Περί εκπαιδευτικού συστήματος στον Ελληνισμό εν γένει

Στον Ελληνισμό εν γένει, όπου ο κομματικός και συνδικαλιστικός πατριωτισμός και εν τέλει η ιδιοτέλεια και το ατομικό συμφέρον αποτελούν παράσημα κοινωνικής αναγνώρισης και ανοδικής επαγγελματικής σταδιοδρομίας, το Φιλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα μόνο μετά από μια ακόμα αθέμιτη καταστροφή, οικονομική, κοινωνική, πολεμική κ.ο.κ. ίσως επέλθει, ή έστω στην καλύτερη μετά από ακόμα μερικές χαμένες γενεές!

Μετά άλλωστε από μια περίπου δεκαετή μνημονιακή εποχή, ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει, τουλάχιστον αναφορικά σε επίπεδο νοοτροπίας και αντιλήψεων περί εξέλιξης του κοινωνικού, οικονομικού, πολιτιστικού, πνευματικού και γενικά πολιτικού γίγνεσθαι!!

Ισοπεδωτική ίσως τοποθέτηση, αλλά τα βιώματα στη δημόσια και ιδιωτική ζωή στον τόπο μας, αυτήν δυστυχώς καταδεικνύουν