Περί Προεδρικών εκλογών Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) 2018 - Β'

Λευκωσία,

Πέμπτη, 1 Φεβρουαρίου 2018

ΕΙΣΗΓΗΣΗ/ΠΡΟΤΑΣΗ

Περί Προεδρικών εκλογών Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) 2018 - Β':
Δημοσκοπικοί κ.ά τύπου στατιστικοί Τακτικισμοί Vs (έναντι) Ιδεολογικών κ.ά τύπου δογματικών Πολιτικών.

Προοίμιο:

Επιχειρώντας μια απλουστευμένη προσέγγιση του πολιτικού συστήματος στην ΚΔ, ενώ παράλληλα αντλώντας σχετική πληροφόρηση από τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, καθώς και την διαδικτυακή ειδησεογραφική πληροφόρηση αφιερωμένη στις εκλογές ανάδειξης του επόμενου Προέδρου της Κύπρου για ανάληψη της εξουσίας κατά την πενταετία 2018-2023, διαπιστώνεται εν πρώτοις μια επικυριαρχία του λεγόμενου πολιτικού μιντιακού μάρκετινγκ, ήτοι της εικόνας που προβάλλεται και προωθείται στα ΜΜΕ και τα ΜΚΔ από τις επίδοξες κομματικές συνενώσεις συμφερόντων, πολιτικών, οικονομικών, επιχειρηματικών, δογματικών κ.ά. τύπων. Μια επικυριαρχία ενάντια στην πολιτική ιδεολογία, τις στρατηγικές προγραμματικές θέσεις πολιτικής φύσεως και το ρόλο τον οποίο θα' πρεπε να καλούμαστε ως ενεργοί πολίτες να επιτελούμε σε μια σύγχρονη, δυτικού τύπου, δημοκρατία. 

Το ζήτημα:

Εν συντομία, σε μια εκλογική διαδικασία δύο γύρων, πενταετούς θητείας ανάληψης της διακυβέρνησης ενός κράτους, εφόσον κάποιος υποψήφιος δεν εκλέγεται με την απόλυτη πλειοψηφία (50%+1 των ψήφων σε μια ψηφοφορία) από τον Α' γύρο, τότε, στο Β' γύρο, διαμορφώνονται νέες συμμαχίες μεταξύ των δύο πολιτικών μονομάχων και των μικρότερων πολιτικών δυνάμεων της χώρας, όπως αυτές εκτείνονται στο κλασικό ιδεολογικό φάσμα Δεξιάς-Αριστεράς.  

Η εκάστοτε τρίτη δύναμη είθισται να διαδραματίζει το ρόλο του ρυθμιστή των εκλογών, ενώ περαιτέρω είθισται να εξαργυρώνει αυτό το ρυθμιστικό ρόλο με προσυμφωνία, μεταξύ των δύο γύρων εκλογών, ανάληψης υπουργικών θώκων και άλλων οφίκιων, συνδιαμορφώνοντας τοιουτοτρόπως το ευκταίο πολιτικό πρόγραμμα του εν δυνάμει Προέδρου, οδηγώντας το σε παραπλήσια ή άλλη πολιτική κατεύθυνση από την αρχική. Η επίκληση άλλωστε του τρίτου πόλου, μόνο κατά τις προεκλογικές περιόδους και όχι ως συνεχές πρόταγμα-επιδίωξη, καταδεικνύεται ως ένα ακόμη πολιτικό αφήγημα ουτοπικής φύσεως, το οποίο αποσκοπεί στην πολιτικό-οικονομικό-επαγγελματική επιβίωση συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων και πολιτικών ελίτ, οι οποίες είτε εξοβελίστηκαν από την εξουσία είτε διακαώς καταφεύγουν στο τέχνασμα αυτό για τη διασφάλιση της συνέχειάς τους. 

Εφόσον δεν τροχιοδρομείται εξ αρχής μια προσυμφωνία μεταξύ των κυρίαρχων υποψήφιων πολιτικών δυνάμεων της χώρας, οι όποιες προτασσόμενες προγραμματικές θέσεις και τοποθετήσεις εν όψει των εκλογών και δη του Α' γύρου, καθίστανται αναξιόπιστες εν όψει του Β΄ γύρου, καθότι αυτές κατευθύνονται προς άλλες κατευθύνσεις, οι οποίες εξαργυρώνονται σε πολιτειακά και άλλα αξιώματα. 

