Sunday 24 April 2016

"Ο Γιος του Σαούλ" (Ολοκαύτωμα) και η 24η Απριλίου (Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων)!!

"Ο Γιος του Σαούλ" (Ολοκαύτωμα) και η 24η Απριλίου (Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων)!!

Με αφορμή την ταινία που είδαμε στις 23 Απριλίου 2016, παραμονή της ημέρας μνήμης της αρμενικής γενοκτονίας στην Οθωμανική Τουρκία, που αποτέλεσε προπομπό της ναζιστικής θηριωδίας, παρατίθεται το ακόλουθο απόσπασμα!:
In April 1915 the Ottoman government embarked upon the systematic decimation of its civilian Armenian population. The persecutions continued with varying intensity until 1923 when the Ottoman Empire ceased to exist and was replaced by the Republic of Turkey. The Armenian population of the Ottoman state was reported at about two million in 1915. An estimated one million had perished by 1918, while hundreds of thousands had become homeless and stateless refugees. By 1923 virtually the entire Armenian population of Anatolian Turkey had disappeared.

http://www.armenian-genocide.org/genocide.html
http://www.euronews.com/2016/04/24/armenians-march-to-remember-1915-massacres/
---
Κριτική για την Ταινία:
Εκπληκτική Κινηματογραφική Ταινία, εν συνόλω! Μεταφέρει με επιτυχία το θεατή στην πραγματικότητα του στρατοπέδου συγκέντρωσης και της καθημερινής διαβίωσης, δίχως ψευδό-δραματοποιήσεις, καθώς και με μια ψυχρή ματιά, που οδηγεί σε υπερπροσπάθεια κατανόησης της θέσης και των πράξεων των εκτελεστικών βοηθών του ολοκαυτώματος!

Ο παραλογισμός στο μεγαλείο του, σε μια απτή και μινιμαλιστική έκδοση του ναζιστικού τερατουργήματος, που θυμίζει ξανά και ξανά, σαν σύγχρονη Ερινύα, την "κοινοτυπία του κακού" (A. Arendt 1951) και του ¨πνεύματος του ολοκληρωτισμού" [οπ. αναφ. Ν. Μαρατζίδης (2014): "το πιο βασικό χαρακτηριστικό των ανθρώπων που μπορούν να κάνουν τέτοιες πράξεις ή να τις υποστηρίξουν δημόσια, είναι η ανικανότητά τους να διακρίνουν τη διαφορά ανάμεσα στο καλό και το κακό. Πρόκειται γι’ αυτό, που η φιλόσοφος Χάνα Αρεντ περιέγραψε ως κοινοτοπία του κακού", βλ. http://www.kathimerini.gr/774981/opinion/epikairothta/politikh/h-koinotopia-toy-kakoy-kai-to-pneyma-toy-oloklhrwtismoy].
Βλ. επίσης, "Η δημόσια σφαίρα ως πολιτικό και ηθικό διακύβευμα" [Σ. Μακρής (2015) http://www.avgi.gr/article/5802787/i-dimosia-sfaira-os-politiko-kai-ithiko-diakubeuma].
Μια δημόσια σφαίρα, που στην καθημερινότητα της κοινότυπης δημοσιοϋπαλληλικής κουλτούρας, δύναται να οδηγήσει σε εγκληματικές ενέργειες, παραλήψεις, σφάλματα και καταστροφές (π.χ. Μαρί 2011).
Οι μεγαλύτερες δε γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις έλαβαν χώρα σε κράτη, εθνικά ή πολυεθνικά, εναντίον του ίδιου του πληθυσμού τους (πρβλ. σταλινική ΕΣΣΔ v. Ουκρανών κ.α., μαοϊκή Κίνα v. Κινέζων κ.α.).

http://www.athinorama.gr/cinema/movieratings.aspx?id=10049606#threads
---
Θάλαμοι αερίων
Κουτί και κρύσταλλοι Κυκλώνα Β στο μουσείο του Άουσβιτς ΙΙ.

Αρχικά στους θαλάμους αερίων για τη μαζική εξόντωση κρατουμένων - κυρίως Εβραίων - στην Επιχείρηση Ράινχαρντ χρησιμοποιήθηκε το μονοξείδιο του άνθρακα. Επειδή η μέθοδος δεν ήταν, σύμφωνα με τα "πειράματα" ιδιαίτερα αποτελεσματική, επειδή οι κρατούμενοι δεν πέθαιναν αρκετά γρήγορα, δοκιμάσθηκε ο Κυκλώνας Β και, στις 3 Σεπτεμβρίου 1941 έγινε η πρώτη δοκιμή στο Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς σε εξακόσιους σοβιετικούς κρατουμένους (αν και είχε δοκιμασθεί με επιτυχία ήδη από το 1940 στο Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ). Τα αποτελέσματα κρίθηκαν ικανοποιητικά και η χρήση του Κυκλώνα Β διαδόθηκε σε όλα τα στρατόπεδα. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκε στα στρατόπεδα Νοϊενγκάμμε, Μαϊντάνεκ, Τρέμπλινκα, Ζάξενχάουζεν, Γκρος Ρόζεν, Άουσβιτς, Ράβενσμπρικ, Στρούτχοφ και Μπούχενβαλντ.

