Saturday 8 February 2014

Το Κοινό Ανακοινωθέν ως καταλύτης επίλυσης του χρόνιου Κυπριακού Ζητήματος !!


Η δημοσίευσή μου στις εφημερίδες Το ΒΗΜΑ/Γνώμες:
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=567361
και Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ/Απόψεις:
http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=162448
Λευκωσία,
Σάββατο, 8 Φεβρουαρίου 2014
Παρεμβαση – Ιστολογιογραφια
Το Κοινό Ανακοινωθέν ως καταλύτης επίλυσης του χρόνιου Κυπριακού Ζητήματος !!
Βασίλης ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ,
Οικονομολόγος - Διεθνολόγοςi
Επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας κάποια συμπεράσματα που εκμαιεύθηκαν μετά από μια διαλογική συζήτηση περί του κομβικού αυτού θέματος:
Πώς θα δημιουργηθεί το momentum, το ιδανικό δηλαδή χρονικό πλαίσιο και πλέγμα δυναμικής ισχύος, μεταξύ των αντισυμβαλλόμενων κρατών, που θα οδηγήσει την Τουρκία σε υποχωρήσεις;
Προϋπόθεση είναι εν εξελίξει συνομιλίες, παράλληλα με ένα υποστηρικτικό εσωτερικό, περιφερειακό και διεθνές περιβάλλον, καθώς και προοπτικές ειρήνης, σταθερότητας και ανάπτυξης.
Από τα παραπάνω, στην Κυπριακή περίπτωση, υφίσταται διεθνής υποστήριξη (ΗΠΑ, ΕΕ, ΟΗΕ κλπ), προοπτικές ανάπτυξης (υδρογονάνθρακες), σταθερότητας (αν σταθεροποιηθεί η κατάσταση στο τόξο-χωρών της αραβικής άνοιξης, προοδεύσει το Μεσανατολικό και επιλυθεί το Ιρανικό ζήτημα) και ειρήνης (αν λήξη ο Συριακός εμφύλιος, μέσω προόδου στις συνομιλίες «Γενεύης ΙΙ»), καθώς και ένα μοιρασμένο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο. Απουσιάζει η διαπραγμάτευση!
Η στρατηγική επιλογή θα ήταν προτιμότερη! Λείπει όμως από κάθε επαρχιώτικη νοοτροπία (Zeitgeist), όπως είναι η δική μας. Ας αξιοποιήσουμε τουλάχιστον την όποια υπεροχή έχουμε σε τακτικισμούς.
Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, σύμφωνα με το Ρεαλιστικό υπόδειγμα της επιστήμης των Διεθνών Σχέσεων, καθίστανται απλά εργαλεία στη διάθεση των Μεγάλων Δυνάμεων, που αξιοποιώντας τους Διεθνείς Οργανισμούς, εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα. Περαιτέρω, αξιοποίηση της συμμετοχής μας στην ΕΕ, ρεαλιστικά, σημαίνει δούναι και λαβείν. Ξεμπλοκάρουμε εναρμονιστικά κεφάλαια ένταξης της γείτονος στην Ένωση και λαμβάνουμε σημεία διαπραγμάτευσης στο Κυπριακό. Το φυσικό αέριο, εξάλλου, όπως και κάθε ορυκτός πλούτος, είναι κατάρα και ευλογία μαζί! Αν είχες όμως κληρονομήσει διαμάντια από τη γιαγιά σου, τι θα τα έκανες; Δεν θα τα φορούσες, μήπως και σε κλέψουν ή δεν θα τα πωλούσες μήπως και γίνεις δυστυχισμένη κληρονόμος; Η οικονομικά ορθολογική εκμετάλλευσή του, με το βλέμμα στραμμένο στις επόμενες γενεές και την αειφόρο ανάπτυξη του τόπου, είναι η μόνη βιώσιμη, από κάθε άποψη, επιλογή.
Λύσεις υπό ένα αναχρονιστικό πλαίσιο δεν γίνονται αποδεκτές, στο ρεαλιστικό υπόδειγμα, ως βιώσιμες. Εννοώ, καθότι δεν έχουμε ενισχυμένους συντελεστές ισχύος και ούτε πρόκειται να φτάσουμε στο απώτερο μέλλον, σε ισότιμο επίπεδο ισχύος, τον «αντίπαλο» (πληθυσμιακά, στρατιωτικά, οικονομικά κλπ), ας προσεγγίσουμε το ζήτημα διαφορετικά. Στην προοπτική μιας ειρηνικής συμβίωσης με τους Τουρκοκυπρίους, θα μπορούμε να αξιοποιήσουμε την όποια χρηματοοικονομική μας υπεροχή, προς όφελος όλου του κυπριακού λαού, και όχι μόνο προς όφελος μερικών επαγγελματιών "κυπρολόγων" πολιτικών ή μερίδας επιχειρηματιών, δημοσιογράφων, νομικών, λογιστών, ακαδημαϊκών κλπ καριεριστών μιας αέναης συζήτησης επί του κυπριακού, χάριν της συζήτησης και της επαγγελματικής τους βιωσιμότητας.
Το Κυπριακό δεν παύει να είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Η Σοβιετική Ένωση όμως διαμελίστηκε, ο υπαρκτός κομμουνισμός σχεδόν κατέρρευσε ανά το παγκόσμιο (εξαιρέσεις Β. Κορέας και εν μέρει Κούβας) ενώ εμείς ακόμα ονειροβατούμε στην καλή αίρεση της διεθνούς κοινότητας ότι θα δει το δίκαιο μας, τον πόνο μας και την επί τεσσαρακονταετία κατάντια μας. Ουδείς θα ασχοληθεί μαζί μας, δίχως ίδιο όφελος.
Χωρίς συνειδητοποίηση ότι το πρόβλημά μας αποτελεί και ζήτημα εθνοτικών διαφορών, ήτοι εθνοκρατικής και πολιτισμικής ετερότητας, δεν πρόκειται να οδηγηθούμε σε υπέρβασή του!
Η επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού, περνάει, μεταξύ άλλων παραγόντων, δια της συντομότερης, χρονικά δυνατής, επίλυσης του προβλήματος, για να είμαστε σε θέση να αξιοποιήσουμε όλες τις δυνάμεις μας. Εξαρτάται, επίσης, από την υπέρβαση των κομπλεξικών μας συνδρόμων περί πολιτισμικής μας υπεροχής και δικαιικής μας αεί μοιρολατρίας.
Επίγραμμα: Δέκα γιατροί δέκα γνωματεύσεις, δέκα νομικοί άλλες τόσες εκτιμήσεις !!
Συμφωνώ ότι είναι αναγκαίος ένας γόνιμος δημόσιος διάλογος. Μακριά όμως από ταμπέλες και κορώνες περί πατριωτών και μη. Μακριά από τυφλή υπακοή και φανατισμό, προς όφελος των ηγεμονικών φιλοδοξιών κάποιων γνωστών κομματικών προσωπικοτήτων του τόπου.
Αποβλέποντας στο μέλλον, να βιώσει η γενιά μας, μια χαμένη γενιά από κοινωνιολογικό-οικονομική άποψη, τη Λύση του Κυπριακού, που θα μας δώσει δυνάμεις, ευκαιρίες και ελευθερίες, στα πλαίσια του ευρωπαϊκού κεκτημένου !!

