via Άρθρο Γνώμης - Ανασκόπηση της περιρρέουσας πολιτικής επί της Συμφωνίας των Πρεσπών: η πρόσφατη περίοδος πολιτικής πόλωσης, φανατισμού και λαϊκισμού.
Posted on February 11, 2019 by actandemo
Το Άρθρο Γνώμης έλαβε δημοσιότητα στην ιστοσελίδα του Πολιτικού Κινήματος
Το Ποτάμι
Τις δύσκολες ώρες, πρέπει να τολμάς να παίρνεις θέση, έστω και αν αυτή μπορεί να σου στοιχίσει σε προσωπικό επίπεδο, ενάντια στη θέληση και τα πιστεύω φίλων και γνωστών! Με την υπογραφή δε του πρωτοκόλλου εισδοχής στο ΝΑΤΟ της ΠΓΔΜ, ως Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, την οποία υπέγραψαν τα κράτη-μέλη του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, άνοιξε πλέον ο δρόμος για την ένταξη της χώρας, ως 30ου Κράτους-Μέλους της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Περαιτέρω, με την «επίσημη κοινοποίηση (προς το Γ.Γ. του ΟΗΕ António Guterres) με την οποία τίθεται από 12ης Φεβρουαρίου (2019) σε εφαρμογή η Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία μεταξύ άλλων εκφράζει την συμφωνία των πλευρών για το όνομα “Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας”», επισημοποιείται η έξοδος από το τέλμα του ονοματολογικού στο Μακεδονικό ζήτημα και η εξομάλυνση των σχέσεων της Ελλάδας με τη γείτονά μας χώρα.
Γι’ αυτό όσοι στήριξαν, όσο τους αναλογούσε, τη Συμφωνία των Πρεσπών, έχοντας το κατά δύναμη αναλύσει τα επιχειρήματα των πολέμιων και των υπέρμαχων της εν λόγω Συνθήκης, ευελπιστούν ότι η διεθνής αυτή Συμφωνία θα είναι η απαρχή μιας νέας εποχής για τη Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη μας, έχοντας εξετάσει με νηφαλιότητα το εθνικό μας συμφέρον σε βάθος γενεών και μακριά από κομματικές σκοπιμότητες.
Περαιτέρω, μετά από αρκετές Βαλκανιοπεριηγήσεις σε βάθος αρκετών ετών, διασχίζοντας όλες τις συνιστώσες της πρώην Γιουγκοσλαβίας και των λοιπών Βαλκανίων,* κάνοντας στάσεις και/ή διανυκτερεύσεις, μεταξύ άλλων, σε Σκόπια, Μοναστήρι, Τέτοβο και Οχρίδα, όπου έγινε σε κάποιο βαθμό γνωριμία με τον σλαβόφωνο και αλβανόφωνο εκεί λαό, εκτίμηση είναι ότι αυτά που μας ενώνουν με τους βόρειους γείτονές μας, σε επίπεδο κουλτούρας, καθημερινού βίου και συμπεριφοράς, είναι πολύ περισσότερα από όσα μπορεί κανείς ποτέ να φανταστεί!!
Την πρόσφατη χρονική περίοδο ακραίας πολιτικής αντιπαράθεσης, παρά το κλίμα πόλωσης, φανατισμού και λαϊκισμού, διαπιστώθηκε και μια υγιής ανταλλαγή απόψεων και διαλόγου, έστω διαδικτυακού στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Παρά δε το γεγονός ότι οι διάφορες τοποθετήσεις και εκτιμήσεις πόρρω απείχαν από μια κοινή θέση, αυτές αποτέλεσαν ενδείξεις πολιτισμένης ενεργούς πολιτικής συμπεριφοράς και δημοκρατικής συνειδήσεως του λαού μας.
Στο αντίθετο στρατόπεδο και στα πλαίσια του εθνικού αυτού ζητήματος, συνεχίζεται σε όλα τα μέτωπα πολωμένο παιχνίδι εξουσίας. Εκμεταλλευόμενοι το αγνό πατριωτικό αίσθημα των πολιτών, οι εκάστοτε και εν δυνάμει ηγέτες, αρπάζονται από τα πλοκάμια της εξουσίας, με τελικό σκοπό την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας. Εξ ου και οι κατά καιρούς “ομάδες σοφών”, επαναλαμβάνουν την επίκληση της προσοχής από τους κατά καιρούς πατριδοκάπηλους και τους συνθηματικούς μονόλογους επίδοξων εραστών της εξουσίας.
Η παρέμβαση υπέρ της λύσης στη διένεξη της Ελλάδας με την τότε ΠΓΔΜ, την οποία έκαναν 33 άνθρωποι των Επιστημών και των Γραμμάτων την παραμονή της ψήφισης του εν λόγω σχεδίου νόμου κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών, αποτέλεσε έναυσμα περαιτέρω εξέτασης του εν λόγω ζητήματος.
Παρά τα λάθη και τις επιμέρους πολιτικές επιδιώξεις των κυβερνώντων, ως μεγαλύτερες και πιο πιθανές απειλές για τον ελληνισμό εξακολουθούν να θεωρούνται ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός και ο τουρκικός νέο-οθωμανικός επεκτατισμός, ενώ, ως ρεαλιστικότερη προσέγγιση, αναδεικνύεται η εν δυνάμει ενσωμάτωση στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι των σλαβόφωνων εν Χριστώ αδελφών μας στο βορρά, στα πλαίσια των διεθνών και περιφερειακών βαλκανικών σχέσεων της χώρας.