Ο τρόπος χρήσης του ήταν ο εξής: Οι προς εξόντωση κρατούμενοι μεταφέρονταν σε ένα μεγάλο θάλαμο, συνήθως με το πρόσχημα ότι θα έκαναν ντους (γι' αυτό και έμπαιναν γυμνοί). Ο θάλαμος διέθετε, κοντά στο ταβάνι, μεγάλους αεραγωγούς, ενώ οι θύρες του έκλειναν αεροστεγώς - φυσικά δεν διέθετε παράθυρα. Όταν ο θάλαμος γέμιζε με κρατούμενους, στους αεραγωγούς ελευθερώνονταν τα σφαιρίδια του Κυκλώνα, τα οποία απελευθέρωναν το υδροκυάνιο. Σύμφωνα με την κατάθεση του Διοικητή του Άουσβιτς Ρούντολφ Ες, σε είκοσι περίπου λεπτά είχαν αποβιώσει όλοι οι έγκλειστοι. Σχεδόν αμέσως πέθαιναν μόνον όσοι στέκονταν κοντά στους αεραγωγούς. Το υδροκυάνιο σχημάτιζε κυανούς λεκέδες στους τοίχους του θαλάμου (λόγω σχηματισμού σιδηροκυανιούχου σιδήρου) Fe4[Fe(CN)6] με χαρακτηριστικό χρώμα που λέγεται Πρωσσικό μπλε, οι οποίοι είναι ορατοί ακόμη και σήμερα. Κατόπιν άνοιγαν οι θύρες και, με τη βοήθεια των αεραγωγών, ο θάλαμος αεριζόταν ώστε να είναι δυνατή η είσοδος της ομάδας αποκομιδής των σορών.

Βλ. https://el.wikipedia.org/wiki/Zyklon_B

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC_%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%B5%CE%B4%CE%B1_%CE%B5%CE%BE%CF%8C%CE%BD%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82#.CE.9F.CE.B9_.CF.84.CF.81.CF.8C.CF.80.CE.BF.CE.B9_.CE.BB.CE.B5.CE.B9.CF.84.CE.BF.CF.85.CF.81.CE.B3.CE.AF.CE.B1.CF.82_.CF.84.CF.89.CE.BD_.CF.83.CF.84.CF.81.CE.B1.CF.84.CE.BF.CF.80.CE.AD.CE.B4.CF.89.CE.BD">https://el.wikipedia.org/wiki

Saturday 23 April 2016

Αποχαιρετώντας το Συγκρότημα της Τράπεζας Κύπρου !

Αποχαιρετώντας το Συγκρότημα της Τράπεζας Κύπρου !
@Φίλοι της Σελίδας Τράπεζα Κύπρου*
Πέρασαν σχεδόν οκτώ έτη από τότε και η ζωή κύκλους κάνει, ξανά και ξανά ...

27 Δεκεμβρίου 2008

Αποχαιρετώντας τους συναδέλφους, αντιμετώπισα μία μη αναμενόμενη συναδελφικότητα. Η χαρά τους για την αποχώρηση μου από το Συγκρότημα της Τράπεζας Κύπρου, μία χαρά τόσο ανιδιοτελή όσο και ιδιοτελή, ήταν ανείπωτη. Και εξηγώ. Η πλειοψηφία εξ αυτών που έχω ενημερώσει για την αποχώρηση μου, της 31ης Δεκεμβρίου 2008, όπου ένα κεφάλαιο της ζωής μου, έχοντας την ιδιότητα του τραπεζοϋπαλλήλου για τέσσερα σχεδόν χρόνια, κλείνει, ήταν ήδη ενήμεροι ή διαισθάνονταν ότι κάποια στιγμή θα ήταν γεγονός η παραίτηση μου από την Τράπεζα. Γνωρίζοντας σε ικανοποιητικό τουλάχιστον βαθμό τα ενδιαφέροντα μου, τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς μου και μαθαίνοντας ότι η φυγή μου θα έχει ως συνεπακόλουθο την αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών στο εξωτερικό, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι η Χαρά τους καθρεπτίζεται στα λόγια που μου εκμυστηρεύτηκε κάποιος διευθυντής και Συνάδελφος με όλη τη σημασία της λέξης:
«Επιτέλους!!! Καλή σταδιοδρομία μέσα από την καρδιά μου, είμαι περήφανος για σένα και πολύ χαρούμενος. Να είσαι γερός, να το χαρείς, να διαπρέψεις, να κάνεις πράξη τα όνειρά σου και να αναγνωριστεί η αξία σου. Στο βάθος βάθος σε ζηλεύω ... Καλή σταδιοδρομία!».