Ο προβληματικός αυτός χαρακτήρας του πολιτικού συστήματος στην Κύπρο παραμένει αναλλοίωτος αφότου εγκαθιδρύθηκε η ΚΔ στις 16 Αυγούστου 1960. Την αιματηρή διαμάχη μεταξύ πατριωτών v. αποικιοκρατών, ακολούθησε μια νέα αιμοσταγής σύγκρουση μεταξύ Ελληνοκυπρίων (Ε/Κ) v. Τουρκοκυπρίων (Τ/Κ), παράλληλα με μια ενδοεμφυλιακή σύγκρουση εντός της Ε/Κ κοινότητας, τις οποίες επακολούθησε η εμφύλια (Ε/Κ) διαμάχη μεταξύ δημοκρατικών (Εφεδρικό) v. πραξικοπηματικών (ΕΟΚΑ Β') δυνάμεων, ήτοι μεταξύ της νόμιμης κυβέρνησης ενάντια στην πατριδοκάπηλο, εθνικόφρων δεξιά, περαιτέρω μεταξύ Ε/Κ και Τ/Κ, έτι περαιτέρω μεταξύ Εθνικής Φρουράς (ΕΦ – κυπριακός στρατός) και Ελληνικής Δύναμης Κύπρου (ΕΛΔΥΚ – στρατιωτικό απόσπασμα Ελλάδας) v. ΑΤΤΙΛΑ Ι & ΙΙ (τουρκική στρατιωτική εισβολή), Τουρκικής Οργάνωσης Αντίστασης (τουρκοκυπριακή παραστρατιωτική οργάνωση - τουρκικά: Türk Mukavemet Teskilati - TMT) και Τουρκικής Δύναμης Κύπρου (ΤΟΥΡΔΥΚ – στρατιωτικό απόσπασμα Τουρκίας). Ακολούθως, έως σήμερα, υφίσταται μια απομειούμενη  υφεσιακή αντιπαλότητα μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, καθώς και του λεγόμενου Ενδιάμεσου Χώρου, ως άλλος τρίτος πόλος, έως και τις μέρες που διανύουμε, όπου εν πολλοίς έχει εκλείψει η ακραιφνής δογματική αντιπαράθεση των κοσμοθεωριών εν γένει.

Η εισήγηση:

Το εκλογικό σύστημα δύο γύρων δεν ενδείκνυται ως ιδεατό για τον 21ο αιώνα, ιδίως δε στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου οι πολιτικοί συμβιβασμοί επίσης δρομολογούνται είτε πριν είτε μετά τη διεξαγωγή εκλογών, οι οποίοι επίσης περαιτέρω μετουσιώνονται σε θέσεις εξουσίας και ευθύνης. 

Η διαφορά έγκειται στην απουσία απόλυτης εξουσίας του ενός (Πρόεδρου), για πέντε ολόκληρα έτη, καθότι ο Επικεφαλής της εκάστοτε Κυβέρνησης στα κράτη της ΕΕ (Πρόεδρος ή Πρωθυπουργός), πλην της Κύπρου, υπόκειται τόσο στον έλεγχο της εσωτερικής αντιπολίτευσης, στο κόμμα του και στις συνεργαζόμενες δυνάμεις, όσο και στην πολιτική πίεση την οποία εξασκεί η εκάστοτε αξιωματική και μείζονα αντιπολίτευση, σε καθημερινή βάση μέσω του Κοινοβουλίου της χώρας του, μέχρι και το μέγιστο βαθμό, ήτοι της αποπομπής του εφόσον απολέσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Η μέσου βεληνεκούς θεωρία του κοινωνιολόγου Michael Mann (1942-), μετεξελίσσει το κλασικό τριμερές βεμπεριανό [Max Weber (1864-1920)] μοντέλο "υψηλής θεωρίας" της Κοινωνικής Εξουσίας (κοινωνική τάξη - κοινωνική θέση/status - πολιτική εξουσία), σε "ένα θεωρητικό τετράγωνο, το οποίο αναπαριστά και ανασυνθέτει την έννοια εξουσία μέσα από τέσσερα αλληλένδετα είδη κοινωνικής εξουσίας", ήτοι την ιδεολογική, οικονομική, ασφάλειας (στρατιωτική και αστυνομική - ελέγχου της βίας) και την αμιγώς (ελέγχου της διακυβέρνησης του κράτους) πολιτική εξουσία (Μακρής Σ. 2015: 340-343, Πολιτική Επιστήμη: κοινωνικός μετασχηματισμός και θεωρίες της δημοκρατίας).

Καθότι στη σύγχρονη φιλελεύθερη δημοκρατία η ασφάλεια του κράτους βρίσκεται υπό τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας και αξιοποιώντας την ανωτέρω επιστημολογική και θεωρητική συνεισφορά, παρούσα τοποθέτηση είναι ότι το ημεδαπό πολιτικό σύστημα χρήζει αναθεωρητικής προσέγγισης από τους κομματικούς κλπ δρώντες, στη βάση της λογικής εκλογών ενός γύρου και συνάμα μιας μειωμένης προεδρικής θητείας. Περαιτέρω, χρήζει αναθεώρησης στη βάση ενός νέου, συνταγματικά κατοχυρωμένου, συστήματος διακυβέρνησης, το οποίο αποβλέπει σε μια επανενωμένη χώρα, δημοκρατική και ομοσπονδιακή, καθώς και σε μία ενιαία διεθνή κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα. Τουτέστιν, μιας πολιτικής αναθεώρησης βάσει συμπεφωνημένων προγραμματικών πολιτικών στρατηγικών μεταξύ των εκάστοτε δύο πόλων, οι οποίες θα λαμβάνουν υπόψη τα τρίπτυχο της εξουσίας, αποτελούμενο από διάφορους δρώντες με ισχυρή ιδεολογική, οικονομική και πολιτική επιρροή!

