Thursday 25 July 2013

Το Μανιφέστο του Σκοπ ! Εμπνευσμένη επανατοποθέτηση λόγω πρόσφατης κοίμησης συγχωριανού, τέως μουσικού στην ορχήστρα «Ηρακλής»


Το Μανιφέστο του Σκοπ !
Δουλεύουμε για να ζούμε και όχι το αντίθετο, όπως προσπαθούν να επιτύχουν οι εκάστοτε διοικούντες, διευθυντές και κυβερνώντες. Η ανάπαυση και οι διακοπές είναι εκ των ων ουκ άνευ κάθε πνευματικά ισορροπημένης προσωπικότητας, άξιας προς τεκνοποίηση και προσφοράς στην κοινωνία.
Οι εργαζόμενοι, οι σκόπηδες πάσης γης, θαλάσσης και ουρανού, λόγω ανάγκης οδηγούνται σε μεταξύ τους αντιπαλότητες και συνεχείς υπαναχωρήσεις από τα δικαιώματα που, πολλές φορές, με αίμα κερδήθηκαν από τις προηγούμενες γενεές εργαζομένων και αστών. Αντίθετα, οι κεφαλαιοκράτες, οι ιδιοκτήτες, οι πλούσιοι και οι βολεμένοι ανά τη γη, η πλειοψηφία τουλάχιστον εξ αυτών, σκέφτονται κοστοκεντρικά και επιδιώκουν, ό,τι κίνητρα και να τους δώσεις, να ξεζουμίσουν από τον υφιστάμενό τους και την τελευταία του προσδοκία για κάτι καλύτερο. Ο εργαζόμενος χωρίς ελπίδα είναι στον απόλυτο έλεγχο του κεφαλαιοκράτη, αυτού που δεν έχει αίσθηση ανθρωπιάς και δεν κατανοεί το όφελος που θα μπορεί να έχει και για τον ίδιο και την επιχείρησή του η μετάδοση της συλλογικότητας και του ανήκειν στους υπαλλήλους του. Μόνο ο καλλιεργημένος άρχοντας έχει πετύχει τη μετάβαση αυτή σε υψηλά ιδανικά, πρακτικές και ήθος, καθώς μόνο αυτός καταφέρνει να επιβιώνει από γενιά σε γενιά ανά τους αιώνες.
Αντίθετα, ο Εφήμερος άνθρωπος, ο τυπολάτρης νεωκόρος, ο υλιστής νεογιάπης, ο ακαλλιέργητος κληρονόμος, ο Μονοδιάστατος άνθρωπος, προτιμά να έχει τους υφιστάμενούς του σε μια κατάσταση υπνηλίας, λόγω κούρασης σωματικής και μη αμφισβήτησης, λόγω ύπνωσης πνευματικής. Έτσι η άρχουσα τάξη θα μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά και να διαφεντεύει τους αδυνάτους, οι οποίοι δυσχεραίνουν περισσότερο τη θέση τους όταν μετακυλύουν την ευθύνη διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους σε άλλους τρίτους, λεγόμενους και συνδικαλιστές.
Πώς να πιστέψει πια κανείς στο σύστημα, το πολιτικό, το εκκλησιαστικό και το οικονομικό!
Οι σύγχρονοι ολιγάρχες δεν θα λυπηθούν τους υφιστάμενούς τους, ούτε θα τους κατανοήσουν ποτέ, εφόσον αυτοί που κληρονόμησαν τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές ολιγαρχίες δεν έχουν διανοηθεί ποτέ να μπουν στον κόπο να βιώσουν τη θέση των εξαρτώμενών τους μισθωτών.
Γι’ αυτό και στη ζωή πρέπει να παλεύουμε και να διεκδικούμε για τα δικαιώματά μας, όπως αυτά καθορίστηκαν στις πανανθρώπινες αξίες που είναι καταγεγραμμένες στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη ζωή πρέπει να είμαστε μονιασμένοι έναντι των αφεντικών και με διάλογο και αλληλοκατανόηση να επιδιώκουμε και να πετυχαίνουμε τη συλλογική και την ατομική μας πρόοδο. Δεν είμαστε απέναντι, ούτε αναμεταξύ μας ούτε αντίπαλοι των ηγητόρων μας. Με σεβασμό προς αλλήλους και συναίσθηση της υπαρξιακής και λειτουργικής θέσης που κατέχει ο συνάδελφος ή ο διευθυντής μας θα μπορούμε να πετυχαίνουμε, με σύμπνοια, την ανάπτυξη του οργανισμού που εργαζόμαστε και αύξηση της παραγωγικότητάς μας, καθώς και βελτίωση της προσωπικότητάς μας.
Αναμένοντας την καταστρατήγηση του νέου ωραρίου, εκτιμώ ότι οι εργοδότες, αν δεν υποχρεωθούν εκ των πραγμάτων, κινήτρων, κανονισμών και νόμων να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, έστω ευέλικτης μορφής, θα προσφέρουν το μερίδιο που αντιστοιχεί στην επέκταση του συνολικού εργασιακού χρόνου στους ίδιους τους υποτελείς τους, με ελάχιστη επιπλέον ανταμοιβή. Οι εργοδότες δεν πρόκειται να προσλάβουν νέο προσωπικό για το συγκεκριμένο ζήτημα∙ οι εργοδότες θα επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο το δύστυχο το Σκόπ και τους σκόπηδες όλου του κόσμου, έως ότου και ο τελευταίος υποκύψει, ωσότου ο κόσμος λείψει !
Για το λόγο αυτό σας καλώ να αποφύγετε τα ψώνια σας εντός του χρόνου ενισχυμένου ωραρίου, εκτός και αν πρόκειται για τα απαραιτήτως αναγκαία ή έκτακτες καταστάσεις. Με αυτό τον τρόπο δείχνουμε μερικώς την αλληλεγγύη μας στα όσα συμβαίνουν γύρω μας και σε όσους αναγκάζονται, εκ των πραγμάτων, να παίξουν το παιχνίδι της μοίρας που τους επιφύλαξε ετούτη η ζωή στο μάταιο ετούτο κόσμο!
Συμπαράσταση στους σκόπηδες όλου του κόσμου! Αλληλεγγύη στους συμπολίτες μας που εργάζονται υπό ολοένα και χειρότερες συνθήκες στον άχαρο, μη ισότιμα δομημένο και μη δίκαια κατανεμημένο, με όρους αναφοράς ευκαιριών, χρηματοοικονομικό μας κόσμο! Συμπαράσταση στους άνεργους και το ολοένα αυξανόμενο πλήθος τους στην κοινωνία που ζούμε!
[1] Σκόπηδες από το Σκόπ, το όνομα του πρώτου και μοναδικού έως σήμερα σκυλιού μου, το οποίο υιοθέτησα επί διμήνου στη Σκόπελο, εξού και το όνομα Σκοπ, όσο καιρό εργαζόμουνα, σαν άλλως Σκόπ, στο ξενοδοχείο της Αντρίνας, μαζεύοντας από τα σκουπίδια τσίχλες νικοτίνης για την ανεύθυνη μάνατζερ του εστιατορίου και παλεύοντας για περισσότερη οργάνωση με τους νεαρούς κληρονόμους/διαχειριστές, στο πολύ ακριβό για την αξία του ξενοδοχείο, των βολεμένων ιδιοκτητών και πελατών στην Σκόπελο.