Όπως αναφέρω και στην επιστολή αποχώρησης, «Η ευκαιρία που μου έχει παρουσιαστεί, για διεκδίκηση επαγγελματικής θέσης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω ενός προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ημερομηνία έναρξης την 1η Μαρτίου 2009 στις Βρυξέλλες, συνιστά εξέλιξη στην επαγγελματική μου πορεία εγγύτερη των προσδοκιών και των ενδιαφερόντων μου, τόσο σε καθαρά επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε αμιγώς ακαδημαϊκό επίπεδο.». [1] [βλ. Παράρτημα Ι]

Το απόσπασμα που παραθέτω από την επιστολή αποχώρησής μου, αντικατοπτρίζει σε μία παράγραφο την ουσία, τα αίτια και τις προσδοκίες από την ρηξικέλευθη αυτή απόφαση, εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, να παραιτούμε από μία εργασία με μόνιμο μισθό, έστω και αν αυτή δεν έχει προοπτικές επαγγελματικής ανέλιξης. [2] Το ρίσκο στη συγκεκριμένη περίπτωση και το στοίχημα που παίζεται είναι αρκετά μεγάλο σε κάθε επίπεδο της ζωής. Η μελλοντική οικογενειακή αποκατάσταση, η προσωπική ευτυχία, η οικονομική βιωσιμότητα και η πνευματική και ακαδημαϊκή ισορροπία είναι συνυφασμένα με την επιτυχία ή όχι του εγχειρήματος αυτού.

Η πεντάμηνη παρουσία στο κέντρο λήψεως αποφάσεων των δύο μεγαλύτερων Περιφερειακών Διεθνών Οργανισμών (ΠΔΟ), ήτοι της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, έστω και αν αυτή επιχορηγείται με ικανοποιητικό επίδομα διαβίωσης, δεν συνδέεται άμεσα τουλάχιστον με τη διεκδίκηση εργασίας σε κάποιο όργανο των προαναφερθέντων ΠΔΟ. Η έμμεση όμως σύνδεση της προαναφερθείσας πρακτικής άσκησης και εμπειρίας διαβίωσης στην ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, με τον πρώτο τουλάχιστον ΠΔΟ,[3] είναι αποτέλεσμα της προηγούμενης επιτυχίας στους διαγωνισμούς του Γραφείου Πρόσληψης Προσωπικού της ΕΕ[4]. Τουτέστιν, η επιτυχία σε τρεις διαδοχικές προκριματικές εξετάσεις, με χρονικό σημείο εκκίνησης το Νοέμβριο του 2007, συμπεριλαμβανομένης της συνέντευξης/εξέτασης από 8 στελέχη της ΕΕ προερχόμενα από διαφορετικά κράτη μέλη της ΕΕ, είχε ως αποτέλεσμα τη συμπερίληψη στη λίστα αναμονής για απορρόφηση σε κάποιο όργανο της ΕΕ, εφόσον προκύψει αντίστοιχη θέση στο αντικείμενο που έχω επιτύχει, ήτοι στο οικονομικό πεδίο. [5] [βλ. Παράρτημα ΙΙ]

Όσον αφορά τα ανώτερα διευθυντικά στελέχη της τράπεζας, θεωρώ ότι η εμπειρία τους στο χώρο όπως και η δική τους επαγγελματική πορεία, κατά τη διάρκεια της οποίας είχαν προαχθεί ή/και προήλθαν από μεταγραφή, τόσο σε πεδίο επαγγελματικού αντικειμένου όσο και σε ενδοκλαδικό επίπεδο, αντικατοπτρίζεται στον καλοπροαίρετο μεν, ψυχρό δε, επαγγελματισμό τους. Οι ευχές και η χαρά τους για την φυγή μου από το συγκρότημα, καταδεικνύουν το διττό προαναφερθέν χαρακτηριστικό τους. Από τη μία, μοχλεύοντας την επαγγελματική τους σταδιοδρομία, αντιλαμβάνονται την ανάγκη ενός νέου επαγγελματία να αναζητήσει το καλύτερο δυνατόν για αυτόν, έστω την «τύχη» του. Από την άλλη, ο επαγγελματισμός, τους επιβάλλει να δουν τα οφέλη της αποχώρησής μου∙ γνωστά είναι άλλωστε τα αποτελέσματα της υποβολής του υπομνήματος που υπέβαλα με θέμα την "Αναδιάρθρωση της Οργανωτικής Δομής και τον Επαγγελματισμό της Ομάδας Ανάπτυξης Εργασιών", όπου έχω εργαστεί τα τέσσερα τελευταία χρόνια και που υποβλήθηκε προς τα στελέχη που αναφέρομαι.[6]

