊκιστές πολιτικούς, μακριά δε από το αρχοντοχωριάτικο πνεύμα (Zeitgeist) που διαπνέει την καθημερινότητά μας.

Ας ξεκινήσουμε από τα πανεπιστήμια, απαγορεύοντας καταρχάς τη δράση κομματικών παρατάξεων και εισαγάγοντας στις φοιτητικές εκλογές την ατομική υποψηφιότητα και όχι την παραταξιακή. Οι πολίτες ας συμμετέχουν δε στα κοινά, μέσω κομμάτων, κινημάτων, δεξαμενών σκέψης, fora και κοινωνικά δίκτυα, επιλέγοντας τους καλύτερους, βάσει βιογραφικού, γνώσεων, ικανοτήτων και δράσης, αντί του σύνηθες των κουμπαριών, των συναντήσεων τσαγιού ή καφέ, των χαιρετούρων σε γάμους, βαφτίσια και λοιπές ανούσιες μαζικές συνάξεις, ή λόγω επιθέτου, κομματικών οικογενειοκρατικών καταβολών ή δογματικής φανατικής πίστης στο Κόμμα.

Ας περάσουμε τα μηνύματα του εκσυγχρονισμού της κοινωνίας από τη βάση, αντιστρέφοντας την πυραμίδα των κομματικών μηχανισμών.

Ας επιλέξουμε επιτέλους τους Αντιπροσώπους μας που ιεραρχούν πρωτίστως τον συνάνθρωπό τους, τον συμπολίτη και την κοινωνία μας!

Πότε επιτέλους θα αντιληφθούμε, σύσσωμος ο Ελληνισμός, ότι το συμφέρον μας βρίσκεται στο αέναο ρητό "η ισχύς εν τη ενώσει";

Όπως λέει και ο φίλος Γιάννης, αναβιώνοντας Α. Σαμαράκη:

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ !!!