Saturday 1 February 2014

Δημόσια διαβούλευση_Το ΡΙΚ που θέλουμε !!


Δημόσια διαβούλευση_Το ΡΙΚ που θέλουμε !!

Εξορθολογισμός κόστους και πραγματιστική προσέγγιση των γεγονότων, με επίκεντρο τον πολίτη και την κοινωνία αντί προβολής και μονοπώλησης του τηλεοπτικού χρόνου από τους πολιτικούς και τα κόμματα.

Μεγαλύτερη, εξάλλου, έμφαση να δοθεί στα διεθνή ζητήματα και γεγονότα, με ειδήσεις που αφορούν το ευρύτερό μας διεθνές περιβάλλον και των γειτονικών μας χωρών, αποσκοπώντας στην διεύρυνση του αντιληπτικού μας πεδίου περί της ζωής, της ύπαρξης και της καθημερινότητάς μας, της κοινωνίας μας αλλά και του κόσμου όλου! [Δες πρότυπα κανάλια και ειδησεογραφικά δίκτυα, Al Jazeera, BBC World, NERIT κλπ].

Ειδικότερα, προτείνω τη μείωση των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών καναλιών ως εξής:

Μόνο ένα δημόσιο τηλεοπτικό κανάλι, με έκτακτη ενεργοποίηση του καναλιού υψηλής ευκρίνειας, μόνο για την κάλυψη μεγάλων και διεθνούς εμβέλειας γεγονότων, στα οποία συμμετέχει η Κύπρος, η Ελλάδα, η Τουρκία και η ΕΕ [π.χ. διεθνείς διασκέψεις (Eurogroup), συναντήσεις κορυφής (Geneva), συνέδρια (Davos) και άλλα ακραιφνούς σημασίας νέα (πόλεμοι, συγκρούσεις, πυρηνικά, κλιματική αλλαγή, φυσικές καταστροφές κλπ) καθώς και μουσικά (Eurovision) ή αθλητικά γεγονότα (Μουντιάλ, Ολυμπιακοί Αγώνες κλπ].