Ιδιαίτερη όμως εντύπωση προκάλεσε η από καρδιάς συνομιλία που είχα με συγκεκριμένο στέλεχος, το οποίο αφού έκανε μία αναδρομή της δικής του έως σήμερα πορείας, μου παρέθεσε επιγραμματικά την πολιτική του συγκροτήματος. Η πολιτική αυτή, έχοντας ως βάση τη Μεγαλόνησο, η οποία συνδέεται άμεσα με το Κυπριακό κράτος λόγω των κοινών τους οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, μετά την παρέλευση μίας δεκαετίας επενδύσεων, επέκτασης και αφοσίωσης στον μητροπολιτικό Ελλαδικό χώρο, τώρα επεκτείνεται στο Σλαβικό χώρο και συγκεκριμένα στη Ρωσική Ομοσπονδία. Τοιουτοτρόπως, η επόμενη δεκαετία προμηνύεται ανασταλτική ως προς τις προτεραιότητες του Συγκροτήματος για την Ελλάδα και εποικοδομητική για την Ρωσία. Η οικονομική κρίση, υπό αυτές τις περιστάσεις, δεν αναδεικνύεται ως ανασταλτικός παράγοντας για την επιδίωξη επαγγελματικών ευκαιριών, αντίθετα, η ανάληψη του κινδύνου επιβάλλεται σε κάθε επίπεδο, επαγγελματικό για το ανθρώπινο δυναμικό και επιχειρηματικό για τους οικονομικούς οργανισμούς.

Επιπλέον, όπως συνηθίζεται στη βάση του σύγχρονου καπιταλισμού, σε περιόδους οικονομικής κρίσης και της ύφεσης που ακολουθεί, η επιδίωξη περαιτέρω ακαδημαϊκών προσόντων είναι εκ των ων ουκ άνευ της επαγγελματικής και ακαδημαϊκής εξέλιξης του ατόμου. Κατ' αυτόν τον τρόπο, παράλληλα με την εμπειρία στην ΕΕ επιδίωξη θα παραμένει πάντοτε η αναζήτηση ακαδημαϊκών ευκαιριών, τουτέστιν η ολοκλήρωση της μεταπτυχιακής διπλωματικής και η αναζήτηση προγραμμάτων και υποτροφιών για το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010. [7]

Παράρτημα Ι

Παρακάτω παραθέτω τα στοιχεία της προσφοράς θέσης Πρακτικής Άσκησης στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (ΕΚ) [Τμήμα Οικονομικής Διαχείρισης της Ανθρωπιστικής Βοήθειας της ΕΕ]:

TRAINEE PLACEMENT OFFER DETAILS

Place: in Brussels
Duration: 5 months
Beginning: 01/03/2009
End: 31/07/2009
Service:
Humanitarian Aid (ECHO)
ECHO.B.2.001 - Finance management

General tasks
You will have to carry out tasks similar to those which any "Administrator" category officer performs every day, such as participation in meetings at different levels and collaboration in organisational, administrative, information, documentation and logistical tasks.

Παράρτημα ΙΙ

Παρακάτω παραθέτω τα στοιχεία του διαγωνισμού που έχω επιτύχει ως Κύπριος υπήκοος [Στο οικονομικό πεδίο πετύχαμε στις εξετάσεις μόνο τρεις κύπριοι υπήκοοι, μεταξύ μας και μία Τουρκοκύπρια] :

RESERVE LISTS1
OPEN COMPETITIONS
ADMINISTRATORS (AD5)
EPSO/AD/53/06 - CYPRIOT CITIZENSHIP (CY)

