Περί 2ου κυπριακού debate !!

Η προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού μέσω της προοπτικής του Συνεταιρισμού για την Ειρήνη έχει μεγάλες πιθανότητες να ευοδωθεί, σίγουρα μεγαλύτερες απ' ότι αν η Κύπρος δεν είχε αυτή την προοπτική. Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που δεν θα προκύψει ένταξη, λόγω αρνησικυρίας της Τουρκίας, θα έχει τουλάχιστον ενισχυθεί διεθνώς η υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα έχει σε μεγάλο βαθμό κατοχυρωθεί ο Κυπριακός Ελληνισμός στα πλαίσια μιας ευρύτερης Ευρωατλαντικής οικογένειας. Η κατάσταση που η Τουρκία επιδιώκει να συντηρεί στην Κύπρο είναι αναχρονιστική. Ο Συνεταιρισμός για την Ειρήνη μπορεί να προσφέρει εκείνο το πλαίσιο μέσα στο οποίο η Κύπρος και όλοι οι κάτοικοί της, Έλληνες (Χριστιανοί) και Τούρκοι (Μουσουλμάνοι), καθώς και οι λοιπές θρησκευτικές κοινότητες, θα μπορούν να συμβιώσουν ειρηνικά προσβλέποντας στο μέλλον (με αισιοδοξία, όραμα, τάξη και ασφάλεια).

Η Κυπροκεντρική προσέγγιση έχει δοκιμαστεί και έχει αποδειχθεί ανεπαρκής! Στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη συμμετέχουν 22 κράτη, από τα Βαλκάνια και την Σκανδιναβία, τον Καύκασο μέχρι και την Κεντρική Ασία, περιλαμβανομένης της Ρωσίας (http://www.nato.int/cps/en/natolive/topics_82584.htm). Είναι ένα πρόγραμμα του ΝΑΤΟ, στο οποίο να μην ξεχνάμε ότι είναι πλήρες μέλος και η σύμμαχη χώρα Ελλάδα. Αν ήταν εκτός ΝΑΤΟ, η Ελλάδα και η Τουρκία θα είχαν περιπέσει σε πόλεμο, με εκατόμβες χιλιάδων νεκρών και άλλες καταστροφικές συνέπειες. Αναγκάζοντας σε συνεργασία τον εσαεί εχθρό σου, στον 21ο αιώνα, είναι μία διεθνοπολιτική τέχνη της εφικτής διαπραγμάτευσης και επίτευξης πλεονεκτημάτων για την οριστική επίλυση του Κυπριακού.

Το ΝΑΤΟ είναι μία Συμμαχία κρατών, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται με ομοφωνία. Αυτό, για τους αδαείς, σημαίνει ότι όλοι πρέπει να συμφωνήσουν για οποιαδήποτε πολιτική, δράση ή στρατιωτική εμπλοκή. Συνεπώς, τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ δεν θα μπορούσαν να ζητήσουν από τον εαυτό τους, αφού μέλος είναι και η Τουρκία, να δράσουν ενάντια στη θέληση τους.

Τα σοβιετικά όνειρα της Αριστεράς και ο δογματισμός τους εναντίον του μέχρι πρότινος "δυτικού" εχθρού δεν έχει καμία διαφορά από τον ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό. Είναι η άλλη όψη του ιδίου νομίσματος.

Μέσω του Συνεταιρισμού για την Ειρήνη, ίσως, λόγω του αναγκαστικού εκσυγχρονισμού της Εθνικής Φρουράς και της εμπειρίας που θα αποκόμιζε από τη συνεργασία με την πιο προηγμένη στρατιωτική συμμαχία στον κόσμο, ίσως επαναλαμβάνω, να είχε αποφευχθεί το Μαρί.