Η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε, πράγματι, να κάνει πολλά περισσότερα για να πετύχει μια εθνική γραμμή με μεγαλύτερη συνοχή στο εν λόγω ζήτημα. Η κοινωνικό-πολιτική όμως υστέρηση της Ελλάδος σε σχέση με το δυτικο-ευρωπαϊκό πυρήνα και την Σκανδιναβία, καθώς και το μομέντουμ, τόσο σε επίπεδο διεθνοπολιτικής ισορροπίας όσο και εσωτερικών πολιτικών συντεταγμένων, δεν επέτρεψε τέτοια διπλωματική “αβροφροσύνη”. Περαιτέρω, εν αντιθέσει με την Ελβετία, τα δημοψηφίσματα στη χώρα μας έχουν εν πολλοίς υποβιβαστεί ως εργαλεία δημαγωγίας, ενώ το εκλογικό σύστημα και πολιτικό σώμα της χώρας χρήζει ανανέωσης προσώπων, πολιτικής συμπεριφοράς, πνεύματος και λόγου.
Έως ότου λοιπόν αυτό να επιτευχθεί, όσοι υπερψήφισαν τη Συμφωνία, το έπραξαν αξιοποιώντας την παρούσα ευκαιρία επίλυσης της παγιωμένης αυτής διαμάχης με την γειτονική χώρα, η οποία έπαψε πλέον να αποκαλείται και να αναγνωρίζεται ανά το παγκόσμιο μόνο με το προσωνύμιο Μακεδονία. Η προσθήκη του γεωγραφικού προσδιορισμού Βόρεια, μάλλον προς ίδιον όφελος είναι.
Σε ένα άλλο πλαίσιο εξέτασης, στο διεθνές σύστημα δεν υπάρχει πάντοτε ταύτιση φαινομενικά παρόμοιων ζητημάτων. Κατά τη μετά τη Γιουγκοσλαβία εποχή, το σύγχρονο δημιούργημα της ΠΓΔΜ ουδέποτε εισέβαλε στον ελλαδικό χώρο, όπως έκανε η Τουρκία στην Κύπρο. Εξ ου και η όποια σύγκριση των δύο επιθετικών προσδιορισμών, ήτοι της “Βόρειας”, είναι μάλλον ατυχής. Διαφορετικά διεθνή ζητήματα χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης, κατά περίπτωση.
Έχοντας, άλλωστε, Βαλκάνιους και Μεσανατολίτες γείτονες, μιας και δεν βρισκόμαστε στη Δανιμαρκία, αρμόζει να συμπεριφερόμαστε αναλόγως και να επιδιώκουμε για την ενδυνάμωση και διεύρυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, με την ένταξη και των βορείων γειτόνων μας στην Ένωση! Ο αλυτρωτισμός δε των γειτονικών μας λαών, αποδομείται αριθμητικώς, καθότι δεν είναι δυνατόν να θεωρούνται ως απειλή μερικές χιλιάδες δίγλωσσων συμπατριωτών μας, οι οποίοι ζουν ανάμεσα σε πέραν των δύο εκατομμυρίων Ελλήνων, κυρίως στις Περιφέρειες της Κεντρικής και της Δυτικής Μακεδονίας.
Εν κατακλείδι, η τελευταία αυτή διεθνοπολιτική περίοδος κατέδειξε πληθώρα μεγάλων διεθνών και εσωτερικών πολιτικών ζητημάτων, αδύνατον να αναλυθούν σε ένα άρθρο γνώμης. Συνοπτικά θα λέγαμε ότι, απ' τη μια είναι οι εθνομηδενιστές κι απ' την άλλη οι πατριδοκάπηλοι, όλοι τους, όλοι μας, (συμ)πατριώτες! Το παιχνίδι όμως στο διεθνές σύστημα παίζεται σε ανοιχτό γήπεδο, ευρωπαϊκών προδιαγραφών, και όχι στο κατά τα άλλα συμπαθητικό κλειστό γήπεδο όπου αγωνίζεται ο Ήφαιστος, στην ακριτική Λήμνο. Χρειαζόμαστε τη γνώση και το πυρ του πολιτικού φιλελευθερισμού για να επέλθει η ισορροπία και η καλώς νοούμενη υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος. Άλλωστε, παραμένουμε μέλη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Δεν είναι αυτοί εναντίον ημών, είναι εμείς συνδιαμορφωτές εντός αυτών.
Βασίλειος Έλληνας Κοιλιαρής
Οικονομολόγος – Πολιτειολόγος – Διεθνολόγος
*Αναφερόμαστε στα ακόλουθα νεότευκτα και παλαιότερα κράτη: ΠΓΔΜ, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Σερβία, περιλαμβανομένου του Κοσσυφοπεδίου, Σλοβενία, Κροατία, Μαυροβούνιο, αλλά και Αλβανία, Βουλγαρία και Ρουμανία.
Υιοθετείται η θέση της μη αναγνώρισης της μονομερώς ανακηρυχθείσας ανεξαρτησίας του Κοσόβου. Νομική βάση για επίλυση του ζητήματος του Κοσσυφοπεδίου παραμένει το ψήφισμα 1244/99 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΕΣΜΕΥΩ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΜΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΟΥΔΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ.
Οι απόψεις που εκφράζονται δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις των αναφερόμενων και άλλων εμπλεκόμενων προσώπων στο εν λόγω Άρθρο.
Tel.: +357 99 097 777, +30 6937 750 333 | E-mail: vkiliaris@gmail.com