Field 3: Economics

DERYA Deren
KILIARIS Vasilios
VOYIATZIS Costas
-----------------
[1] Αναφέρομαι στην Πρακτική Άσκηση που δύναται να ακολουθήσει κάποιος πτυχιούχος στα Όργανα της ΕΕ, μία άσκηση που προκηρύσσεται δύο φορές το χρόνο με πεντάμηνη διάρκεια η κάθε μία και μηνιαία επιδότηση 1035 €.
[2] Κοιλιαρής, Β., Ανακοίνωση αποχώρησης από το Συγκρότημα της Τράπεζας Κύπρου, Σημείωμα προς Τράπεζα Κύπρου, 23 Δεκεμβρίου 2008.
[3] Η διεκδίκηση θέσης μόνο στην ΕΕ είναι αποτέλεσμα της κυπριακής μου υπηκοότητας και της απουσίας της Κύπρου από οποιαδήποτε μορφή σύνδεσης με το ΝΑΤΟ.
[4] Concours of the European Personnel Selection Office of the European Union (EPSO_EU)
http://www.answers.com/topic/eu-concours
[5] Η λίστα αναμονής για πρόσληψη έχει διάρκεια επίσημα μέχρι και το τέλος του 2010 - ανεπίσημα δίνεται παράταση της λίστας έως και δύο έτη, δηλαδή μέχρι και τα τέλη του 2012. http://europa.eu/epso/laureats/epso_ad_53-62_06_en.pdf
[6] Κοιλιαρής, Β., Αναδιάρθρωση Οργανωτικής Δομής και Επαγγελματισμός Ομάδας Ανάπτυξης Εργασιών, Υπόμνημα (Memorandum ) προς Τράπεζα Κύπρου, 03 Απριλίου 2007.
[7] Κοιλιαρής, Β., Το Κυπριακό πρόβλημα και το ζήτημα του Κοσσόβου : Συγκριτική προσέγγιση των δύο περιπτώσεων και ο ρόλος των περιφερειακών διεθνών οργανισμών στην επίλυσή τους [ΝΑΤΟ και ΕΕ σε σχέση με τον ΟΗΕ], ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ (THESIS), 2009.

---
*Συμπληρωματικά σχόλια (ΑΠΡ 2016):

Καλές οι αναμνήσεις και η νοσταλγία για τις καλές ημέρες, τις εκδρομές και τα διάφορα περιστατικά που βιώσαμε στο επιμέρους εργασιακό μας περιβάλλον, αλλά να μην ξεχνάμε ότι, αν ήταν πραγματικά ένα "οικογενειακό" εργασιακό περιβάλλον (που δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει, καθότι αναφερόμαστε σε ένα διεθνή τραπεζικό οργανισμό κερδοσκοπικού χαρακτήρα), η Τράπεζα Κύπρου Ελλάδος δεν θα είχε θυσιαστεί από τη μητρική εταιρία στην Κύπρο, για να σώσει ό,τι δεν θα μπορούσε να σωθεί, δίχως και τη θυσία της ανταγωνιστικής Λαϊκής-Μαρφίν (σε Ελλάδα και Κύπρο)!
Για να μοιραστώ και εγώ, εξάλλου, κάποιες αναμνήσεις, όποιος έχει τη διάθεση και το χρόνο, ας περιηγηθεί στο (παραπάνω) κείμενο που είχα στείλει και τότε, κατά την οικειοθελή μου αποχώρηση από το συγκρότημα ... για άλλα μέρη και μια άλλη σταδιοδρομία!
[...]
Αναφέρθηκα σε οικογενειακό περιβάλλον, σε εισαγωγικά, εξ' αφορμής πληθώρας σχολίων που έχουν αναρτηθεί το τελευταίο διάστημα στο Γκρουπ. Συμφωνώ μαζί σου, παρόλο που είχα φύγει από 31.12.2008. Τα νέα έγιναν γνωστά από πρώην συναδέλφους, που τυγχάνει να διατηρώ επαφή μέχρι και τις μέρες μας.
[...]
Άλλο πράγμα ο ρομαντισμός κι άλλο ζήτημα η εξιδανίκευση και ωραιοποίηση του παρελθόντος. Ούτως ή άλλως οι άνθρωποι συνηθίζουν να κρατούν τα θετικά και τα ωραία του πρότερού τους βίου. Καλό όμως είναι να μην ξεχνάμε τα παραμύθια που διοχέτευε η τότε ηγεσία του Συγκροτήματος και τα εν Ελλάδι τοποθετημένα ανώτατά της στελέχη, που τις πλείστες φορές δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων!
[...]
Δεν καταφέρομαι ενάντια στην Ομάδα και την κατάθεση αναμνήσεων, αλλά στηλιτεύω τις οικονομικό-πολιτικές αποφάσεις και το εν γένει σύστημα οργάνωσης και λειτουργίας του Συγκροτήματος, στα ανώτατα επίπεδα!
Εξάλλου, και εγώ είχα τις καλές μου στιγμές και τις ωραίες αναμνήσεις, που θα με συντροφεύουν στο υπόλοιπο της ζωής!!
[...]
Κάποιοι μάλλον καλοπερνούσαν, εις βάρος των συναδέλφων τους. Εύγε μεγάλε ... Γιατί ως γνωστόν, σε όσους είχαν ευρύτερη αντίληψη της κατάστασης, σε κάποια καταστήματα και υπηρεσίες γινόταν της κακομοίρας ενώ σε άλλα επικρατούσε ωραίο και συναδελφικό κλίμα, ή τουλάχιστον επικρατούσε σχετική ηρεμία!
[...]
Σϊγουρα θες να μπεις σε αυτή τη συζήτηση; Να αναλώσεις κι άλλο χρόνο από τη ζωή σου, προσπαθώντας να καταλάβεις το σύστημα, που μας την έχει φέρει; Δεν πρόκειται να μπούμε σε τέτοια ανάλυση, αν και θα μπορούσαν να ειπωθούν πολλά! Εν ευθέτω χρόνω όμως θα γίνει και αυτό! Επειδή όμως η πρόκλησή σου είναι αδιανόητη, σκέψου λιγάκι το αυτονότητο: είναι δυνατόν να μην υπήρξε διαπλοκή μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας, Κυβερνήσεων και του μεγαλύτερου τραπεζικού ομίλου της χώρας; Πόσοι άλλωστε τραπεζίτες της BOC διετέλεσαν Υπουργοί Οικονομικών στην ΚΔ ή κατείχαν και κατέχουν άλλα πόστα στο σύστημα γενικά;
[...]
Επίσης δεν ανήκω στο συνδικαλιστικό χώρο, όμως να μην ισοπεδώνουμε τις φιλότιμες προσπάθειες των συναδέλφων, που έφεραν αρκετά ευεργετήματα (π.χ. επιδόματα, εκπαιδευτικές άδειες κλπ) στους εργαζομένους, τα οποία με καμία δύναμη το Συγκρότημα δεν θα πρόσφερε στο προσωπικό αυτόβουλα! Αν δεν ζητήσεις και δεν προσπαθήσεις για ευεργετήματα, το όποιο αφεντικό δεν θα στα δώσει από μόνο του ...
[...]
Μήπως άθελά μας φιμώνουμε απόψεις και αποσιωπούμε γεγονότα; Το Γκρουπ ονομάστηκε "Φίλοι της Σελίδας Τράπεζας Κύπρου". Δεν ανήκει στην τράπεζα ούτε σκοπό έχει να ωραιοποιήσει το παρελθόν της. Ας αφήσουμε το κάθε μέλος της Σελίδας να εκφραστεί όπως νομίζει καλύτερα ...

Friday 15 April 2016

Αποφθέγματα (1980-1991) Umberto Eco (1932-2016): Μια σύγχρονη προσέγγιση!


Αποφθέγματα (1980-1991) Umberto Eco (1932-2016): Μια σύγχρονη προσέγγιση των κειμένων του, τα οποία περιλαμβάνονται στη συλλογή "Το Φακελάκι της Αθηνάς", που εκδόθηκε κατά την περίοδο 1986-1991 !


Όπως αναφέρεται άλλωστε στο επιμύθιο της συλλογής, βασικός πυρήνας όλων αυτών των κομματιών είναι το "αφήστε με να διασκεδάσω" με μια απαραίτητη ειρωνεία προς τα (ευρωπαϊκά) ήθη μας, μια εξοικείωση με ορισμένα θέματα πολιτισμού και μια αντιμετώπιση της γλώσσας ως χώρο παιχνιδιού.

Το υλικό αντλήθηκε από το βιβλίο "Πώς να Διαψεύδετε μια Διάψευση και άλλες Οδηγίες Χρήσεως" (Ουμπέρτο Έκο, μτφρσ Έφη Καλλιφατίδη, Αθήνα: Γνώση).

Καλή απολαυστική ανάγνωση ...

---
Η ορθή χρήση των αποσιωπητικών στη μέση της φράσης είναι ένα αποτελεσματικό επιστημονικό κριτήριο που "χρησιμεύει και για να διακρίνουμε τον επαγγελματία συγγραφέα από το συγγραφέα της Κυριακής (που επίσης μπορεί να γίνει διάσημος)".
[...]
"Οι συγγραφείς χρησιμοποιούν τ' αποσιωπητικά μόνο στο τέλος μιας φράσης, για να δείξουν ότι θα μπορούσε να συνεχιστεί [...] και στη μέση μιας φράσης ή μεταξύ φράσεων , όταν θέλουν να δείξουν την αποσπασματικότητα του λόγου. [...] Οι μή συγγραφείς χρησιμοποιούν τ' αποσιωπητικά, για να τους συγχωρεθεί ένα ρητορικό σχήμα το οποίο θεωρούν παρακινδυνευμένο".
[...]
"Ο συγγραφέας είναι ένας άνθρωπος που έχει αποφασίσει να ωθήσει τη γλώσσα πέρα από τα όριά της και έτσι αναλαμβάνει την ευθύνη ακόμα και τολμηρών μεταφορών [...] Ο συγγραφέας γράφει για τους συγγραφείς, ο μή συγγραφέας γράφει για το γείτονα του διπλανού διαμερίσματος".
("Πώς να βάζετε αποσιωπητικά ... για να μετεξελίξετε το συγγραφέα της Κυριακής που κρύβετε στα ενδόμυχά σας", 1991).

---
Στην απαρχή της δεκαετίας του 1990, σε μια εποχή πρόδρομο της κινητής τηλεφωνίας (εξ αποστάσεως και άμεσης επικοινωνίας), η κατηγοριοποίηση του Έκο παραμένει επίκαιρη στις μέρες μας.

Ειρωνευόμενος τους κατόχους ασύρματων (κινητών) τηλεφώνων, παραθέτει τρεις κατηγορίες που δικαιούνται το σεβασμό μας, ήτοι τα ΑΜΕΑ, όσους κατέχουν τέτοια τηλέφωνα εξ ανάγκης, "λόγω σοβαρών επαγγελματικών καθηκόντων" και τους μοιχούς, για ευνόητους λόγους.

Αντιπαραθέτει δε δύο κατηγορίες "υψηλού κινδύνου (δικού τους και δικού μας)".
"Τα άτομα που δεν μπορούν να πάνε πουθενά, αν δεν έχουν τη δυνατότητα να φλυαρήσουν για πράγματα ανούσια με τους φίλους ή συγγενείς, τους οποίους έχουν μόλις αποχαιρετήσει. Είναι πολύ δύσκολο να τους πεις γιατί δεν πρέπει να το κάνουν: αφού δεν κατορθώνουν ν' αντισταθούν στην παρόρμηση να μπλεχτούν με τους άλλους, αφού δε χαίρονται τις στιγμές της μοναξιάς τους, αφού δε ζουν, χωρίς να ξέρουν τι κάνουν εκείνη τη στιγμή οι άλλοι, αφού δεν απολαμβάνουν την απόσταση μετά από την αίσθηση της γειτνίασης, αφού δεν μπορούν να μην επιδεικνύουν την κενότητά τους, μα την κάνουν έμβλημα και λάβαρό τους, το πρόβλημά τους (του κουτσομπολιού) ανήκει στις αρμοδιότητες του ψυχολόγου".
Τέλος, τα "άτομα που θέλουν να δείχνουν δημόσια ότι είναι περιζήτητα, ιδιαίτερα για τη γνώμη τους σε περίπλοκες" υποθέσεις ... και δυστυχώς τα άτομα αυτά είναι η πλειοψηφία από εμάς!
Οι τελευταίοι ειδικά, θύματα, εξάλλου, του μηχανισμού "της ταξικής διαίρεσης, είναι άγριο πράγμα και ο νεόπλουτος, ακόμα κι όταν κερδίζει τέραστια ποσά, εξαιτίας ενός αταβιστικού (κληρονομικού) προλεταριακού στίγματος", παραμένει συνδρομικός-κομπλεξικός, ενώ ο εν γένει Ελληνισμός βρίθει από υπάρξεις σαν κι αυτές!

"Ο άνθρωπος της εξουσίας είναι εκείνος που δεν υποχρεώνεται ν' απαντά σε κάθε τηλεφώνημα και ίσα ίσα - αν θέλετε - το αρνείται [...] αυτός που επιδεικνύει το ασύρματο (κινητό) τηλέφωνο ως σύμβολο εξουσίας στην πραγματικότητα δείχνει σε όλους την απεγνωσμένα κατώτερη θέση του, έτσι όπως είναι αναγκασμένος να βρίσκεται σ' επιφυλακή, ακόμα και στο μέσο ερωτικών περιπτύξεων" (sic). [...] "Μα το γεγονός ότι χρησιμοποιεί τόσο επιδεικτικά το ασύρματο τηλέφωνο είναι η απόδειξη ότι αυτά τα πράγματα δεν τα ξέρει και η επιβεβαίωση της αμετάκλητης κοινωνικής περιθωριοποίησής του".
("Πώς να ΜΗ χρησιμοποιείτε το Ασύρματο (Κινητό) Τηλέφωνο", 1991).


