Thursday 16 June 2011

Κρίσης Διάλογοι: Επιστολή υπέρ του Μεσοπρόθεσμου υπογράφουν 11 Έλληνες καθηγητές πανεπιστημίου

Κρίσης Διάλογοι
Επιστολή υπέρ του Μεσοπρόθεσμου υπογράφουν 11 Έλληνες καθηγητές πανεπιστημίου


Επιστολή υπογράφουν 11 Έλληνες καθηγητές πανεπιστημίου όπου ζητούν από τους πολίτες να δουν με απλή λογική την οικονομική κρίση ως κατάσταση δυσχερώς αναστρέψιμη, και να προσπαθήσουμε σαν λαός να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη του ευατού μας και των ξένων, έχοντας χάσει τη μάχη της ανάπτυξης.

Paul Papadakis όλοι, δηλαδή, οι καθηγητές που έφαγαν καλά τα τελευταία χρόνια από το καταρρέων πολιτικό σύστημα....λαμόγια και αυτοί!!!

Vasilis Kiliaris Όλοι μας λαμόγια είμαστε, και υποκριτές. Δυστυχώς φίλε Παύλε, με τα λεγόμενα σου επιβεβαιώνεις την εκτίμηση μου. Ότι δηλαδή σαν λαός είμαστε ανεύθυνοι, ευθυνόφοβοι, τεμπέληδες, ανίκανοι και βισματικής συμπεριφοράς υποκείμενα. Μόνο να κρίνουμε, να κατακρίνουμε και να παπαγαλίζουμε είμαστε ικανοί. Για αυτό φθάσαμε ως εδώ. Ευτυχώς που υπάρχει αυτή η υπεύθυνη κυβέρνηση και οι 11 προαναφερθέντες καθηγητές οι οποίοι σαν άλλος Προμηθέας βαστάζουν τις αστοχίες και τις μαλ-ακίες του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας. Λαού και κυβερνώντων. Δηλαδή ποια άλλη λύση είναι ευκταία και θεμιτή; Η πτώχευση; Και μετά να περιμένουμε άλλη μια δεκαετία (στο αντιπαράδειγμα της Αργεντινής) φτώχειας, ανεργίας και περαιτέρω λαμογιάς από τους έχοντες, γιατί μόνο αυτοί δεν θα την πληρώσουν την πτώχευση. Πάλι εσύ και εγώ θα τη φάμε. Επιτέλους ας ξυπνήσουμε και ας καταδικάσουμε τα αυτονόητα. Ας εργαστούμε αποδοτικά και αποτελεσματικά. Κρίμα που η ΝΔ δεν στέκεται στο ύψος της σαν η ιστορική παράταξη που μας έφερε το ευρωπαϊκό φως το 1980. Κρίμα που οι αγανακτισμένοι είναι και αυτοί ως επί το πλείστον ακόμα βολεμένοι. Κρίμα που η μόνη λύση και απέλπιδο όνειρο μου είναι ξανά η αποδημία. Μακρυά από αυτό τον ελληνισμό, της μιζέριας, του ρουσφετιού, του κουτσομπολιού και της ιδιοτέλειας!

Nikos Siannis Και τι προτείνεις Βασίλη; Να δώσουμε λευκή επιταγή σε αυτούς για άλλη μια φορά, με την προσδοκία ότι τα μέτρα που παίρνουν θα μας βάλουν στον σωστό δρόμο;

Μα αυτοί οι ίδιοι είναι πρωταρχικά υπεύθυνοι για το κατάντημα, όχι ο κόσμος. Ο κόσμος χόρευε στον ρυθμό τους όλα αυτά τα χρόνια.

Πώς είναι δυνατόν οι ίδιοι που έφτιαξαν αυτό το τερατούργημα που λέγετε κράτος να καταφέρουν τώρα να το συμμαζέψουν;

Ο κόσμος καλά κάνει και διαμαρτυρεται γιατί βλέπει πως όσες θυσίες και να κάνει, ΠΑΛΙ λάθος μέτρα λαμβάνονται, ΠΑΛΙ την γλιτώνουν οι έχοντες, ΠΑΛΙ δεν έχει γίνει καμμία διαρθρωτική αλλαγή, ΠΑΛΙ όλα τα μέτρα επιβαρύνουν τους μικρούς και εύκολους, ΠΑΛΙ όλα τα χρήματα από τους φόρους πηγαίνουν είτε στο βαρέλι δίχως πάτο είτε στους τόκους των "αλληλέγγυων" εταίρων μας.

Χρειάζεται άμεσα επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, γιατί τώρα είναι νταβατζιλίκι, όχι συμφωνία. Χρειάζεται σίγουρα να γίνουν απολύσεις και μειώσεις μισθών στο Δημόσιο, αλλά και επιτέλους να εισπραχθούν τα τεράστια ποσά από την φοροδιαφυγή των εφοπλιστών, των εκδοτών, μεγαλοβιομήχανων και όλων των άλλων "εθνικών ευεργετών".