Friday 12 July 2013

Περί του Μεγάλου Ασθενούς!


Ο μεγάλος ασθενής του ευρύτερου ελληνισμού, ήτοι η δημόσια διοίκηση [1], ο κρατικός μηχανισμός [2] και οι εκάστοτε κυβερνώντες, συνεπαρμένοι από τη γοητεία και το χρήμα που προσφέρεται στον πολιτικό στίβο, συμπεριφέρονται με περίσσια υπερηφάνια και αλαζονεία, σε ένα περιβάλλον ελιτισμού, όπου η ασυδοσία, η ατιμωρησία, η σχεδόν παντελής απουσία λογοδοσίας, η αχνόφωτη διαφάνεια και η κλειστή προσβασιμότητα στις δομές του κράτους, αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της περιοχής μας και της κοινωνίας μας, με αποτέλεσμα ο Πολίτης να βρίσκεται στο περιθώριο και να βιώνει μια παράλληλη τηλεοπτική και εφήμερη πραγματικότητα. Τουτέστιν, η κοινωνία, καθώς και το κράτος, πτωχεύουν οικονομικά, πολιστικά και πνευματικά!
[1] Η διεύθυνση, όπου επεμβαίνει, πρέπει να κάνει τούτο προς επίλυση των όποιων προβλημάτων προκύπτουν και όχι προς μεγέθυνσή τους! Η διεύθυνση, επίσης, σκοπό πρέπει να έχει τη θέσπιση στρατηγικής, επαναλαμβανόμενων τακτικών, του χρονοδιαγράμματος, της κατανομής των ευθυνών και άλλα παρόμοιας φύσης θέματα αρμοδιοτήτων και εργασιών. Αντ’ αυτού, η διεύθυνση στην κυπριακή δημόσια διοίκηση, συνήθως, καταπιάνεται με διαδικαστικής φύσεως εργασίες, [2] λόγω του πυραμοειδούς συστήματος διοικήσεως, ενός απαρχαιωμένου συστήματος δημόσιας διοίκησης του κυπριακού κράτους, κατάλοιπο και αυτό της αποικιοκρατίας.
---
Μετά από 18 ολόκληρα χρόνια στην πρωθυπουργία και 30 χρόνια στην ενεργό πολιτική ζωή του Λουξεμβούργου, παραιτήθηκε ο Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ, ο μακροβιότερος πρωθυπουργός στην Ευρώπη και πρόεδρος οργάνου της ΕΕ, μια προσωπικότητα σεβαστή από έναν κύκλο κατά πολύ ευρύτερο της πολιτικής του οικογένειας. Η παραίτησή του υπεβλήθη για ένα σκάνδαλο υποκλοπών, θύμα του οποίου υπήρξε και ο ίδιος.
Στην Ελλάδα, όχι μόνο παραίτηση πρωθυπουργού δε θα είχαμε, αλλά θα ερίζανε στα τηλεπαράθυρα και στη Βουλή οι πρόεδροι των κομμάτων και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι εξαπολύοντας επίθεση ο ένας στον άλλον, με φυσική κατάληξη τη σύσταση μιας εξεταστικής επιτροπής και τη σύνταξη έξι διαφορετικών πορισμάτων, που φυσικά κανένας δε θα διάβαζε αλλά που θα έδιναν τροφή σε περαιτέρω κοκορομαχίες.
[Πηγή: Σχόλιο καθηγητή Ι. Παπαδόπουλου στο προσωπικό του Fb]