---
Το Μπάσκετ ("η Τέχνη") άλλωστε είναι "σαν τη Ζωή, όπου μπαίνουμε, όταν τα παιχνίδια είναι ήδη δεδομένα, κι απ' όπου βγαίνουμε, δίχως να ξέρουμε τι θ' απογίνουν οι άλλοι"
("Πώς αρχίζει, πώς τελειώνει ... ένα Έργο", 1988).


---
"Όλα αυτά τα ρολόγια, όπως και ολόκληρη η βιομηχανία των πληροφοριών (και) σήμερα, διατρέχουν τον κίνδυνο να μην σε πληροφορούν για τίποτα, επειδή λένε πάρα πολλά. Αλλά διαθέτουν και ένα άλλο γνώρισμα της βιομηχανίας των πληροφοριών (της Κοινωνίας της Πληροφορίας και των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης): δε μιλούν για τίποτα άλλο εκτός από τους εαυτούς τους και την εσωτερική τους λειτουργία. Το αποκορύφωμά τους είναι μερικά γυναικεία ρολόγια [...] οι κυρίες για τις οποίες προορίζονται τι άλλο έχουν να κάνουν πέρα από το να κοιτάζουν ένα μηχάνημα που περιγράφει την ίδιά τους τη ματαιοδοξία;"
("Πώς να Μήν ξέρετε την ώρα", 1988).

---

Η ευρωπαϊκή πραγματικότητα για μια εν δυνάμει ευρωπαϊκή σταδιοδρομία: μια συνοπτική κριτική προσέγγιση!


Μέσω της διαδικασίας blue book της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είχα επιλεχθεί στο

Πρόγραμμα Πρακτικής Άσκησης της ΕΕ, όπου εργάστηκα στις Βρυξέλλες στη

ΓΔ Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (D-G ECHO).



Στο Τμήμα Χρηματοοικονομικής Διαχείρισης, είχα την ευκαιρία να αποκτήσω διά

ζώσης μια αρκετά καλή εμπειρία της πραγματικότητας των "Βρυξελλών", με τα θετικά

και τα αρνητικά της πρόσημα
.


Έμαθα νέες διαδικασίες σχετικά με τη λειτουργία μεγάλων οργανισμών, απέκτησα

εμπειρογνωμοσύνη, τόσο για το αντικείμενο εργασίας μου όσο και για τρόπους

οργάνωσης και εφαρμογής της ομαδικής εργασίας σε ένα τμήμα υποστήριξης έργου,

με τις ιδιαιτερότητες που αυτό έχει, ένεκα του ανθρωπιστικού του περιεχομένου.


Στα αρνητικά, δυστυχώς έχω να σημειώσω ότι ο τοπικισμός (στο τμήμα μου κυρίως

εργάζονταν Βέλγοι υπηρεσιακοί που ευνοούσαν την επαγγελματική τους

αλληλοπροώθηση) και η γενικότερη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, όπως την

αντιλαμβανόμαστε στην Ελλάδα, δεν έχουν και τόσες μεγάλες διαφορές σε θέματα

απόδοσης, χρονοτριβής και παραγωγικότητας. Με τη διαφορά ότι εκεί τα χρήματα

είναι πολλά και το εργατικό δυναμικό είναι υπέραρκετό για την υλοποίηση των όποιων

εργασιών με κάποια άνεση χρόνου. Λείπει όμως και εκεί η αφοσίωση του υπηρεσιακού

στο έργο που επιτελεί. Δεν το αντιλαμβάνεται, στην πλειοψηφία τουλάχιστον, ότι

επιτελεί λειτούργημα με τα χρήματα του Ευρωπαίου φορολογούμενου.


Σ’ αυτό που λειτουργεί καλύτερα η Ένωση είναι στον έλεγχο, αντιμετωπίζοντας εν τη

γενέσει της τη διαφθορά. Εξάλλου, επικρατεί νοοτροπία ομαδικότητας και υιοθέτησης

σύγχρονων μορφών οργάνωσης, διοίκησης και οικοδόμησης ομαδικού πνεύματος

εργασίας, σε ένα ούτως ή άλλως πολυπολιτισμικό περιβάλλον
. Περαιτέρω, η έμφαση

στο αποτέλεσμα και όχι στο τυπικό της υπόθεσης και τους φορμαλισμούς, όπως

γίνεται κατά κόρον σε Ελλάδα και Κύπρο, αποτελεί κατά τη γνώμη μου ακόμα ένα

θετικό παράγοντα που χρήζει διάχυσης και στο εν γένει ελληνικό γίγνεσθαι, ιδιαίτερα

τώρα που η κρίση έχει καταγίνει ένας μόνιμος επισκέπτης στην καθημερινότητά μας!