Οι απόψεις τύπου "φταίμε κι εμείς το ίδιο" είναι απλά αποπροσανατολιστικές... δεν εξισώνονται έτσι απλά τα μεγέθη της κλεψιάς και της κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος, με το ρουσφέτι της κυρα Κούλας για την κόρη της. Συμφωνώ, και τα 2 πρέπει να αλλάξουν, ΑΛΛΑ...ποιο έχει προτεραιότητα;

Vasilis Kiliaris Δεν είναι θέμα προταιρεοτήτων φίλε Νίκο. Παράλληλα πρέπει να γίνουν, αλλιώς δεν έχει νόημα και δεν θα έχει αποτέλεσμα. Δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα γίνει ποτέ αυτή η αλλαγή. Ιστορικά τουλάχιστον δεν έχει επαναληφθεί. Αλλά τουλάχιστον προτιμώ να αντικρίζω το σύμπαν στα μάτια και να είμαι έτοιμος να "απολογηθώ" πλατωνικά ευελπιζόντας σε μία αριστοτελική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, μπας και σώσουμε την πτώχευση. Το μόνο σίγουρο δεν μουτζώνω τους κοινοβουλευτικούς, γιατί εμείς τους βάλαμε εκεί. Και δεν το παίζω αγανακτισμένος, πίνοντας μετά ή πριν μπύρα και καφέ στην παραλία. Πολλά θα μπορούσα ακόμα να πω, αλλά είναι αργά, και αύριο δουλεύω μεταξύ άλλων. Εύχομαι στην τράπεζα εσείς να έχετε τις ελάχιστες δυνατές επιπτώσεις. Μιλάμε!

Tuesday 7 June 2011

The role of regional and international organizations in conflict resolution: The North Atlantic Treaty Organization (NATO)

THESIS
(Summary presentation)


The role of regional and international organizations in conflict resolution: The North Atlantic Treaty Organization (NATO)

Abstract: The current Thesis main concept is to investigate the North Atlantic Treaty Organization’s (NATO) role in Conflict-Resolution. Furthermore, it is sought to demonstrate the effect that International Regional Organizations have, and more specifically the one that the NATO has, in guaranteeing the Security pillar in different inquired conflict case studies. More specifically this study focuses, inter alia, on two modern frozen conflict cases, the Kosovo Issue and the Cyprus Problem. Based on a contemporary tacitly comparative approach, the ascertainment or the rebuttal of the correlation between the resolution of their security pillar issue and the involvement of the NATO in modern frozen or active conflict areas is questioned. Thus, the problems and the potentials of the NATO entanglement in the aforementioned cases are evinced. Last but not least, it is attempted to get verified that the resolution of the security pillar issue is ensured by the North Atlantic Pact. The adopted methodology of this research work follows the hypothesis of hegemonic norm in the framework of the international society of states based on the approach of the English school of International Relations scientific paradigm as a suitable theory which can better explain the past and potentially the future. NATO evolved its strategy from a Transatlantic-European to a Global dimension. The legal/compatible status of the NATO with the United Nations Organization (UNO) is based on its inclusion in the collective self-defense system. Therefore, any forceful actions without a justification under Chapter VII of the Charter are prohibited, according to the international compulsory / mandatory law (jus cogens). The so called UN “franchising system” is located at the top of the crisis-management pyramid of armed conflicts, and a prominent position in its gallery is occupied by the NATO. The multilateral diplomacy takes place in a controlled environment based on a set of rules where the consensual decision-making at the highest administrative body of the Alliance, merges Great Powers' RealPolitik with the Idealistic equivalence of each member-state of the Covenant. Hence, whenever NATO reaches agreement, this is an expression of the collective will of twenty eight sovereign states. Implementing the NATO decision-making “method” is intended to bridle Hobbes’ Leviathan imposing momentum, in the absence of a "global social contract", in the hegemony’s military campaigns. Further analyzing the afore mentioned teleology, of reconciling Realism with Idealism, we acknowledge the transformation of NATO, as a consequence of the collapse of communism and the USSR, from an organization / covenant of collective defense into an international society system of states of collective security and defense. This international society of 28 states is theoretically fulfilling the desirable Order of the English School of International Relations’ scientific field. The NATO manages international high power political issues primarily in two ways in relation to the allegorical pendulum of the international society. In the first case either by consolidating an ex ante or ex post legitimate jurisdiction of international law, otherwise its member states are acting individually, out of any context of international law.

Key words Security, NATO-led Peace Keeping Operations, intervention, Responsibility to Protect, sovereignty, conflict, pillars, franchising system, consensus, treaty, pact, UN Charter, jus cogens, international law, international society, English School, pendulum, spectrum, hegemony, order, peace.