Δύο μόνο ραδιοφωνικοί σταθμοί, παγκύπριας εμβέλειας:
Ένας, στην Ελληνική γλώσσα, με ειδησεογραφική και πολιτική έμφαση και ένας στην Αγγλική, Ρωσική, Ελληνική και Τουρκική γλώσσα, με έμφαση στον πολιτισμό, τη μουσική, το ραδιοφωνικό θέατρο, τις βιβλιοπαρουσιάσεις και την ψυχαγωγία.

Περί Εκσυγχρονιστικής Σοσιαλδημοκρατίας: Η σύζευξη Φιλελεύθερης Δημοκρατίας και Σοσιαλδημοκρατίας !!!


Ανάγκη συνομολόγησης ενός νέου Κοινωνικού Συμβολαίου, βάσει των αρχών της Φιλελεύθερης Σοσιαλδημοκρατίας !!!
Η δρομολογούμενη κατάργηση της πενθήμερης εργασίας, εις βάρος των μισθωτών (υπαλλήλων/εργατών) και προς όφελος των κεφαλαιοκρατών (αξιωματούχων, αριστοκρατών, επιχειρηματιών, μελών ΔΣ εταιριών, εισηγμένων ή μη και γαιοκτημόνων) δια μέσου της καταναλωτικής δύναμης των αστών (μηδενός εξαιρουμένου, περιλαμβανομένων δημοσίων υπαλλήλων, συνταξιούχων, εκπαιδευτικών, μαθητών, φοιτητών, ερευνητών και ακαδημαϊκών), δύναται να καταδειχθεί ως το κεντρικό ζήτημα (θεωρητικό/φιλοσοφικό και πρακτικό/καθημερινό) έρευνας, επιθυμίας επίλυσης και ενασχόλησης της Φιλελεύθερης Σοσιαλδημοκρατίας !!
... Οσονούπω !
Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται η απαξιωτική έκφραση «παιδί του κομματικού σωλήνα» για όσους αναδείχθηκαν με βάση την κομματική τους δραστηριότητα. Υπάρχουν, όμως και πολύ περισσότερα παιδιά του «οικογενειακού σωλήνα» που στήριξαν την άνοδό τους στις πελατειακές δραστηριότητες των γονέων τους πολιτικών. Και οι δύο κατηγορίες δεν έχουν αναπτύξει επαγγελματική δραστηριότητα, αγνοούν γι' αυτό τον κόσμο της δουλειάς, την πειθαρχία της εργασίας, το περιβάλλον του εργαζόμενου στο οποίο ζουν οι περισσότεροι πολίτες. Κατά κανόνα στις δραστηριότητές τους εκτός του κόμματος και της πελατειακής δραστηριότητας, υποτιμούν την ανάγκη προετοιμασίας, τη σχεδιασμένη δουλειά, τη συστηματική δράση».
Από την ομιλία-παρουσίαση του τ. Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, για το βιβλίο «Μια σύγχρονη Οδύσσεια», του πρώην Προέδρου της Κύπρου. «Πρωτοπόρος ο Γιώργος Βασιλείου της ιδέας να έρθει η Κύπρος πιο κοντά στην Ευρώπη» (Καθημερινή, 15.10.2013).
http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=150746
Ρέκβιεμ για την Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία ή Ανατολή για την Φιλελεύθερη Σοσιαλδημοκρατία??
Σχολιασμός επί της τοποθέτησης του Καθηγητή Ν. Μαρατζίδη, στο διήμερο πολιτικό-επιστημονικό συνέδριο που συνδιοργάνωσε το ΠΑΣΟΚ με το ΙΣΤΑΜΕ, με αφορμή την 39η επέτειο από την ίδρυση του Κινήματος, στις 3 και 4 Σεπτεμβρίου 2013, στο Κέντρο Πολιτισμού "Ελληνικός Κόσμος" (Πειραιώς 254, Ταύρος).
Ρέκβιεμ για την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία
Η "σύγχρονη" κομματικοκρατία, σε Ελλάδα και Κύπρο, όπως αυτή εκφράζεται, αντίστοιχα, από τα κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΔΗΚΟ, αποτέλεσαν την ελληνική πτυχή της πτώσης της σοσιαλδημοκρατίας στον ελληνικό κόσμο.