Αποβλέποντας εν τέλει, μέσω της προτεινόμενης αναθεώρησης, στην εξισορρόπηση του κοινωνικού γίγνεσθαι, κατά την ιστορική διαμάχη μεταξύ της προόδου και της συντήρησης, μεταξύ αυθορμητισμού και επιφυλακτικότητας, μεταξύ νεωτερικότητας και παράδοσης, ή με άλλα λόγια μεταξύ νέου και παλαιού κατά τη διαγενεακή αντιπαλότητα στο ιστορικό γίγνεσθαι της ανθρώπινης εξέλιξης και διανόησης.

Παραπολιτικά: 

Η τ(τ)ενέκ(κ)α (μεταλλική εκλογική κάλπη) παραμένει στο επίκεντρο των εικόνων από την εκλογική διαδικασία, συνεχίζοντας να παιδεύει δίχως λογική τους επί καθήκοντι εργαζόμενους στα εκλογικά κέντρα.

-----

Διευκρινιστικό σχόλιο:

Η εισήγηση επικεντρώνεται στην πολιτική αλλαγή του ​εκλογικού συστήματος, έως ότου καταστεί δυνατή και η συνταγματική του αλλαγή. Εξ αρχής οι κύριες πολιτικές δυνάμεις του τόπου θα 'πρεπε να επιδιώκουν τέτοιες συνεργασίες οι οποίες θα τους δίνουν εκλογή από τον Α' γύρο, παράλληλα με την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, απαραίτητος παράγοντας διακυβέρνησης στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ.

Βασίλειος Κοιλιαρής

Οικονομολόγος – Πολιτειολόγος - Διεθνολόγος

Ακολούθως, η σχετική επιστολή υποφαινόμενου η οποία ακόμα περιμένει ... μια απάντηση:

Εισηγηση

Περί διευκόλυνσης εκλογικών διαδικασιών και πρακτικών.

Σε συνέχεια σχετικής τηλεφωνικής επικοινωνίας, με την παρούσα θα ήθελα να εισηγηθώ την αντικατάσταση των μεταλλικών καλπών με διαυγείς πλαστικές κάλπες, μίας διεθνώς καταξιωμένης πρακτικής η οποία αποσκοπεί στη διευκόλυνση της όλης εκλογικής διαδικασίας.

Η παρούσα αποστέλλεται με την ευκαιρία της εκδήλωσης ενδιαφέροντος για εργασία στις επικείμενες Προεδρικές εκλογές 2018, όπου θα επιθυμούσα να αξιοποιήσω την όποια πρότερη πείρα και γνώση σε θέματα εκλογών, όπου, μεταξύ άλλων, διορίστηκα δις ως Προεδρεύων εκλογικού κέντρου.

Πέραν των παράπλευρων θετικών στοιχείων και κυρίως της μείωσης του βάρους της κάλπης, την οποία πολλές φορές αναγκάζονται να μεταφέρουν με τα ιδιωτικά τους οχήματα άτομα μικρής σωματικής διάπλασης, το ουσιαστικό όφελος είναι ότι με το συγκεκριμένο είδος καλπών (ίδετε σχετικές φωτογραφίες στο Παράρτημα), λόγω της οπτικής τους διαπεραστικότητας, επαυξάνεται η διαφάνεια της ψηφοφορίας, συμβάλλοντας στην επιτυχή διεξαγωγή της κάθε έκαστης δημοκρατικής διαδικασίας.

Η εν λόγω πρακτική έχει προ πολλού υιοθετηθεί σε εκλογικές διαδικασίες σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας, στις οποίες συμμετέχουν εκλογικοί παρατηρητές από ΕΕ, ΟΑΣΕ κ.ά. Διεθνείς Περιφερειακούς Οργανισμούς. Παράλληλα, σε χώρες της ΕΕ και αλλού, έχει προ πολλού εφαρμοσθεί το μέτρο αυτό. Είναι καιρός και στην Κύπρο να γίνει αντίστοιχη προσαρμογή με τα σύγχρονα διεθνή πρότυπα εκλογών.

Παράκληση όπως ληφθεί υπόψη η παρούσα επιστολή με τη δέουσα προσοχή.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Με εκτίμηση,

Βασίλης Κοιλιαρής

Παράρτημα φωτογραφιών: