Χωρίς καμία υπόνοια εφησυχασμού, θεωρώ ότι η απειλή της αναβίωσης του εθνικιστικού κινήματος στη χώρα είναι μικρή, συγκριτικά πάντοτε με το πρόσφατο παρελθόν του προηγούμενου σκοτεινού αιώνα της Ηπείρου μας, όπως τον περιέγραψε χαρακτηριστικά ο Mark Mazower. Εν απουσία χαρισματικής ηγεσίας, τα εθνικιστικά κόμματα της ΧΑ και του ΕΛΑΜ, παρουσιάζουν τραγελαφικό "πολιτικό" λόγο και προσπαθώντας να καλύψουν την ανεπάρκειά τους, καταφεύγουν σε εθνικιστικές εξάρσεις βίας, τραμπουκισμούς και δολοφονίες. Οργανωτικά και ιδεολογικά υστερούν σε σχέση με τους αντίστοιχους ακροδεξιούς χώρους στη Δ. Ευρώπη και κυρίως στη Γερμανία, όπως αντίστοιχα υστερούν και οι κρατικοί μηχανισμοί στον σύγχρονο ελληνικό χώρο δράσης των δύο μας συλλογικών κρατικών οντοτήτων. Ευτυχώς που η Ευρώπη έχει αποδείξει, έστω καθυστερημένα, ότι διαθέτει αντιστάσεις, τόσο εναντίον των ακραίων αυτών κινημάτων, όσο και ενάντια στις κερδοσκοπικές ενέργειες των διεθνών αγορών χρήματος. Το στενό όμως κρατικό συμφέρον των Μελών της ΕΕ, δυστυχώς, ακόμα υπερτερεί, αφού αντιμετωπίζει μυωπικά την έννοια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, δίνοντας έδαφος στους ευρωσκεπτικιστές και στους σοβινιστές να δρούν σχεδόν ανεξέλεγκτα. Αντίδραση από το δημοκρατικό χώρο υπάρχει, τόσο μέσω των θεσμών, των κοινοβουλίων, της δικαστικής εξουσίας, της ασφάλειας του κράτους και της τέταρτης εξουσίας, όσο και εξωθεσμικά, μέσω διαδηλώσεων και άλλων εκδηλώσεων καταδίκης του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Ο κρατικός μηχανισμός όμως επιβάλλεται να δράσει άμεσα, εξίσου δυναμικά και να απωθήσει το εθνικιστικό κίνημα στο περιθώριο και τον υπόκοσμο όπου μόνο εκεί του "αξίζει" να υπάρχει, γιατί μόνο εκεί μπορούν να βρουν καταφύγιο και "κατανόηση" οι αδύναμοι, οι κομπλεξικοί και οι ιδιοτελείς. Η νόμιμη διαβίωση του συγκεκριμένου ατυχούς μετανάστη στην Ελλάδα αποτελεί ακόμα ένα κίνητρο για το κράτος να δράσει άμεσα προς την κατεύθυνση της διαφανούς και απόλυτης εξιχνίασης του δειλού αυτού εγκλήματος. Η νομιμότητα όμως του Σαχτζάτ Λουκμάν δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι για εφησυχασμό, αφού παρόμοιες ενέργειες από θρασύδειλους στο μέλλον πάντοτε θα εγκυμονούν. Η αγορά εργασίας έχει επίσης τις άμυνες της, πόσους εργατικούς μετανάστες δηλαδή μπορεί να δεχτεί. Η ατελής όμως αγορά εργασίας, όπως είναι η ελληνική και η κυπριακή, οδηγεί τους νόμιμους και μόνιμους κάτοικους της κάθε χώρας στην ανεργία και την ένδεια, δίνοντας ψήφους στους εθνικιστές. Επιπλέον, η ημεδαπή υπογεννητικότητα, σε περιόδους ανάπτυξης και οικονομικής ευφορίας, έδινε τη δυνατότητα απορρόφησης του νεανικού κυρίως αλλοδαπού πληθυσμού, σε χαμηλής κυρίως πνευματικής ανάγκης εργασίες, ενός πληθυσμού που προέρχεται από νόμιμη εργατική μετανάστευση αλλά και αρκετά μεγάλη, σε ανησυχητικό βαθμό, λαθρομετανάστευση από χώρες με μεγάλη γεννητικότητα, του λεγόμενου Λιγότερο Ανεπτυγμένου Κόσμου. Λύσεις για την αντιμετώπιση του ζητήματος του Εθνικισμού υπάρχουν, όπως είναι, μεταξύ άλλων, η εφαρμογή του νόμου για την απέλαση όλων των λαθρομεταναστών και την απόδοση καρτών διαμονής και εργασίας μόνο στους κλαδικούς τομείς της οικονομίας που υπάρχει πραγματική ανάγκη και την αποδοχή του καθεστώτος ασύλου, βάσει του ευρωπαϊκού νομοθετικού πλαισίου, στα πλαίσια της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και ισότιμης κατανομής των βαρών από την λαθρομετανάστευση και την "αγορά" ασύλου. Τέλος, η υλοποίηση της πολιτικής της αναπλήρωσης, τουλάχιστον, του ημεδαπού πληθυσμού (2,1 παιδιά ανά γυναίκα σε γόνιμη αναπαραγωγική ηλικία) αποτελεί την μόνη πραγματική διέξοδο από την κρίση, αφού το μέλλον είναι τα παιδιά,τα οποία όταν θα ενηλικιωθούν θα αποτελούν την ασπίδα του κοινωνικού κράτους, εφόσον βρίσκουν εργασία σε μια υγιή και ανταγωνιστική οικονομία υψηλής παραγωγικότητας στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης [1]. [1] Υπενθυμίζεται ότι η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης καθορίστηκε στην Έκθεση της Επιτροπής Brundland (1987) ως “η ανάπτυξη η οποία ανταποκρίνεται στις ανάγκες της παρούσας γενιάς, αλλά δεν θέτει σε κίνδυνο της αναπτυξιακές δυνατότητες των επόμενων γενιών”. Η βιώσιμη ανάπτυξη προϋποθέτει δύο βασικούς άξονες: α) την κεντρική ιδέα των 'αναγκών', συγκεκριμένα των βασικών εκείνων αναγκών των φτωχώτερων κοινωνικών στρωμάτων του κόσμου, στις οποίες θα πρέπει να δίδεται επιτακτικά η αναγκαία προτεραιότητα· και β) η κεντρική ιδέα της επιβολής κρατικών περιορισμών στην τεχνολογία και την οργάνωση της κοινωνίας βάσει της ικανότητας του περιβάλλοντος να ανταποκριθεί στις ανάγκες της παρούσας και των μελλοντικών γενεών.Βλ. UN Documents: Gathering a body of global agreements. Our Common Future, Chapter 2: Towards Sustainable Development.From A/42/427. Our Common Future: Report of the World Commission on Environment and Development: "Sustainable development is development that meets the needs of the present without compromising the ability of future generations to meet their own needs". It contains two key concepts: (I) the concept of 'needs', in particular the essential needs of the world's poor, to which overriding priority should be given; and (ii) the idea of limitations imposed by the state of technology and social organization on the environment's ability to meet present and future needs."
Saturday 19 January 2013
Περί Εθνικισμού: αφιέρωμα στη δολοφονία του ατυχούς νόμιμου μετανάστη Σαχτζάτ Λουκμάν, μόλις 26 ετών, από το Πακιστάν.
Χωρίς καμία υπόνοια εφησυχασμού, θεωρώ ότι η απειλή της αναβίωσης του εθνικιστικού κινήματος στη χώρα είναι μικρή, συγκριτικά πάντοτε με το πρόσφατο παρελθόν του προηγούμενου σκοτεινού αιώνα της Ηπείρου μας, όπως τον περιέγραψε χαρακτηριστικά ο Mark Mazower. Εν απουσία χαρισματικής ηγεσίας, τα εθνικιστικά κόμματα της ΧΑ και του ΕΛΑΜ, παρουσιάζουν τραγελαφικό "πολιτικό" λόγο και προσπαθώντας να καλύψουν την ανεπάρκειά τους, καταφεύγουν σε εθνικιστικές εξάρσεις βίας, τραμπουκισμούς και δολοφονίες. Οργανωτικά και ιδεολογικά υστερούν σε σχέση με τους αντίστοιχους ακροδεξιούς χώρους στη Δ. Ευρώπη και κυρίως στη Γερμανία, όπως αντίστοιχα υστερούν και οι κρατικοί μηχανισμοί στον σύγχρονο ελληνικό χώρο δράσης των δύο μας συλλογικών κρατικών οντοτήτων. Ευτυχώς που η Ευρώπη έχει αποδείξει, έστω καθυστερημένα, ότι διαθέτει αντιστάσεις, τόσο εναντίον των ακραίων αυτών κινημάτων, όσο και ενάντια στις κερδοσκοπικές ενέργειες των διεθνών αγορών χρήματος. Το στενό όμως κρατικό συμφέρον των Μελών της ΕΕ, δυστυχώς, ακόμα υπερτερεί, αφού αντιμετωπίζει μυωπικά την έννοια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, δίνοντας έδαφος στους ευρωσκεπτικιστές και στους σοβινιστές να δρούν σχεδόν ανεξέλεγκτα. Αντίδραση από το δημοκρατικό χώρο υπάρχει, τόσο μέσω των θεσμών, των κοινοβουλίων, της δικαστικής εξουσίας, της ασφάλειας του κράτους και της τέταρτης εξουσίας, όσο και εξωθεσμικά, μέσω διαδηλώσεων και άλλων εκδηλώσεων καταδίκης του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Ο κρατικός μηχανισμός όμως επιβάλλεται να δράσει άμεσα, εξίσου δυναμικά και να απωθήσει το εθνικιστικό κίνημα στο περιθώριο και τον υπόκοσμο όπου μόνο εκεί του "αξίζει" να υπάρχει, γιατί μόνο εκεί μπορούν να βρουν καταφύγιο και "κατανόηση" οι αδύναμοι, οι κομπλεξικοί και οι ιδιοτελείς. Η νόμιμη διαβίωση του συγκεκριμένου ατυχούς μετανάστη στην Ελλάδα αποτελεί ακόμα ένα κίνητρο για το κράτος να δράσει άμεσα προς την κατεύθυνση της διαφανούς και απόλυτης εξιχνίασης του δειλού αυτού εγκλήματος. Η νομιμότητα όμως του Σαχτζάτ Λουκμάν δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι για εφησυχασμό, αφού παρόμοιες ενέργειες από θρασύδειλους στο μέλλον πάντοτε θα εγκυμονούν. Η αγορά εργασίας έχει επίσης τις άμυνες της, πόσους εργατικούς μετανάστες δηλαδή μπορεί να δεχτεί. Η ατελής όμως αγορά εργασίας, όπως είναι η ελληνική και η κυπριακή, οδηγεί τους νόμιμους και μόνιμους κάτοικους της κάθε χώρας στην ανεργία και την ένδεια, δίνοντας ψήφους στους εθνικιστές. Επιπλέον, η ημεδαπή υπογεννητικότητα, σε περιόδους ανάπτυξης και οικονομικής ευφορίας, έδινε τη δυνατότητα απορρόφησης του νεανικού κυρίως αλλοδαπού πληθυσμού, σε χαμηλής κυρίως πνευματικής ανάγκης εργασίες, ενός πληθυσμού που προέρχεται από νόμιμη εργατική μετανάστευση αλλά και αρκετά μεγάλη, σε ανησυχητικό βαθμό, λαθρομετανάστευση από χώρες με μεγάλη γεννητικότητα, του λεγόμενου Λιγότερο Ανεπτυγμένου Κόσμου. Λύσεις για την αντιμετώπιση του ζητήματος του Εθνικισμού υπάρχουν, όπως είναι, μεταξύ άλλων, η εφαρμογή του νόμου για την απέλαση όλων των λαθρομεταναστών και την απόδοση καρτών διαμονής και εργασίας μόνο στους κλαδικούς τομείς της οικονομίας που υπάρχει πραγματική ανάγκη και την αποδοχή του καθεστώτος ασύλου, βάσει του ευρωπαϊκού νομοθετικού πλαισίου, στα πλαίσια της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και ισότιμης κατανομής των βαρών από την λαθρομετανάστευση και την "αγορά" ασύλου. Τέλος, η υλοποίηση της πολιτικής της αναπλήρωσης, τουλάχιστον, του ημεδαπού πληθυσμού (2,1 παιδιά ανά γυναίκα σε γόνιμη αναπαραγωγική ηλικία) αποτελεί την μόνη πραγματική διέξοδο από την κρίση, αφού το μέλλον είναι τα παιδιά,τα οποία όταν θα ενηλικιωθούν θα αποτελούν την ασπίδα του κοινωνικού κράτους, εφόσον βρίσκουν εργασία σε μια υγιή και ανταγωνιστική οικονομία υψηλής παραγωγικότητας στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης [1]. [1] Υπενθυμίζεται ότι η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης καθορίστηκε στην Έκθεση της Επιτροπής Brundland (1987) ως “η ανάπτυξη η οποία ανταποκρίνεται στις ανάγκες της παρούσας γενιάς, αλλά δεν θέτει σε κίνδυνο της αναπτυξιακές δυνατότητες των επόμενων γενιών”. Η βιώσιμη ανάπτυξη προϋποθέτει δύο βασικούς άξονες: α) την κεντρική ιδέα των 'αναγκών', συγκεκριμένα των βασικών εκείνων αναγκών των φτωχώτερων κοινωνικών στρωμάτων του κόσμου, στις οποίες θα πρέπει να δίδεται επιτακτικά η αναγκαία προτεραιότητα· και β) η κεντρική ιδέα της επιβολής κρατικών περιορισμών στην τεχνολογία και την οργάνωση της κοινωνίας βάσει της ικανότητας του περιβάλλοντος να ανταποκριθεί στις ανάγκες της παρούσας και των μελλοντικών γενεών.Βλ. UN Documents: Gathering a body of global agreements. Our Common Future, Chapter 2: Towards Sustainable Development.From A/42/427. Our Common Future: Report of the World Commission on Environment and Development: "Sustainable development is development that meets the needs of the present without compromising the ability of future generations to meet their own needs". It contains two key concepts: (I) the concept of 'needs', in particular the essential needs of the world's poor, to which overriding priority should be given; and (ii) the idea of limitations imposed by the state of technology and social organization on the environment's ability to meet present and future needs."
Tuesday 15 January 2013
Περί 1ου κυπριακού ντιμπέιτ
Για να πετύχουμε την έξοδο από την Κρίση, την Αλλαγή και την Ανάκαμψη, (ΚΑλΑ), πρέπει να αλλάξουμε το πρότυπο Ανάπτυξης της χώρας, βασισμένο όχι στην Ιδιοτέλεια, την Εσωστρέφεια, τον Ωχαδελφισμό και τον Υπερκαταναλωτισμό, (ΙδΕσΩχΥ), αλλά στην Παραγωγικότητα, την Εξωστρέφεια, την Ομαδικότητα και την Ευθύνη (ΠΕξΟμΕ).Σχόλια: Επειδή ακριβώς τώρα πια είναι άκαιρη η επιμονή... όταν ακόμα μπορούσαμε, δεν το δέχτηκαν οι υπόλοιποι!!! Όταν δεν γνωρίζεις την τιμή της βενζίνης σημαίνει ότι είτε δεν έχεις αυτοκίνητο, είτε οικονομικά είσαι πολύ ανοιχτοχέρης και από τζάκι και δεν σε απασχολούν τέτοια κοσμικά και υποτυπώδη ζητήματα, είτε ότι ο κομματικός μηχανισμός που σε γαλουχεί, πέραν της δογματικής τροφής σου προσφέρει και την τροφή για τις μετακινήσεις σου, με αποτέλεσμα όμως να βρίσκεσαι εκτός πραγματικότητας και να αδυνατείς να εκπροσωπείς τους απλούς συνανθρώπους σου. Καλές δεν λέω οι γνωριμίες στην εσπερία και η πολύχρονη πείρα στα πολιτικά πράγματα του τόπου. Με τόσες όμως διαπροσωπικές σχέσεις στο βάθος γενεών, πριν και μετά το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή, τόσα πολιτικά ανοίγματα και οφειλές - υποσχέσεις, τα πολιτικά ελλείμματα διογκώνουν και το συνολικό μας χρέος, οδηγώντας μας, πέραν της οικονομικής και σε πολιτική χρεωκοπία της Κυπριακής Δημοκρατίας, ήτοι στην ανανικής προέλευσης κατάργησή της.ΙδΕσΩχΥ αρνητισμός και ματαιοδοξία, αλλά ΚΑλΑ ΠεξΟμΕ αισιοδοξία και θετική σκέψη!
Wednesday 9 January 2013
Σχετικά με το Διάβημα προς την ΠΑΣΥΔΥ
Σχετικά με το Διάβημα προς την ΠΑΣΥΔΥ (ίδε πιο κάτω)Δεν με βρίσκει σύμφωνο το διάβημα αυτό, γιατί, πολύ απλά, με την αποχώρηση από το μοναδικό μας συλλογικό όργανο εκπροσώπησης, το μόνο που θα επιτύχουμε είναι να εξατομικεύσουμε την εργασιακή μας σχέση με το δημόσιο προς όφελος του ισχυρού, που σε κάθε περίπτωση αυτός δεν πρόκειται να είμαστε εμείς. Το κράτος λειτουργεί συνήθως με παρωχημένες αντιλήψεις και ανορθολογικές τακτικές (π.χ. όταν δίνει επίδομα σπουδών καθολικά, ακόμα και στους εκατομμυριούχους ενώ αποκόβει εξίσου καθολικά μισθούς και συντάξεις, ακόμα και στους μη έχοντες). Μπορεί ένας Άνθρωπος να διαπραγματευτεί ατομικά ένα αμοιβαία αποδεκτό και ωφέλιμο συμβόλαιο με ένα παράλογο νεωτερικό δημιούργημα όπως είναι το Κράτος; Προφανώς ΟΧΙ, γι' αυτό το λόγο δημιουργήθηκαν μετά από αγώνες, αίμα, θυσίες και συγκρούσεις οι συντεχνίες και το συνδικαλιστικό κίνημα [βλ. Σικάγο 1886 – Πώς “γεννήθηκε” η εργατική Πρωτομαγιά (http://www.asxetos.gr/links/job-ergasia/ergatiki-protomagia-labor-day-1may/default.html#axzz2HTFq6TEw & http://en.wikipedia.org/wiki/International_Workers'_Day )]. Δυστυχώς το συνδικαλιστικό κίνημα έμεινε στάσιμο, ελλείψει προοδευτικής αντίληψης και λόγω της επανάπαυσης των εργαζομένων και κυρίως των εκπροσώπων τους στην αρχή της μονιμότητας, στο ανήθικο του μέσου και του βολέματος ημετέρων και τα χαρακτηριστικά του ωχαδερφισμού και της αναλγησίας. Συμφωνώ απόλυτα ότι η ΠΑΣΥΔΥ απέτυχε να υλοποιήσει τον κυριότερο της λόγο ύπαρξης, την προστασία των καλώς νοουμένων εργασιακών συμφερόντων των μελών της, σε ένα βιώσιμο πλαίσιο για τον εργοδότη μας, που είναι ο κυπριακός λαός, που χρηματοδοτεί με το υστέρημά του, μέσω των δημοσίων εσόδων, τις απολαβές μας. Θα πρότεινα, εναλλακτικά, να σταλεί προς την ΠΑΣΥΔΥ ένα διάβημα για την άμεση σύγκλιση των κλαδικών συνελεύσεων, τη συζήτηση περί των μέτρων που μας έχουν επιβληθεί μέσω των νόμων στα πλαίσια του τροϊκανού Μνημονίου και εφόσον αυτό γίνει αποδεκτό, να τεθούν υπό ανάκληση οι αιρετοί μας εκπρόσωποι, ήτοι να προκηρυχθούν νέες εκλογές, μετά τις προεδρικές εκλογές, για να αναδείξουμε ικανούς ηγήτορες προς προάσπιση των συλλογικών μας αιτημάτων και συμφερόντων. Συναδελφικά και φιλικά,
Βασίλης ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ
Με την παρούσα αίτηση ζητούμε την προσοχή όλων εσάς, δημοσίων υπαλλήλων και συναδέλφων, για ένα θέμα μείζονος σημασίας και, πλέον, οικονομικής επιβίωσης. Δυστυχώς, έχει παρατηρηθεί έντονη αδιαφορία από πλευράς της συντεχνίας μας (ΠΑΣΥΔΥ) για τα συμφέροντα μας και αποτυχία εκ μέρους της να διασφαλίσει τα δικαιώματα μας. Ήδη έχουμε δεχτεί μεγάλο ποσοστό αποκοπών από τους μισθούς μας και είναι πολύ πιθανόν να υπάρξουν επιπρόσθετες αποκοπές και δυσμενέστερα ακόμη μέτρα σε βάρος μας. Κινδυνεύουμε, επίσης, να χάσουμε την ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη, αλλά και να δεχτούμε περαιτέρω επέκταση του εργασιακού μας ωραρίου, καθώς και επιπρόσθετες μειώσεις μισθού στις επερχόμενες συζητήσεις με την Τρόικα. Λυπόμαστε να παρατηρήσουμε ότι, όπως αποδεικνύεται, και οι Κλαδικές μας είναι ανήμπορες να βοηθήσουν την κατάσταση. Επιπρόσθετα, είναι απαράδεκτη και η γενικότερη εικόνα που έχει δημιουργηθεί για τους δημοσίους υπαλλήλους στον κόσμο και την οποία η ΠΑΣΥΔΥ επέτρεψε να κυριαρχήσει. Μια εικόνα που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Η «ευνοούμενη τάξη», όπως μας αποκαλούν κάθε άλλο παρά ευνοούμενη είναι και αυτό δεν μπορεί να παραβλέπεται συνεχώς. Το αίσθημα αγανάκτησης μας για την ανευθυνότητα με την οποία μας αντιμετωπίζει η ΠΑΣΥΔΥ πρέπει να ακουστεί και να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να κινητοποιηθούν οι «εκπρόσωποι» μας να πολεμήσουν για μας, και αυτός έχει να κάνει με τους δικούς τους μισθούς. Έχουμε αποφασίσει ότι, εκτός και αν κινητοποιηθούν για να μας διασφαλίσουν τα λίγα πράγματα που μας έχουν απομείνει, μια μεγάλη μερίδα από εμάς είμαστε διατεθειμένοι να ζητήσουμε τη διαγραφή μας από την ΠΑΣΥΔΥ. Αν συμφωνείτε και θέλετε να ενωθείτε μαζί μας για να πιέσουμε την ΠΑΣΥΔΥ να κάνει τη δουλειά της, υπογράψτε την αίτηση καθιστώντας σαφές ότι δεν θα μείνετε άπραγοι όσο κάποιοι άλλοι παίζουν με τις ζωές μας. Τώρα είναι η ώρα για δράση. Το γράμμα με τις υπογραφές θα σταλεί και στην ΠΑΣΥΔΥ η οποία θα ενημερωθεί, με όλη την υπευθυνότητα που μας διακατέχει, ότι εκτός και αν υπάρξει σθεναρή υπεράσπιση των συμφερόντων μας, τα μέλη τους θα μειωθούν δραματικά. Αν συμφωνείτε, ενωθείτε μαζί μας υπογράφοντας την πιο κάτω αίτηση στο διαδίκτυο: http://www.ipetitions.com/petition/pasydypetition/---
Monday 7 January 2013
Απάντηση στο Δούκα
Από ένα ΓράμμαΕφόσον δεν έχεις να πληρώνεις νοίκια κλπ, θα σου έλεγα να διαθέσεις το χρόνο σου κάπου εθελοντικά, σε ένα ΜΚΟ, ένα οποιοδήποτε οργανισμό, ή σε κάποια πρακτική άσκηση κλπ για ένα μικρό διάστημα (2-3 μήνες). Παράλληλα μπορείς να συνεχίσεις το ψάξιμο για εργασία. Στο προτείνω αυτό και εμπειρικά. Ίσως σε μια συνέντευξη, αυτή η εθελοντική σου συνεισφορά να εκτιμηθεί αλλιώς και ιδιαίτερα αυτό που θα έχεις ήδη μάθει. Π.χ. αν πας στη δημοτική βιβλιοθήκη να βοηθάς εθελοντικά, και ας μην είσαι βιβλιοθηκονόμος, ίσως σου δώσει την εμπειρία που χρειάζεται για να δουλέψεις σε ένα βιβλιοπωλείο. Όπως και να έχει, δες τι θα σου άρεσε να κάνεις και ψάξε το, είτε αυτό λέγεται πωλήσεις, είτε βιβλιοθηκονομία, είτε λογιστική, είτε πινγκ πονγκ : ) Με την παράθεση του παραπάνω αποσπάσματος από το γράμμα που είχα αποστείλει, αποσκοπώ στην εισαγωγή της τοποθέτησής μου σε σχέση με την πρόταση του Δούκα. Καλή σαν ιδέα, δεν αντιλέγω, απλά το αποτέλεσμα και ο τρόπος υλοποίησης της με βρίσκουν κριτικό απέναντί της. Ο κάθε δούκας, βαρόνος, αριστοκράτης, οικονομικά, κοινωνικά και αλλιώς βολεμένος – αποκατεστημένος στην ελληνική και όχι μόνο κοινωνία είναι εύλογο να διαθέσει εθελοντικά χρόνο για την αποκόμιση επαγγελματικής εμπειρίας. Αυτός όμως ο γόνος μπορεί να κάνει συνεχόμενες πρακτικές ασκήσεις και εθελοντικές εργασίες με ελάχιστα ή καθόλου χρήματα, γιατί πολύ απλά ξεκινά τη ζωή του με ένα ασφαλές χρηματοοικονομικό κομπόδεμα, κληρονομιά και βοήθεια από την οικογένειά του. Η πλειοψηφία όμως του κόσμου δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Συμφωνώ μεν να διαθέσουν οι άνεργοι τον χαμένο ούτως ή άλλως χρόνο τους προς την εθελοντική συνεισφορά που θα τους αποφέρει πολλαπλάσια ευεργετήματα, κυρίως ηθικολογικής μορφής. Διαφωνώ δε ότι το αποτέλεσμα των ευεργετημάτων τους θα έχει πιθανή εργασιακή τους αποκατάσταση, άμεσα τουλάχιστον, αφού τις θέσεις που θα ανακύπτουν από την αύξηση της ζήτησης εργασίας από τις επιχειρήσεις θα τις αρπάζουν πρώτοι οι προαναφερθέντες γόνοι, οι οποίοι σε ζητήματα πληροφόρησης και δεξιοτήτων αναζήτησης εργασίας προηγούνται των δύστυχων χρόνιων ή νεοεισερχομένων στον κύκλο της ανεργίας νέων ανθρώπων. Τέλος, θυμίζουμε ότι αυτοί που έχουν ανάγκη την εργασία στις πρώιμες παραγωγικές ηλικίες, μαθητές και φοιτητές, τα καλοκαίρια ούτως ή άλλως εργάζονταν για να μαζέψουν το απαραίτητο κομπόδεμα για μία ευτυχέστερη βίωση της επόμενης χρονιάς ή για να βοηθήσουν οικονομικά τις οικογένειές τους ή απλά για να ικανοποιήσουν την επιθυμία – τρέλα τους που αλλιώς δεν θα ήταν σε θέση να υλοποιήσουν. Η αυξημένη όμως πλέον προσφορά εργασίας από μεγάλο μέρος του πληθυσμού και η έλλειψη ικανοποιητικής προσφοράς εργασίας που οφείλεται σε σειρά παραγόντων, όπως, μεταξύ άλλων, διαρθρωτικά προβλήματα της αγοράς, ανεργία τριβής, μη ανταγωνιστικότητα και χαμηλή παραγωγικότητα της οικονομίας, οδηγεί τα άτομα στην εξαθλίωση, την επαιτεία, την αυτοκτονία, ψυχολογική και σωματική, καθώς και στην ανάλωση των αποταμιεύσεών τους στην καλύτερη των περιπτώσεων. Η κατάθεση ιδεών από τους βολεμένους στο πλαίσιο αυτό, χωρίς την παράλληλη προτροπή προς την πολιτεία να συνδράμει στο προτεινόμενο εθελοντικό έργο, ή χωρίς την εφαρμογή πολιτικών προς την κατεύθυνση αυτή όσο καιρό ο κάθε πολιτικός άρχοντας κατέχει ανάλογες αιρετές θέσεις ευθύνης, καταντούν κενά πολιτικά ευφυολογήματα. Θα αναμέναμε από τον κάθε λογής πολιτικό «δούκα» να αναφερθεί σε πιο συγκεκριμένες και υλοποιήσιμες προτάσεις, όπως στο παράδειγμα της κοινωνικής ευθύνης των ΜΜΕ και πιο συγκεκριμένα του ΣΚΑΙ, να διαθέσει το κράτος τα απαραίτητα γάντια, σακούλες και λοιπό αναγκαίο εξοπλισμό π.χ. για την αποκομιδή των ελιών από τους ελαιώνες, το μάζεμα των σκουπιδιών από τις παραλίες και το φύτεμα των σπόρων για τη δενδροφύτευση. Κατ ‘αντίστοιχο τρόπο, οι υπηρεσίες του κράτους και της κοινωνίας των πολιτών στην αγορά εργασίας, μέσω των ΚΕΠ, του ΟΑΕΔ και άλλων φορέων, δήμων, ΜΚΟ και επιμελητηρίων, θα μπορούσαν να αποτελέσουν τον ενδιάμεσο φορέα μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης στην αγορά εργασίας, όπου θα παραπέμπουν τους ενδιαφερομένους άνεργους εθελοντές στις επιχειρήσεις για τρίμηνες πρακτικές σε βοηθητικά πόστα, χωρίς οικονομικές επιβαρύνσεις στους εργοδότες, οι οποίοι όμως θα αναμένεται, τουλάχιστον, να πιστοποιούν την προσφορά του κάθε δυστυχούς ανέργου εθελοντή.
---Πρόγραμμα... δωρεάν εργασίας για όλους τους ανέργους προτείνει ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών, Πέτρος Δούκας μέσα από την προσωπική του ιστοσελίδα, παρουσιάζοντας ένα μανιφέστο προτάσεων για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Όπως γράφει ο κ.Δούκας όλοι οι άνεργοι θα πρέπει να κληθούν να δουλέψουν όπου τους χρειάζεται η Πολιτεία. «Από το να μαζεύουν ελιές (χιλιάδες τόνοι παραμένουν αμάζευτες), ή άλλα αγροτικά προϊόντα, να καθαρίσουν τις παραλίες ή δρόμους, να φυτέψουν δένδρα, να κάνουν βοηθητικές εργασίες σε τεχνικά έργα, σε μαγαζιά, συνεργεία, επιχειρήσεις, ανάλογα με την ηλικία, τις δεξιότητες, την έφεση και την όρεξη του καθενός. Ταυτόχρονα, να ζητηθεί από τις επιχειρήσεις αν θα τους ενδιέφεραν κάποιοι εργάτες, ή υπάλληλοι για τρεις μήνες χωρίς επιβάρυνση (για τις επιχειρήσεις, κλπ). »Ακόμα και οι τελειόφοιτοι του Γυμνασίου και οι πρωτοετείς και δευτεροετείς των ΑΕΙ, κλπ., να εργάζονται το καλοκαίρι πέντε βδομάδες σε αντίστοιχες εργασίες για να αποκτήσουν κάποια στοιχειώδη εργασιακή εμπειρία» γράφει στην προσωπική του ιστοσελίδα. Ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών τονίζει ότι οι επιχειρήσεις είναι καταχρεωμένες και δεν μπορούν να πληρώνουν επιπλέον υπαλλήλους, ενώ από την άλλη πλευρά οι άνεργοι με την εθελοντική εργασία θα «ξετριφτούν», θα «μπούνε σε κάποια δράση, έστω και ταπεινή«, θα «έρθουν σε επαφή με τους αυριανούς εργοδότες». «Παράλληλα, θα βγει και κάποιο επωφελές έργο για την χώρα, τώρα που υπάρχει ανάγκη! Το ένα θα ανατροφοδοτεί το άλλο! Η παραγωγή κάποιου έργου θα δημιουργήσει ευκαιρίες και ανάγκη και πραγματική ζήτηση για περισσότερο έργο (και περισσότερες πραγματικές και κανονικά αμειβόμενες θέσεις εργασίας)» αναφέρει. http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4779985
Monday 31 December 2012
Letter to a "friend" !
[1] Hello Friends,
Last Friday I was driving the car when I heart this song in the radio. All the atoms of my body entered automatically in perfect resonance with the vibration of the song. In one hand, I recognize that everything told there is deeply TRUE: I only remember how healthy I was when I'm lying in the bed. But in the other hand, there is an unstoppable force inside myself that makes me stand up AGAINST this message! In fact, I totally disagree !!!!!! I want to be aware and grateful to the Sun while it is up there, heating and lighting us. But I also want to enjoy the snow, because it makes us get closer to the people around us, and allows us to change our environment meeting a new reality. I don't want to wait until I lose something to recognize its value. I want to Live, to enjoy my Life as it is, no matter if there is the sun or the snow out there. In this sense, it's a good moment to make an overview of the almost finished year. And I realize I haven't been as much as I would have loved with all of you. This is a point for my dreams-list for next year. I just wanted to say that you already count for me. No need to "let you go" for that ! And hope you also have lots of dreams for next year!
Let Her Gohttp://www.youtube.com/watch?v=RBumgq5yVrA
Ευχολόγιο Καλής Χρονιάς !!!
Merry Christmas and Happy Holidays to All of my Facebook and much more friends !!!Χρόνια Πολλά σας εύχομαι να 'ναι Ευτυχισμένα, Καλά Χριστούγεννα χαράς Πρωτούγεννα θυσίας όλους εσάς σας εύχομαι από καρδιάς και μνήμης! --- Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά, μακρυά από προκαταλήψεις για το 13 και σύντομα ξανά σε πορεία υγιούς ανάπτυξης με εργασία, οικογενειακή και προσωπική θαλπωρή για Όλους!
Καταπληκτικό! Ευκαιρία να αναρωτηθούμε περί μεταηθικής και να αναζητήσουμε την βαθύτερη ουσία της προσφοράς και της ανθρωπιάς, στο εορταστικό κλίμα των ημερών ...
Thursday 6 December 2012
Περί λεγόμενου κυπριακού Μνημονίου !
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Περί λεγόμενου κυπριακού Μνημονίου !
Βασίλης Κοιλιαρής, Οικονομολόγος - ΔιεθνολόγοςΑναφορικά με το διαπραγματευόμενο λεγόμενο κυπριακό Μνημόνιο Ι, γιατί αναμένονται και άλλα με δυσμενέστερους όρους για τους εργαζομένους, έχω τρία σημεία να καταθέσω προς προβληματισμό και συζήτηση: 1. Με ποια λογική / αιτιολογία / επιχειρηματολογία καθορίστηκαν οι μειώσεις τόσο του αριθμού εργαζομένων σε κάθε κατηγορία / καθεστώς εργασίας (ωρομίσθιοι, ορισμένου χρόνου / έκτακτοι, μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι), όσο και οι ποσοστιαίες αναπροσαρμογές των εισφορών, φόρων, επιδομάτων, μισθών και συντάξεων; Καλό θα ήταν η Τρόικα να παρέθετε το σκεπτικό και την τεχνοκρατική οικονομοτεχνική της εργασία, βάσει της οποίας προέκυψαν οι μειώσεις του προσωπικού στη δημόσια υπηρεσία 2. Αυτοί που κόπτονται για την εφαρμογή του μνημονίου, το συντομότερο δυνατόν, μπορούν να μας εξηγήσουν γιατί τόσα χρόνια ΑΠΕΤΥΧΑΝ παταγωδώς να εφαρμόσουν στο ελάχιστο τα μέτρα του προτεινόμενου Μνημονίου Ι, εκεί που μερικοί τροϊκανοί γραφειοκράτες, μέσα σε μερικούς μήνες, "κατάφεραν" να προσδιορίσουν αυτά τα απεχθή μεν, αλλά αναγκαία δε μέτρα δημοσιονομικής και οργανωτικής προσαρμογής της κυπριακής οικονομίας σε ένα ανταγωνιστικό πλαίσιο λειτουργίας; Αναμένουμε από τον κυπριακό λαό, στις επόμενες κατά σειρά εκλογικές αναμετρήσεις, τουλάχιστον με αυτόν τον τρόπο, να σταματήσει επιτέλους να επιβραβεύει την ανικανότητα, την αναλγησία, το κατεστημένο, τα ίδια πρόσωπα που αδυνατούν να ωθήσουν τη χώρα μπροστά και τα οποία συνεχίζουν με ένα ξύλινο πολιτικό λόγο να πουλάνε τα ίδια παραμύθια. Σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις σε κάθε κομματικό μηχανισμό, ανεξαρτήτως ιδεολογικής αντίληψης. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η εύρεση αυτών των φωστήρων ελπίδας, κάτι που όμως, σε μια μικρή κοινωνία όπως είναι η κυπριακή, με λίγη προσπάθεια, συμμετοχή και συλλογική κοινωνική αντίληψη, είναι απόλυτα εφικτό. 3. Η μνημονιακή ανάγκη δεν προέκυψε από το πουθενά. Ήταν αναμενόμενη, επακόλουθο της χρόνιας ασθένειας του κυπριακού συστήματος οργάνωσης και λειτουργίας, πολιτικής κουλτούρας και προσδοκιών διαβίωσης σε ένα επίπεδο ζωής μη ανταποκρινόμενο στις πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού και τα ουσιαστικά ζητήματα που θα ανέμενε κανείς να καθορίζουν τις προτεραιότητές μας. Όταν το όραμα του λαού περιορίζεται στην δια βίου αποκατάσταση στη δημόσια υπηρεσία, στη λιγότερη δυνατή προσπάθεια και στην καρεκλοκενταυρία, τότε ας μην απορούμε γιατί φτάσαμε ως εδώ. Και ακόμα πάτο δεν πιάσαμε, γιατί ακολουθούν τρις χειρότερα. Η ολοκληρωτική απουσία εισαγωγής μέτρων αναπτυξιακής πολιτικής, παράλληλα με τα μέτρα λιτότητας, παραδείγματος χάριν, μεταξύ άλλων,: • Επενδύσεων σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και σε υποδομές Βιώσιμης Ανάπτυξης [1], μέσω παραδείγματος χάριν της αξιοποίησης της κυπριακής άγονης υπαίθρου με οργανικές καλλιέργειες, όπου η αγροτική γη θα παρέχεται με μηδενικό κόστος σε νέους αγρότες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, υπό προϋποθέσεις, για την αξιοποίησή της, μέσω της εγκατάστασης φωτοβολταϊκών συστημάτων στις σκεπές οικοδομών μεγάλης επιφάνειας, για την ενεργειακή αυτονομία κάθε κτιριακής εγκατάστασης, καθώς και μέσω της στρατηγικής αξιοποίησης των ενεργειακών μας αποθεμάτων στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη [2], • Κινήτρων για αύξηση του πληθυσμού, μέσω κυρίως γεννήσεων ημεδαπών, για να συνεχίσουν και οι επόμενες γενεές συνταξιούχων να χρηματοδοτούνται από μόνιμα εγκατεστημένους εργαζομένους στο νησί (και όχι μέσω της χρηματοδότησης των κοινωνικών ασφαλίσεων και των συντάξεων από τη μετανάστευση, νόμιμη ή παράνομη, που είναι πηγή χρηματοδότησης των συνταξιοδοτικών ταμείων μόνο σε περιόδους ανάπτυξης μιας οικονομίας και όχι μόνιμος μηχανισμός - πηγή εισοδήματος για μια εγχώρια οικονομία), αφού η υλοποίηση της πολιτικής της αναπλήρωσης, τουλάχιστον, του ημεδαπού πληθυσμού (2,1 παιδιά ανά γυναίκα σε γόνιμη αναπαραγωγική ηλικία) αποτελεί την μόνη πραγματική διέξοδο από την κρίση, αφού το μέλλον είναι τα παιδιά, τα οποία όταν ενηλικιωθούν θα αποτελούν την ασπίδα του κοινωνικού κράτους, εφόσον βρίσκουν εργασία σε μια υγιή και ανταγωνιστική οικονομία υψηλής παραγωγικότητας στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης, • Χρηματοδότησης της επιχειρηματικότητας για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων, π.χ. επιδοτώντας το επιτόκιο επιχειρηματικού δανεισμού και μειώνοντας στο ήμισυ τη φορολογία επί των κερδών και του τέλους επιτηδεύματος για την πρώτη τριετία λειτουργίας της νέας επιχείρησης, και, τέλος, • Δημιουργίας κοιτίδων ευνοϊκής συ-στέγασης επιχειρήσεων και ερευνητικών κέντρων, π.χ. μεταξύ της βιομηχανικής ζώνης Λευκωσίας – Αγλαντζιάς και της Πανεπιστημιούπολης, όπου οι συνέργειες μπορούν να δώσουν την αναγκαία προστιθέμενη αξία στην Έρευνα, την Καινοτομία και την Ανάπτυξη, καταδεικνύει την παντελή απουσία ευαισθησίας και γνώσης από πλευράς των γραφικών γραφειοκρατών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, περί κοινωνιολογικών ζητημάτων, βασικών πανανθρώπινων αρχών και αξιών όπως, μεταξύ άλλων, δημοκρατίας και κοινωνικού διαλόγου, δικαιοσύνης και ισότιμης κατανομής βαρών, αλληλεγγύης και επικουρικότητας, καθώς και απάθειάς τους στην προσέγγιση των κατακτημένων με αίμα και ιδρώτα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ζωή, την εργασία, τη δημιουργία οικογένειας, της αξιοπρεπούς διαβίωσης και των γηρατειών. Προφανώς, το μίασμα, δεν βαραίνει μόνο τους αγνώμονες τροϊκανούς (μιας και οι μισθοί τους πληρώνονται εμμέσως και από εμάς, τους κύπριους πολίτες, μέσω των εισφορών της Κυπριακής Δημοκρατίας στους οικείους διεθνείς οργανισμούς στους οποίους οι εν λόγω "κύριοι" απασχολούνται). Οι "δυστυχείς" τροϊκανοί [3], οι οποίοι αγνοούν τα βασικά περί της ελληνικής πραγματικότητας και της κυπριακής ιδιαιτερότητας, ήτοι ενός μοιρασμένου νησιού, που βρίσκεται "στο στόμα του λύκου", στην άκρη της ανατολικής Μεσογείου, περιβαλλόμενο από κράτη που τώρα βιώνουν τη δημοκρατική τους μετάβαση, μέσω της λεγόμενης αραβικής άνοιξης, που κινδυνεύει να μετατραπεί σε αραβικό χειμώνα, ενώ δίπλα μας μαίνονται εμφύλιοι πόλεμοι και διασυνοριακές διαμάχες με εκατόμβες χιλιάδων νεκρών και εκατομμυρίων προσφύγων (Συρία, Παλαιστίνη, Λίβανος και παραπέρα Ιράκ), απλά κάνουν τη δουλειά που τους έμαθαν να εφαρμόζουν σε χώρες με υψηλό κίνδυνο πτώχευσης. Το μίασμα βαραίνει εξίσου και περισσότερο εμάς, τους πολίτες αυτής της χώρας και τους πολιτικούς μας αντιπροσώπους, οι οποίοι δεν τίμησαν το κοινωνικό συμβόλαιο που συνυπογράψαμε. [1] Υπενθυμίζεται ότι η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης καθορίστηκε στην Έκθεση της Επιτροπής Brundland (1987) ως “η ανάπτυξη η οποία ανταποκρίνεται στις ανάγκες της παρούσας γενιάς, αλλά δεν θέτει σε κίνδυνο της αναπτυξιακές δυνατότητες των επόμενων γενιών”. Η βιώσιμη ανάπτυξη προϋποθέτει δύο βασικούς άξονες: α) την κεντρική ιδέα των 'αναγκών', συγκεκριμένα των βασικών εκείνων αναγκών των φτωχώτερων κοινωνικών στρωμάτων του κόσμου, στις οποίες θα πρέπει να δίδεται επιτακτικά η αναγκαία προτεραιότητα• και β) η κεντρική ιδέα της επιβολής κρατικών περιορισμών στην τεχνολογία και την οργάνωση της κοινωνίας βάσει της ικανότητας του περιβάλλοντος να ανταποκριθεί στις ανάγκες της παρούσας και των μελλοντικών γενεών. Βλ. UN Documents: Gathering a body of global agreements. Our Common Future, Chapter 2: Towards Sustainable Development. [2[] Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είναι μία ζώνη θαλάσσιας δικαιοδοσίας και δικαιωμάτων των παράκτιων κρατών, με τεράστιο εύρος (μέχρι και 200 ναυτικά μίλια από τις ακτές), που περιλαμβάνει τα ύδατα, το βυθό και το υπέδαφος της περιοχής της, και αρχίζει μετά το τέλος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Ο θεσμός αυτός αποτελεί τη σημαντικότερη και επαναστατικότερη καινοτομία του νέου δικαίου της θάλασσας όπως υιοθετήθηκε στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας το 1982. Πηγή: Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για την Εκπαίδευση, Ίδρυμα Ενέργειας Κύπρου. http://www.cie.org.cy/sxoliko.html#menu4-11 [3] Οι "αναίσθητοι" τροϊκανοί, προφανώς, είναι υποπροϊόντα του συστήματος, που αναδεικνύει στις τεχνοκρατικές θέσεις τους βολεμένους, τους γόνους νεογιάππηδων οικογενειών, τους γόνους τεχνοκρατών δημοσίων κρατικών υπηρεσιών και διεθνών οργανισμών, τους γόνους κομματικών οικογενειοκρατιών και κάθε λογής γόνο, στον οποίο απουσιάζει η συσσωρευμένη γνώση παιδείας και υπαρξιακής αντίληψης (που συνήθως κατέχουν οι καλλιεργημένοι άρχοντες και μη σε κάθε κοινωνία). Οι εν λόγω "γόνοι", θυμίζουμε ότι έχουν βολευτεί στις θέσεις τους στους μεγάλους αυτούς διεθνείς γραφειοκρατικούς οργανισμούς, με παχουλούς μισθούς οι οποίοι υπόκεινται σε φοροαπαλλαγές, επιδόματα κάθε λογής και οι οποίοι μισθολογικά βρίσκονται σε υπερτριπλάσια επίπεδα απολαβών από το μέσο Ευρωπαίο δημόσιο υπάλληλο.
Tuesday 4 December 2012
Reply: If only the private sector could suffer like the civil servants.
I believe that the time to change our mind believes and everyday habbits came. Pushing and dividing people to public-favour and private-favour is a misconception that only works in favour of the rulling class, the rich and the higher class of our society and not for the benefit of the workers and the employees in the three sectors of our economy (agriculture, industry and services).
The real question is on how to better distribute income between these three sectors of the economy and not between state and private ownershipLooking forward for your comments as well.
Calling on ALL my friends working in the Cypriot 'civil service', please read this article and let me know what you think. Is it fair? Is it over exaggerated? I want an honest comment from you so I can form my opinions accordingly. I was surprised how the cuts are actually not so damaging to the public sector and in fact the conditions compared the private sector are still so much better. Am I missing something?
Not wanting to single people out here, but some friends of mine who I know are intelligent and hard workers, I would love to hear their opinions, pleeeeease: Stelios, Vasilis, Giorgos, Loizos... You will help me with a report I am writing! I want to be as fair as possible!
Περί ΡΙΚΣΣΥ(ς) και ανόρθωσης της Σοσιαλδημοκρατίας !
1. Είμαστε σοσιαλδημοκράτες και συνεπώς βασικό μας μέλημα είναι το κοινωνικό κράτος και οι δίκαιες ρυθμίσεις στη λειτουργία της αγοράς. Ταυτοχρόνως, ο ριζοσπαστισμός είναι η έκφραση της πολιτικής μας βούλησης και η ενοποιητική μας δύναμη. Είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε αμέσως σε πολιτικές, οικονομικές και θεσμικές αλλαγές.
2. Σκοπός των ριζοσπαστικών αλλαγών είναι να εξουδετερωθούν οι αγκυλώσεις και οι στρεβλώσεις που έχουν υποστεί οι θεσμοί. Η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία ολοκλήρωσε πλέον τον κύκλο ζωής της. Τώρα πρέπει να παραδώσει τη θέση της στη Δ΄ Ελληνική Δημοκρατία. Γραφειοκρατικά κόμματα, αναχρονιστικές ιδέες, εκφάνσεις της διοίκησης και της δικαιοσύνης που παραμένουν εχθρικές προς την ανάπτυξη και τους ίδιους πολίτες πρέπει να αντικατασταθούν από θεσμούς προόδου, ανάπτυξης και Δικαιοσύνης.Ο κ. Βενιζέλος βιάστηκε να ηγηθεί της παράταξης και ακολούθως μας απογοήτευσε, μη αξιοποιώντας πολιτικά και με ευθύνη τη γνωστή λίστα, ενώ παράλληλα απαιτούσε από τους μικρομεσαίους να πληρώσουν το λεγόμενο χαράτσι. Συμφωνώ απόλυτα με τις αλλαγές που απαιτούνται να γίνουν στη δημόσια υπηρεσία. Η ευθύνη που έχω ως άτομο και ως ιδεοφόρος της σοσιαλδημοκρατίας, όπως αναφέρεται στο 1ο σημείο παραπάνω, καθιστά αναγκαία τη διασαφήνιση της έννοιας αυτής. Για το 2ο σημείο, αναγκαιότητα είναι επίσης η πρότασή σας για τα κόμματα να αναλυθεί περαιτέρω. Η κομματοκρατία πώς μπορεί να καταπολεμηθεί; Το φαινόμενο του ρουσφετιού, του βολέματος και του ωχαδερφισμού πώς μπορεί να ανατραπεί; Τέλος, για να συγκροτηθεί το ριζοσπαστικό, μεταρρυθμιστικό, ευρωπαϊκό, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που θα πείσει τους πολίτες και θα υλοποιήσει τις αναγκαίες και ανατρεπτικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, χρειάζεται τη συνδρομή των πολιτών, των ιδεολόγων ή ιδεοφόρων όπως προτιμώ να τους αποκαλώ. Απαιτεί τη συστράτευση όλων το δυνάμεων του ιδεολογικού αυτού χώρου. Αναγκαία και ικανή συνθήκη προς την κατεύθυνση αυτή είναι η ενότητα, η συνεργασία και η αποδοχή νέων ιδεών και ανθρώπων στο Κίνημα. Αν και βρίσκομαι λίγο μακρυά, πάντα γεωγραφικά αναφερόμενος, η κρίση ανέδειξε την ευκαιρία να ενώσουμε δυνάμεις ο ελληνισμός, όπου και αν βρισκόμαστε. Μια συμπαράταξη και ένας κοινός αγώνας όλων μας, φίλων και μελών της σοσιαλδημοκρατίας είναι η συνθήκη που θα ανορθώσει το Κίνημα στη θέση που του αναλογεί και που θα μας οδηγήσει στις αναγκαίες αλλαγές που απαιτούν οι καιροί και το έθνος ! Με εκτίμηση, ΒασίληςΥΓ. Οι διαφωνούντες και κατακριτές της όποιας πρωτοβουλίας, καλό είναι να καταθέσουν τις δικές τους προτάσεις και ιδέες. Η ισοπέδωση των πάντων απλά προσφέρει το άλλοθι σε ακραία στοιχεία να δρουν αντισυνταγματικά (βλ. αντιεξουσιαστές και φασίστες).
Μέρος της τοποθέτησής μου δημοσιεύτηκε ως σχόλιο στην εφημερίδα Το Βήμα, http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=486824&h1=true#commentForm (03/12/2012).
Sunday 2 December 2012
Apocalypse: The Second World War
http://natgeotv.com/asia/apocalypse-the-second-world-war
Subscribe to:
Posts (Atom)