Τα κόμματα αυτά δεν μπορούν πλέον να εκφράζουν την εργατική τάξη, περιλαμβανομένων αγροτών και υπαλλήλων, η οποία βρίσκεται σε υποχώρηση, ένεκα της παγκοσμιοποίησης, της κινητικότητας εργαζομένων από τις Λιγότερο Ανεπτυγμένες Χώρες και της μετεξέλιξης της εγχώριας εργατικής τάξης σε μια νέα μεσοαστική και κάποτε νεογιάππικη τάξη. Οι βολεμένοι συνδικαλιστές, εξάλλου, αντιπρόσωποι της τάξης αυτής, ως μέλη μιας νέας προνομιουχοκρατίας, αδυνατούν να κατανοήσουν τα στοιχειωδώς καλώς νοούμενα συμφέροντα των εργαζομένων και λόγω της κομματικής τους ταύτισης είναι ανίκανοι να πραγματώσουν το ρόλο τους.
Η νέα τεχνολογία πλέον μπορεί να αποτελέσει το εργαλείο επικοινωνίας, αμεσότητας στη λήψη αποφάσεων και συμμετοχής στα κοινά (καλώς νοούμενα συμφέροντα) και στις δημιουργηθείσες ομαδοποιήσεις εργαζομένων, βάσει θέσης τους, μόρφωσής τους και εξοικείωσής τους με την Κοινωνία της Πληροφορίας !!
Όπως αναφέρει άλλωστε ο Ακαδημαϊκός Σωτήρης Ντάλης*:
Η παγκοσμιοποίηση του εμπορίου, και η τεχνολογική επανάσταση στην πληροφορική μας επιβάλλουν να επινοήσουμε εκ νέου το ρόλο της κρατικής εξουσίας. Σύμφωνα με τον γάλλο καθηγητή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ Φιλίπ Αγκιόν, απαιτείται σήμερα η θεωρητική σύλληψη ενός κράτους που θα επενδύει στην καινοτομία προκειμένου να απαντήσει στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης, ενός κράτους που δεν αμφισβητεί τις δυνάμεις της αγοράς, αλλά αντιθέτως τις τονώνει, τις επαναπροσδιορίζει και τις θέτει στην υπηρεσία της συλλογικής ευημερίας. Να επιδιώξουμε λοιπόν ένα κράτος που θα προστατεύει τους πολίτες του, καθώς ο κόσμος γίνεται όλο και πιο αβέβαιος, ένα κράτος αδέκαστο.
[*] Ντάλης Σ. (2012). «Η Ευρώπη δεν είναι το πρόβλημα, είναι η λύση», Διεθνής και Ευρωπαϊκή Πολιτική, τετραµηνιαία πολιτική και οικονομική επιθεώρηση, τ. 25, σσ. 21-26, Αθήνα: Παπαζήση.
---
Με την παράθεση του παρακάτω αποσπάσματος επιθυμώ να επικροτήσω και εγώ με τη σειρά μου την ανάγκη σύμπραξης κάθε φιλελεύθερης και σοσιαλδημοκρατικής πνευματικής δύναμης, ατόμων, σχολών σκέψης και ομάδων, άτυπων ή οργανωμένων, με απώτερο σκοπό τη συγκρότηση μιας διεκδικητικής πολιτικής ευρω-ενότητας, ενόψει και των επερχόμενων Ευρωεκλογών, Μαΐου 2014 !!
«Η ΔΗΜΑΡ πρέπει να αγκαλιάσει την πρωτοβουλία των 58»
Τρίτη, 28 Ιανουαρίου 2014
http://www.naftemporiki.gr/story/758298
Χρ. Ροζάκης: Κρίσιμες οι επερχόμενες εκλογές
Στην εκδήλωση συμμετείχε και ο καθηγητής Χρήστος Ροζάκης ο οποίος σημείωσε πως οι «58» δεν είναι κόμμα αλλά μια πρωτοβουλία που έχει στόχο να συσπειρώσει δυνάμεις του τόπου σε μια εποχή, που έχουν παρέλκει οι «καθαρές» ιδεολογίες και χρειάζεται να υπάρξει συνεργασία των φιλελεύθερων του Κέντρου με όσους υποστηρίζουν τη σοσιαλδημοκρατική προσέγγιση.
Ο κ. Ροζάκης επιπλέον υπογράμμισε πως «η Ελλάδα έφταιξε και τιμωρείται για αυτό που έκανε επί σειρά ετών» σημειώνοντας ότι θα πρέπει να βρει το δρόμο της, πολιτικό και οικονομικό, μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Μάλιστα επισήμανε την κρισιμότητα των επερχόμενων ευρωεκλογών - σε μια Ευρώπη με αυξημένο ευρωσκεπτικισμό - καθώς μέσω αυτών θα προκύψουν και νέα πρόσωπα σε ό,τι αφορά τα σημαντικά αξιώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πηγή: ΑΜΠΕ