Συνεχίζοντας τη διάλεξη και συζήτηση με θέμα 'Η Φιλοσοφία της πολιτικής και η εφαρμογή της σήμερα'.

Πρόταση για όσους είναι Φίλοι της Σοφίας, κριτικοί έναντι της Πολιτικής και προσβλέπουν στη "φιλοσοφημένη" εφαρμογή της!!

Διάλεξη και συζήτηση με θέμα 'Η Φιλοσοφία της πολιτικής και η εφαρμογή της σήμερα'.
Εισηγητής ο Δρ Γιάννης Χριστοδούλου, λέκτορας Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του δρ Χριστοδούλου και συμπληρωματικές τοποθετήσεις του υποφαινόμενου:
---
"Οι πολιτείες έχουν πυργοειδή μορφή. Όσοι γεννιούνται στα κάτω διαμερίσματα, βλέπουν τον πύργο και τον ορίζοντα από χαμηλά. Όσοι στα πάνω διαμερίσματα, βλέπουν τον πύργο και τον ορίζοντα από ψηλά. Και οι δύο θεωρούν τη θέα αυτή φυσική. Δεν προβληματίζονται για τη θέση τους, παρά μόνο όταν καταλαβαίνουν ότι ο τρόπος που βλέπουν την κοινή τους πόλη οι άλλοι, οι ένοικοι των άλλων διαμερισμάτων, διαφέρει.
Έτσι, όταν εκείνοι που βρίσκονται κάτω αντιλαμβάνονται ότι εκείνοι που βρίσκονται πάνω δεν τους βλέπουν, αρχίζουν να αναρωτιούνται τί βλέπουν οι ένοικοι των πάνω διαμερισμάτων του πύργου. Οι δεύτεροι προβληματίζονται για τη σχέση τους με τους πρώτους όταν η συμπεριφορά των πρώτων τούς κάνει να αναρωτιούνται γιατί εποφθαλμιούν τη θέση τους. Η αντίληψη που διαμορφώνουν οι δυο αυτές κατηγορίες ανθρώπων για τη θέση τους συνοψίζεται στις πολιτικές ιδεολογίες ή θεωρίες τους."

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΣΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
http://animeroslogos.blogspot.com.cy/2015/09/blog-post_25.html?spref=fb

---
Όπως αναφέρει άλλωστε ο καθηγητής σε προηγούμενη τοποθέτηση (βλ. "Η επιστροφή του πολιτικού λόγου"), "η πολιτική, στην καλύτερη περίπτωση, σημαίνει τη διαλεκτική της αντιπαράθεσης επιχειρημάτων για την υποστήριξη αντίπαλων θέσεων-στάσεων ζωής. Η πολιτική αντιπαλότητα, στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είχε εκλείψει πριν την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα".

Δυστυχώς όμως, παρά το ότι η Ευρώπη περιέπεσε σε πολιτική αδράνεια των πολιτών της, λόγω της αδιαφορίας τους, όπως έγινε και στις πρόσφατες εκλογές με την αποχή που συνεχίζει να τηρεί η πλειοψηφία των ψηφοφόρων-πολιτών στις εκάστοτε εκλογικές αναμετρήσεις, ο ελληνικής αρχέγονης προέλευσης συγκροτημένος πολιτικός λόγος δεν επανήλθε στο προσκήνιο σε ικανοποιητικό βαθμό που θα ανήγαγε την πολιτική ρητορική και ιδεολογική αντιπαλότητα μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς ως πρόταγμα-κίνητρο επαναφοράς του πολίτη στην ενεργό εμπλοκή του στην πολιτική.

Εξάλλου, η "ψευδοενδιάμεση" μεσαία τάξη, που αδίκως προσδοκεί την άνοδο στα ανώτερα στρώματα της εξουσίας (άνω δώμα του Πύργου), αν δεν κατασταλάξει-επιλύσει τα τρία καίρια ζητήματα που άπτονται του βίου μιας μέσης προσδόκιμης ζωής (έστω 80 έτη), ήτοι το Εθνοκρατικό Γίγνεσθαι (σε ποια διεθνή ετερότητα ανήκει, άρα και υπομέρους ζητήματα ταυτότητας και ιστοριογνωσίας), την Αντιπαραγωγική Γραφειοκρατία της δημόσιας-κρατικής διοίκησης (υπέρβαση αναχρονιστικής κουλτούρας και αντιλήψεων) και τον Οικονομικό Παράγοντα-προσδοκίες βίου στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα (υπερκαταναλωτισμός και ευθυνοδικία), η στέρεη, εξαρχής, στο διηνεκές, απ' τη στιγμή της γέννησής μας, δόμηση του Πύργου, δεν πρόκειται ποτέ να διαρραγεί, ως αναγκαία προϋπόθεση επαναφοράς του Πολίτη στο προσκήνιο, σύμφωνα με τις θεωρίες του πολίτη και μια δυνητική "διαβουλευτική στροφή, με βάση κυρίως τον ενεργό ή όχι ρόλο των πολιτών στις δημόσιες υποθέσεις" (Weale 1999:19), καθώς και στα πλαίσια της συμμετοχικής δημοκρατίας και της διαδικασίας της δημοκρατικής διαβούλευσης που ο Elster (1998:1) όρισε ως εξής:
δημοκρατική διαβούλευση καλείται η διαδικασία μετασχηματισμού των προτιμήσεων ίσων και ελεύθερων πολιτών, διαμέσου μίας ορθολογικής, επιχειρηματολογικής και κατά μείζονα λόγο αμερόληπτης επικοινωνίας.

[συμπληρωματική πηγή: Μακρής Σπυρίδων, Δικαιώματα του Ανθρώπου, «Η διαβούλευση ως φιλοσοφική θεωρία της δημοκρατίας: Κανονιστικές, διαδικασιακές και κριτικές όψεις» (10 ΔΤΑ Ν° 51/2011: 824-828)]